W 193 numerze płatnego Dungeona przeczytamy artykuł Roberta J. Schwalba zatytułowany All That Glitters.

Ostatnimi czasy do Fallcrest przybyła młoda kobieta imieniem Catseye. Wygląda na poszukiwacza przygód, jakich wielu w tutejszej okolicy, ale zadziwiająco dużo czasu spędza w małym sklepie w pobliżu the Lower Quays. Kim tak naprawdę jest ta kobieta? Czego szuka w Fallcrest?

Catseye przyszpiliła gnoma do ściany, po czym przyłożyła mu do gardła swój wąski nóż. Ostrze skosztowało już ciała, gdy za każdym razem kobieta szepcze do swojej ofiary: "Oh, ty mały szczurze. Wierzę, naprawdę. Problem w tym, że nie jesteś zbyt pomocny, czyż nie?"

W 193 numerze płatnego Dungeona znajdziemy artykuł na temat tawerny w Neverwinter o nazwie The Beached Leviathan. Wzmiankę o niej można także znaleźć na 154 stronie podręcznika Neverwinter Campaign Setting.

Niegdyś całe Wybrzeże Mieczy drżało na samą nazwę pirackiego statku Leviathan. Jego kapitan, Harrag, miał pod swoimi rozkazami bandę pozbawionych skrupułów ludzi, którzy łupili jeden statek za drugim. Gdy tylko Harrag czegoś zapragnął, to żaden statek nie stanowił wielkiej przeszkody a żaden skarb nie był zbyt mały, by go zdobyć.

Wszystko zmieniło się podczas szalonej burzy. Żywioł pchnął Leviathana w stronę brzegów Neverwinter. Po dziś dzień okręt tkwi unieruchomiony w dokach Klejnotu Północy. Kapitan uznał to za omen, nakazujący mu zaprzestania pirackiego procederu. Zwolnił załogę, chcąc wieść nieco bardziej dostojne życie. Zamieszkał w swoim statku, by następnie wrak przekształcić w miejsce, gdzie można ubijać interesy.

W 402 numerze płatnego Dungeona znajdziemy informacje odnośnie frakcji występujących w Klejnocie Północy – Neverwinter.

Jest to kolejny element reklamowej szeroko zakrojonej ofensywy związanej z wydanym niedawno podręcznikiem o mieście znanym z serii gier Neverwinter Nights. W jej skład wchodzą, poza wspomnianym Neverwinter Campaign Set, także D&D Game Day oraz ekskluzywna przygoda o nazwie Gates of Neverdeath, w której śmiałkowie przemierzą drogę od ogromnego i sławnego Waterdeep aż do nie mniej sławnego Neverwinter.

Prezentowane frakcje Neverwinter kierowane są do tych osób, które chcą lepiej poznać obszar rozgrywki i przygotować się tym samym do atrakcjo przygotowanych w ramach Lost Crown of Neverwinter.

Wpierw należy sięgnąć do historii samego miasta. Początki Neverwinter datowane są na rok 87 RD. Sam Elminster pisał o Klejnocie Północy, że jest to "przyjazne miasto rzemieślników, którzy sprzedają swoje wyroby poprzez kupców z Waterdeep, dzięki czemu ich wyroby można odnaleźć w całych Krainach". Moa była oczywiście o słanych zegarach, których precyzja nie podlega żadnym wątpliwościom. Tym samym miasto zostało zaliczone do grona tych "dobrych" na Północy – obok Sundabaru, wspomnianego Waterdeep i stolicy Srebrnych Marchii, czyli Silverymoon.

Kolejna zapowiedź zawartości 401 numeru płatnego Dragona przynosi informacje na temat bogini Melory.

Wielu widzi w niej jedynie patronkę dzikiej natury. Zimna i obojętna na tytuły czy zaszczyty ludzi, budzi wśród nich strach. Postrzega się ją jako obojętną wobec potrzeb mieszkańców miast.

Jednak wszyscy ci zapominają, że Melora niegdyś polowała na zagrożenia zarówno dla swojego, dzikiego świata, jak dla cywilizacji.

Spis zawartości 401 numeru Dragona znajdziecie pod tym adresem.

Mike Shea w 192 numerze płatnego Dungeona przygotował artykuł, który nazwał Abyssal Plague Demons.

Zgodnie z nazwą, jego bohaterem, a raczej anty-bohaterem, będą tajemniczy byt rodem z Otchłani. Wybór padł na nikogo innego, jak Tharizduna – bóstwo, które nazywa się także The Elder Elemental Eye.

Znany także jako Wieczna Ciemność, eony temu został uwięziony przez inne potężne byty na samym dnie Otchłani, którą sam uprzednio stworzył. Większe Potęgi uznały, że jego działania są zbyt niebezpieczne i należy się przed nimi zabezpieczyć. Tharizdun chce jedynie zniszczenia wszelkiego istnienia, wliczając w to oczywiście także samego siebie.

The Elder Elemental Eye nic nie straciło ze swojej potęgi i wciąż przypomina pozbawioną twarzy, poskręcaną amorficzną formę. Cześć oddają mu przede wszystkim szaleńcy, plotki zaś wymieniają nazwę Szkarłatrnego Bractwa (Scarlet Brotherhood) oraz Czarnego Bractwa (Dark Brotherhood).

Więcej o Tharizdunie przeczytamy w 192 numerze Dungeona. Spis zawartości numeru znajduje się pod tym adresem.

W ramach kolumny Design & Development Bart Carroll przygotował artykuł odnośnie rysunkowych postaci, począwszy od czasów pierwszej edycji aż do ostatnich prac, które można było oglądać na łamach oficjalnej strony Wizards of the Coast.

Artykuł przedstawia początki współpracy Chrisa Youngsa, Jona Schindehette oraz Laury Tommervik na temat pojawienia się rysunkowych postaci i ich wyglądu na łamach strony internetowej. Powstały specjalne serie, w tym nawet wywiady.

Bart poświęca sporo uwagi serii "Epic Campain". To opowieść o postaci imieniem Krozat the Mighty, który, według plotek, uznawany był za najpotężniejszego i najbardziej utalentowanego człowieka na ziemi. Problem w tym, że owa postać nie żyje. Kolejne stworzone na potrzeby "Epic Campain" postacie to krasnolud Wortimer "Wort" Rustnot, mocno nierozgarnięty półork Drog oraz Steve.

Jeśli chcecie poznać wyżej wymienionych, jak też całą historię powstawania rysunkowych postaci na łamach strony WotC, to powinniście udać się w to miejsce.

Z racji dzisiejszej premiery, na głównej stronie Wizards of the Coast można obejrzeć galerię map i grafik z podręcznika Shadowfell: Gloomwrought and Beyond.

Mapy i grafiki w pełnej galerii subskrybenci płatnego D&D insider mogą obejrzeć pod poniższymi adresami. Więcej o Shadowfell: Gloomwrought and Beyond można przeczytać pod tym adresem.

• Map gallery
• Art gallery

Mike Mearls postanowił podzielić się z fanami zabawy w Dungeons&Dragons swoimi obserwacjami na temat śmierci, umierania i rzecz jasna wskrzeszenia na przestrzeni wszystkich edycji.

Na początek pod lupę trafiło AD&D, gdzie mogliśmy korzystać z czaru "wskrzeszenie ze zmarłych". Zaklęcie to nasz kleryk mógł zdobyć od 9 poziomu doświadczenia. Przywrócony do życia miał określoną, procentową szansę na przeżycie, którą obliczało się na podstawie jego współczynnika Budowy.

Następnie Mike przyjrzał się wspomnianemu zaklęciu w edycjach od pierwszej aż do ostatniej, czyli czwartej. Jak się okazało, zaszły w tej dziedzinie pewne zmiany. Wzrosły przy tym wymagania odnośnie wskrzeszającego kleryka, jak też zmianie uległa liczba punktów wytrzymałości, która oznaczała śmierć.

Mike zestawił te dane z czwartą edycją, po czym przedstawił krótkie podsumowanie. Do tego podał wyniki poprzedniej ankiety i przygotował kolejną, rzecz jasna dotyczącą śmierci i umierania. Możemy w niej zdecydować jak często ginęłyby postacie oraz co sądzimy na temat możliwości definitywnego zgonu bez możliwości wskrzeszenia. Na koniec także ciąg dalszy przygody z poprzedniego tygodnia, która prowadzona jest właśnie w formie sondy.

Tekst stanowiący obserwacje Mike'a na temat śmierci i umierania w D&D, jak też wspomniane ankiety, znajdziecie pod tym adresem.

Dziś na łamach oficjalnej strony Dungeons&Dragons pojawiły się wyniki konkursu na Najlepszego Złoczyńcę Wszechczasów. Co więcej, podsumowano wyniki ankiety dotyczącej ulubionej organizacji ze świata Zapomnianych Krain zrzeszającej antybohaterów.

Konkurs na Najlepszego Złoczyńcę Wszechczasów został ogłoszony przez Christophera Perkinsa 7 kwietnia. Zasady były dość proste – na wskazany adres mailowy należało przesłać złoczyńcę swojego autorstwa, stworzonego na potrzeby którejś z sesji. Krótki paragraf opisujący postać można było przesyłać do 15 kwietnia. Zgodnie z obietnicą, w regularnej kolumnie poświęconej Mistrzom Podziemi pojawiły się trzy najlepsze prace.

Informacja prasowa

27 kwietnia będzie datą wydania gry planszowej zatytułowanej Labyrinth: The Paths of Destiny, która na półkach sklepowych pojawi się nakładem wydawnictwa Let’s Play. Ponieważ do premiery pozostało 10 dni, zachęcamy Was do przeczytania wywiadu znajdującego się w rozszerzeniu tego newsa, z którego dowiecie się o powstawaniu gry.

Gra Labyrinth: The Paths of Destiny jest przygodowo-strategiczną grą planszową przeznaczoną od 2-6 graczy. Jej uczestnicy wcielają się zarówno w wielkich budowniczych starożytnego labiryntu, jak i śmiałków, którym los rzucił wyzwanie. Jeden z nich otrzyma szansę na nowe życie. Zostanie uwolniony przez króla i jako Wybraniec będzie mógł wpłynąć na przyszłe losy pustynnej krainy.

Labirynt nie jest jednak miejscem bezpiecznym. Pełno w nim pułapek, a jego korytarzy strzeże prastary Strażnik. Czy uda się go ominąć? Ważna jest strategia, gdyż każdemu przyjdzie wybrać – czy skoncentrować się na własnym zwycięstwie, czy utrudnić je innym. To, jaką wybierzesz ścieżkę, zależy tylko od ciebie. Pamiętaj jednak – wygrać może tylko jeden z was.