Wszyscy znajomi wiedzą, że od dawna jestem ogromnym fanem Philipa K. Dicka. Pisarz ujął mnie pod wieloma względami, między innymi ciągłym poddawaniem w wątpliwość realności naszej rzeczywistości oraz zadawaniu pytania "czy wszyscy jesteśmy ludźmi?". Nie da się ukryć, że na twórczość Amerykanina z pewnością wpłynęły jego liczne eksperymenty z narkotykami. Czytelnicy moich recenzji na pewno wiedzą już, że w 1974 roku do jego życia wtargnął Bóg, a przynajmniej ktoś, kogo Dick za niego uważał. Od tego momentu dzielił osobowość z Thomasem, chrześcijaninem prześladowanym przez Rzymian w I wieku naszej ery. Później wydarzenie to autor szczegółowo opisał w powieści "Valis", nadając sobie alias Koniolub Grubas. Jak można nie uznać kogoś takiego za fascynującego? Pisarz stworzył również sporo opowiadań – "Raport mniejszości" to już czwarty, przedostatni tom opowieści, powstałych – w tym wypadku – w latach 1954-1963.

Od teraz będziemy informowali Was o premierach komiksów. Jak pewnie zauważyliście, nasz dział poświęcony temu rodzaju kultury jest ostatnio rozwijany, ale dotychczas skupialiśmy się na recenzjach. Czas więc przejść także do informowania o nowych tytułach z zakresu fantastyki wydawanych przez wydawnictwa, z którymi współpracujemy.

W grudniu fantastyczne komiksy ukazywały się nakładem Egmontu (Świat Komiksu) oraz Muchy Comics. W rozszerzeniu znajdziecie listę premier ze szczegółowymi informacjami o nich.

"Dzieci lisicy" to drugi tom serii amerykańskich komiksów, których głównym bohaterem jest sławny Biały Wilk – Geralt z Rivii. Tym razem nasz białowłosy wiedźmin będzie musiał zmierzyć się z tytułową lisicą i jednocześnie udźwignąć poziom całkiem ciepło przyjętego "Domu ze szkła". Chociaż od pierwszego tomu recenzowana pozycja jest w kilku aspektach wyraźnie lepsza, to jednak nie da się ukryć, że tym razem autorzy mieli po prostu niemal gotową historię.

Akcja komiksu rozpoczyna się w lesie nieopodal Pontaru na granicy redańsko-temerskiej. Geralt podróżuje w towarzystwie Addario Bacha, nazywającego siebie poczciwym waltornistą. Pierwsza walka to raczej krótkie przypomnienie profesji głównego bohatera, bowiem po chwili Biały Wilk i jego towarzysz docierają do Wiaternej. Ten znany port to doskonała okazja na złapanie statku płynącego do Novigradu. Chociaż nie wiemy, po co właśnie tam chce trafić wiedźmin, to jednak Geralt szybko zaciąga się na pokład "Proroka Lebiody", którego właściciele oferują darmowy transport za cenę zbrojnej eskorty.

Można powątpiewać, czy polscy fani Marvela doczekaliby się w końcu wydania nad Wisłą solowych przygód Doktora Strange'a, gdyby nie tegoroczna premiera filmu automatycznie przekładająca się na wzrost zainteresowania innych tworów traktujących o wspomnianym mistyku. Na szczęście klamka zapadła i teraz możemy cieszyć się udanym albumem.

"Doktor Strange: Początki i zakończenia" rozpoczyna się scenami w Tybecie, gdzie główny bohater, Stephen Strange, zawitał na praktyki. Składa tam solenną obietnicę, iż będzie on niósł pomoc chorym i ubogim, wykorzystując w tym celu swe nieprzeciętne umiejętności. Szlachetna wizja szybko rozmywa się wraz z uzyskaniem reputacji światowej klasy chirurga plastycznego. Dostatnie życie nie trwa jednak wiecznie – wystarczył jeden wypadek na nartach, by sam Strange zajął miejsce na szpitalnym łożu z istnym wyrokiem śmierci dla lekarza – ledwie sprawnymi dłońmi. Czy zgromadzony majątek wystarczy, by powrócić do życia zawodowego? A może jego koniec to zarazem początek czegoś donośniejszego?

Wit Szostak napisał literacki eksperyment. Wykorzystał w tym celu mit o Odyseuszu, który przez lata przeżywał rozmaite przygody, zanim wreszcie dotarł do swojego domu i rodziny. Polski pisarz przedstawia różne wersje tej historii, sprawdzając, co by było, gdyby...

...Odyseusz nigdy nie wrócił? Zginął? Albo przybył na Itakę, lecz nie został przyjęty przez bliskich zgodnie z oczekiwaniami? Do opisania pojedynczej możliwości często wystarcza jedna strona, a już na pewno nie więcej niż dwie. Jak więc można się domyślić, jest to wyjątkowa lektura, umykająca znanym nam ramom. Ponadto, mimo niewielkiej objętości, niełatwa i wymagająca skupienia.

Chociaż "Zagroda zębów" ma formę prozy, to nie taką, do jakiej jesteśmy przyzwyczajeni. Nawet Wit Szostak określa swoje dzieło bardzo krótkimi okruchami prozy – trafnie, gdy weźmiemy pod uwagę, że niektóre warianty mitu zostają przedstawione w zaledwie kilku zdaniach. Jednocześnie styl momentami przywodzi na myśl poezję. Jest wręcz melodyjny, lekki, a wyrażenia miewają znaczenie przenośne (jak sam tytuł – zagroda zębów). Tym samym książka należy do ambitnej literatury.

Druga księga "Tronu z Czaszek" jest kolejnym dziełem stanowiącym część Cyklu Demonicznego autorstwa Petera V. Bretta. Od momentu wejścia tej serii na rynek bez problemu podbiła serca wielu czytelników i spokojnie kieruję do nich te słowa: nie zawiedziecie się.

Dzień należy do ludzi, noc do demonów. Społeczność tego świata żyła tym schematem ponad trzysta lat. Lecz powoli zbliża się moment, kiedy wszystko będzie mogło się zmienić. Nim jednak rzucą ostateczne wyzwanie nocy, muszą stawić czoła konfliktom w blasku słońca.

Leesha i Rojer ruszają do Angiers w trosce o swoich przyjaciół, a także ludzi, których zwą uczniami i podopiecznymi. Ostatnie wydarzenia dały im ogromną siłę oraz wiedzę, lecz przysporzyły również masę kłopotów. Albo zdołają sobie z nimi poradzić, albo zostaną przez nie zniszczeni.

Tymczasem na południu swoje własne problemy rozwiązują Inevera i Abban. Niestety, ich wrogowie również nie zapomnieli o dawnych zatargach. Wojna zaś toczy się nie tylko pomiędzy Thesańczykami i Krasjanami, ale również między synami Wybawiciela, ponad wszystko pragnącymi władzy. Co prawda mają dość sił by utrzymać armie Shar'dama'ka w jedności, lecz muszą się również mierzyć z ludźmi małostkowymi, bezwzględnymi i mściwymi.

Tymczasem demony umysłu pod wodzą swej królowej nie śpią. Nadchodzi czas roju.

Pierwszy tom "Tymka i Mistrza" można zaliczyć do udanych. Rafał Skarżycki i Tomek Leśniak stworzyli komiks dla każdego – z humorem, barwnymi historiami i sympatyczną dwójką bohaterów. Zupełnie nie dziwi więc popularność serii, która zaowocowała premierą drugiej części zbiorczego wydania – czy jest ona tak dobra jak pierwsza? Nie do końca.

Na pewno scenarzyście nie zabrakło pomysłów, ponieważ różnorodność odcinków dalej robi wrażenie. Duchy, licho, smok, dinozaur – kogo tu nie spotkamy... Zarazem komiks nie opowiada tylko o najbardziej fantastycznych przygodach, bo pojawiają się też te przyziemne jak wspinaczka w dość prozaicznym celu. Każdy epizod zostaje zakończony w satysfakcjonujący sposób – zabawną sytuacją lub błyskotliwą puentą. Dlatego "Tymek i Mistrz tom 2" zapewnia zarówno humorystyczną, jak i mądrą rozrywkę. Obce jest jej nachalne moralizatorstwo i oferuje historie charakterem podobne do tych z poprzedniej odsłony.

Wydawałoby się, że "Świetlista Brygada" stanowi przykład jednego z bardziej nietypowych komiksów, bo scenarzysta nie obawiał się wykorzystać swojej wyobraźni – mamy tu nieumarłych nazistów, anioły, potężny boski miecz, amerykańskich żołnierzy w roli bohaterów oraz realia II wojny światowej. Jest to niecodzienna mieszanka, jednak niestety fabuła wcale nie wypada tak świeżo.

Peter J. Tomasi dobrze wykreował wojenny świat, wplatając w niego elementy fantastyczne. Już pierwsze dialogi pokazują, kim są bohaterowie i w jakich czasach przyszło im żyć. Nie brakuje niewygód, małych utarczek czy różnych osobowości, a do tego bywa tak, że jedzenie trzeba zdobyć samemu. Oczywiście, jako że są to Amerykanie, to mają miłość do sportu we krwi. Można powiedzieć – tradycyjne składniki, ale dzięki temu realia nabierają wyrazistości.

Większość wydawanych w Polsce zbiorów superbohaterskich historii, łączy kilka pomniejszych opowieści, z osobą herosa i/lub miejscem akcji jako wspólnym mianownikiem. Co jednak, gdy twórcy postanawiają przedstawić jedną, o wiele większą opowiastkę?

Dziesiątki scenarzystów i ilustratorów stworzyło "Wiecznego Batmana", cykl wydany w Polsce w trzech tomach o sumarycznej objętości blisko 1200 stron. W gronie artystów pracujących przy zeszytach wchodzących w skład trzeciego tomu, znalazły się najbardziej znane w komiksowym świecie nazwiska: główni opiekunowie serii, Scott Snyder i James Tynion IV, oraz mniej sławni, pokroju Tima Seeleya, Raya Fawkesa czy Josepha Quinonesa Jr. Efekt? 420 stron pełne… niemal wszystkiego.

Jason Bard wprowadził w Gotham stan wyjątkowy, choć i to nie pomaga w schwytaniu dziesiątek złoczyńców, którzy wypełzli na ulice. Po mieście w najlepsze hasają mniej groźni rywale Batka, jak Cluemaster, i ci najbardziej zabójczy – Bane, Strach na Wróble i Mr. Freeze. Brzmi intrygująco?

Nowa seria wydawnictwa Mucha Comics – "Jessica Jones: Alias" – rozpoczęła się w świetnym stylu. Dostaliśmy komiks, który z powodzeniem może zainteresować fanów tematyki superbohaterskiej, jak i czytelników lubiących dobre, klimatyczne historie z detektywami w rolach głównych. Wszak taką właśnie pracą trudni się protagonistka. Drugi tom także można podzielić na dwie części, choć tylko w pierwszej występuje w miarę duża kryminalna sprawa.

Bohaterka dostaje zadanie znalezienia zaginionej dziewczyny. W tym celu przyjeżdża do małego miasteczka, które nie różni się od znanych nam małych miasteczek... Nie każdy jest tym, na kogo wygląda, ludzie mają niejedno za uszami, a obcych – takich jak Jessica – nie przyjmuje się z otwartymi ramionami. To kolejna intrygująca fabuła z poszlakami, pełnymi napięcia dialogami i wykonywaniem najważniejszych czynności, wiążących się ze śledztwem. Doskonały dodatek stanowią strony z pamiętnika poszukiwanej osoby. Trudno nie docenić wykonanej przy tym pracy, do której potrzeba było dużo kreatywności.