Magia

To oczywiste, że w świecie Gothica magia odgrywa bardzo dużą rolę. Wystarczy spojrzeć choćby na Magiczną Barierę, która do dziś zamyka w sobie Kolonię Górniczą. Jest niczym innym, jak efektem potężnego zaklęcia. A jak chcą ją zniszczyć? Jedni wierzą, że można tego dokonać za sprawą ogromnego wybuchu, inni upatrują rozwiązania w pomocy boga.

Nie przez przypadek w każdym z trzech obozów to właśnie magowie stanowią elitę społeczeństwa. Traktowani z należytym szacunkiem, logicznie myślący mężczyźni kreślą dalsze plany.

O ich mocy stanowi umiejętność posługiwania się magią. Ludzie obawiają się osób, które potrafią rzucać zaklęcia. Czary można podzielić na kilka kategorii.

Najliczniejszą grupę stanowią zaklęcia mające na celu zranienie bądź uśmiercenie wroga. Są też takie, które go jedynie paraliżują. Kolejne pozwalają uleczyć się czarodziejowi czy przemienić w wybrane zwierzę. Jeszcze inne umożliwiają teleportację. Jak osoba, która potrafi to wszystko, może nie siać grozy wszędzie tam, gdzie się pojawi?

Magiczne Księgi

Arcanum Żywiołów

Miejsce Magii w ziemskim porządku

Wiele badań przeprowadzono, głowiąc się nas zależnością magii od wszelakich żywiołów. W rezultacie przyjęto, iż jest ona – magia – ostatecznym, najpotężniejszym żywiołem ze wszystkich. Wszak to dzięki niej magus może kształtować pozostałe siły natury wedle własnego upodobania. Każdy żywioł, w swej najczystszej formie, ujawnia powiązania z magią. Oczywiście, naturalne manifestacje takich powiązań należą do rzadkości i są skrzętnie poszukiwane. Zdolność magusa do kontrolowania potęgi żywiołów stanowi ostateczny dowód, iż magia jest najczystszym i najwspanialszym dobrem obecnym w naszej egzystencji.

Dar od bogów

Z dawien dawna człek próbował zgłębić naturę i genezę sztuk magicznych. Jeno gdzie rozpocząć takie poszukiwania? Czy magię można w ogóle opisać? Próżno szukać równie niespójnego zjawiska we świecie: wszak magia jednako leczy i zabija, tworzy i niszczy.

Gdzie zatem szukać tej nieopisanej potęgi? Magia jest tym, czym jest – najpotężniejszym i najwspanialszym darem, jaki człowiek otrzymał od bogów. Baczcie jeno, by dar ów rychło nie stał się przekleństwem, gdyż nieliczni będą w stanie zrozumieć magię i wykorzystać ją do własnych celów. Inni sami zostaną wykorzystani.

Barthos z Laran

Kręgi magii

Gdy bogowie obdarzyli ludzkość magicznymi mocami, nauczyli ich również sporządzać runy. Wierni wyznawcy przejęli zatem od swych panów zaszczytne zadanie wytwarzania tych świętych artefaktów i zaczęli je wykorzystywać. Krąg, do którego należy mag, określa, jak zaawansowanymi zaklęciami może się on posługiwać. Wszelka magia czerpie z magicznych zdolności jej użytkownika, zwanego odpowiednio MAGIEM.

Każde wykorzystanie magicznego zaklęcia kosztuje maga część jego mocy. Ich zapas nazywany bywa czasem ilością mana. Niektóre zaklęcia można naładować pewną dawką energii magicznej. Nazywamy je zaklęciami odnawialnymi.

Inne zaklęcia działają tak długo, jak mag udziela im swojej energii mana. Te z kolei nazywane są zaklęciami inwestycyjnymi.

Prawdziwa Moc

Święta powinność Mędrca

To potęga odróżnia magusa od zwykłego śmiertelnika. Władny wykorzystywać boską moc, magus wyjęty jest spod tych wszystkich praw natury, które dotyczą ludzi prostych i królów jednako.

Gdy magus osiągnie poziom, który pozwoli mu wykroczyć poza granice, ludzkiej egzystencji, wstępuje do świata niedostępnego zwykłym śmiertelnikom. Może przełamywać bariery czasu i przestrzeni i nawet Śmierć – ostateczna bariera – nie jest mu straszna.

Tajniki Magii

Magia nie zamieszkuje w ciele samego magusa. Jest on raczej jako zmyślny rzemieślnik, a ona jako narzędzie jego. Takoż początkujący magus uczy się jak oną moc okiełznać i kierować nią wedle swej woli.

Jego duch nadaje owej mocy pożądany kształt, ogniskuje ją i wreszcie uwalnia. W takich chwilach dusza magusa wznosi się ponad nasz świat i spoziera na Drugą Stronę, gdzie stoi pałac potęgi, którą on kształtuje i przekazuje.

Barthos z Laran

Wszechpotężna Sztuka

Księga dla tych, co w sztukach magicznych uczeni są.

Umiejętności magusa wzrastają z czasem. Najpierw jest jako ziarno zboża, które trzeba chronić, by nie zmarniało. Lecz wkrótce ziarno wypuszcza kiełki, stając się piękną rośliną.

Z każdym nowym dniem roślina staje się większa i silniejsza. Tak samo jest z magusem. Na początku nauki jego siły są wątłe, lecz z czasem okrzepnie, stając się potężniejszym. Ciągłe dążenie do absolutnej perfekcji powinno być nadrzędnym celem każdego adepta magii. Ziarno potęgi dane im przez bogów jest bowiem najcenniejszym darem, jakie śmiertelnik może otrzymać.