Pierwszy, jeszcze dość surowy, zwiastun "Wiedźmina" nie wszystkich musiał przekonać. Nowy, mający już nie zapoznawać widza ze światem, ale zachwycić i skłonić do wyczekiwania daty premiery, to inna sprawa.

Wyraźnie widać, że ten materiał został przygotowany z myślą o zaprezentowaniu atutów nadchodzącej produkcji. Zróżnicowane kadry prezentują rozmach właściwy dla wielkiego fantasy, aktorzy mogą przekonać widzów (wsłuchajcie się w głos Yennefer), muzyka wreszcie jest dopasowana, a fragmenty akcji to obiecujący przedsmak tego, co nas czeka.

Musimy porozmawiać o Jokerze

Długo zastanawiałem się nad tym, od czego zacząć recenzowanie "Jokera". To film do pogłębionej dyskusji, najlepiej na żywo i z kulturalnymi osobami – ostatni punkt jest być może najważniejszy, aby uniknąć ciosu poniżej pasa: "Jak ci się nie podoba, to nie zrozumiałeś. Obejrzyj jeszcze raz, a jak to nie pomoże, to znowu". Znamienne, że tak mówią fani produkcji, w której jedna z postaci z pogardą odnosi się do biednej warstwy społeczeństwa, czym nie zyskuje poparcia. W "Jokerze" ludzie nie są dla siebie mili i to nie jest pochwała świata ani wzór do naśladowania – jeśli tego nie wyniosłeś z seansu, to jaką wielką prawdę mogłeś z niego wynieść?

Coś się kończy, coś się zaczyna. Ostatni trailer ostatniej części nowej trylogii wita nas zachwycającymi dech w piersiach ujęciach, miłą dla oka akcją i pytaniami czy serię da się odratować fabularnie po Ostatnim Jedi. Premiera już 19 grudnia tego roku.

Robert Pattinson długo musiał czekać na nazwisko osoby, która obok niego zagra w najnowszym filmie o największym detektywie Gotham. Rywalizacja wśród pań o rolę Catwoman była niezwykle zażarta, ale ostatecznie to Zoë Kravitz założy obcisły kostium i pewnie nie raz stanie na drodze Batmana.

Chociaż do premiery produkcji "The Batman" jeszcze około dwóch lat, to jednak nie ma co zwlekać z obsadzaniem najważniejszych ról. Znamy aktora, który przywdzieje czarną pelerynę, stąd też uwagę fanów przykuwały kolejne doniesienia co do listy zainteresowanych wcieleniem się w Selinę Kyle, czyli Catwoman. Padały takie nazwiska jak Ana de Armas, Ella Balinska czy Eiza González, jednak ostatecznie na dużym ekranie zobaczymy Zoë Kravitz.

Filmowe uniwersum DC aktywnie poszukuje własnej drogi i w przeciwieństwie do ultra-popularnego konkurenta, stawia na różnorodność zamiast trzymania się z grubsza jednej utartej koncepcji. Jedni nazwą to bezkompromisowym eksperymentowaniem na żywy organizmie, inni pochwalą wolność artystyczną. W tym szaleństwie jak widać jest jednak metoda, skoro "Aquaman" okazał się kasowym hitem, natomiast "Joker" już przed premierą może pochwalić się sukcesami na polu artystycznym i po cichu mówi się nawet o dużych szansach oscarowych.

"Ptaki Nocy" raczej nie mają co liczyć na statuetki w Wenecji czy Cannes, ale postarają się podtrzymać pozytywną frekwencję na salach kinowych, jaką mogą się poszczycić ostatnio filmy ze stempelkiem DC. Pożyjemy, zobaczymy. Do sieci trafił właśnie pierwszy zwiastun produkcji, który jednak nie powala na kolana i wieje typowym przeciętniaczkiem. Takim co lepiej obejrzeć na Netflixach niż wydawać pieniądze na bilet na seans przed dużym ekranem.

Kiedy pojawiła się wiadomość o braku porozumienia między Disneyem a Sony, część osób mogła obawiać się o przyszłość Spider-Mana. To bowiem oznaczało – i co już potwierdzał nawet Kevin Feige, prezes Marvela – że Pajęczak ponownie znajdzie się poza MCU. A właściwie to znalazł się poza MCU.

Nie zdążyły jednak ruszyć prace nad kolejną częścią serii, w życie nie weszły żadne nowe wielkie plany... Minął ledwie miesiąc od publikacji newsa – a Spider-Man już do MCU wraca.

Psy szczekają, karawana jedzie dalej? Tak mogą od wczoraj mówić twórcy telewizyjnej "Gry o tron", którzy zgarnęli statuetkę Emmy w najbardziej prestiżowej kategorii – "Najlepszy serial dramatyczny". W sumie ostatni sezon intryg na kontynencie Westeros zdobył 12 wyróżnień. 

Warto jednak zaznaczyć, że zdecydowaną większość nagród produkcja otrzymała w kategoriach technicznych, co raczej nie może dziwić, patrząc na skalę oraz budżet wielkiego finału. Jak widać katastrofalne recenzje nie wpłynęły zbytnio na decyzje akademii, choć tu i tam pojawiają się głosy, że to raczej wybór za zasługi dla telewizji na przestrzeni tych wszystkich lat niż za faktyczną jakość tegorocznych epizodów.

Jak co roku TVN emituje "Harry'ego Pottera". Ostatnio leciał "Zakon Feniksa" i jeśli ktoś go oglądał zamiast meczu reprezentacji, to źle na tym nie wyszedł. Jednak ja nie o tym.

Z książek "Zakon Feniksa" jest najdłuższym – prawie 1000-stronicowym – tomem, a film długością ustępuje wszystkim innym ekranizacjom. Ma jednak niesamowicie ważny atut: najbardziej zwartą, emocjonującą fabułę. To się ogląda znakomicie w oderwaniu od powieści, w stosunku do której pocięto część wątków. Scenarzysta zachował problem przyjęcia do świadomości powrotu Voldemorta, w centrum akcji umieścił apodyktyczną nauczycielkę i postawił na tworzenie się więzów między młodymi bohaterami, wkrótce mającymi walczyć ze śmierciożercami. Mroczny, efektowny finał był częścią wielkiej konfrontacji. Nie można się nudzić.

Jeszcze nie tak dawno ze zdziwieniem przyjmowano wiadomość o udziale "Jokera" w konkursie na Festiwalu Filmowym w Wenecji. Dziś możemy ogłosić pełen sukces twórców filmu.

Nieoczekiwanie "Joker" zdobył główną nagrodę – Złotego Lwa. Rok temu nagroda przypadła "Romie", która później wygrała trzy Oscary, a miała jeszcze więcej nominacji, w tym w kategorii "Najlepszy film". Tym samym "Joker" może być czarnym koniem zbliżających się Oscarów – i mowa tu o filmie DC, inspirowanego komiksami.

Ech... Wielki powrót Jamesa Camerona do tej marki miał zmienić, mocno nadszarpnięte przez lata, oblicze kultowego Terminatora. Zamiast jednak oczekiwanego efektu świeżości i chęci dalszego rozwijania tego ciekawego uniwersum, mamy kolejną próbę sprzedania tego samego zakurzonego schematu w nowoczesnym opakowaniu. Pytanie – "ileż razy można?!" – ciągle ciśnie się na usta.

Wszystko wskazuje na to, że sam ojciec serii niezbyt wiedział, jak to dalej pociągnąć. Kolejny zwiastun jest tak samo jak poprzednie materiały – wyprany z dusznej atmosfery, bez jakichkolwiek większych emocji i podlany szczyptą efekciarstwa. Sam Arnold nie wystarczy, co pokazał ostatni film sagi. Od aktorskich powrotów i mrugnięć okiem w kierunku fana bije taką obojętnością, jakby cała obsada czuła, że jest tu tylko po to, aby zainkasować tłusty czek na koniec dnia zdjęciowego.