Kolejny wpis na oficjalnym blogu ArenyNet przedstawia nam legiony Popielców, na które podzieliła się ta wojownicza rasa.

Historia rozpoczyna się w roku 1090, kiedy to ostatni ludzki władca Askalonu, Król Adelbern, wykorzystał moce swojego miecza i uwolnił Foefire. Magiczny efekt był trudny do wyobrażenia, obejmując całe królestwo i przemieniając jego poddanych oraz ich władcę w duchy. Od tej pory te niematerialne istoty stanęły na straży ruin Askalonu.

Mimo to, do 1112, legiony Popielców zajmują cały obszar dawnego ludzkiego królestwa, wyłączywszy bronioną przez duchy dawną stolicę tego obszaru. Cztery lata później Kalla Scorchrazor z Legionu Krwi oraz Forge Ironstrikez Legionu Żelaza łączą siły, aby pozbyć się rządzącego do tej pory Legionu Płomienia. Tyrania tego ostatniego zostaje obalona, zaś z chaosu wyłaniają się trzy legiony – Popiołu, Żelaza oraz Krwi.

Na stronie wydawnictwa Portal pojawiły się pierwsze informacje na temat kwietniowego numeru Gwiezdnego Pirata, który ukaże się w ramach Tygodnia Fanów. Co to oznacza? Tylko tyle, że na czytelników czeka masa różnych atrakcji.

Artykułem numer 1 w kwietniowym numerze Gwiezdnego Pirata ma być InSpace – tekst poświęcony dodatkowi do do gry InSpectres. Pojawi się również tekst Artura Bloka o okultystycznych podwalinach III Rzeszy. Nie zapomniano również o fanach Neuroshimy, dla których Piotr Orliński przyszykował artykuł o dwóch skonfliktowanych osadach i tajemnicy ukrytej w ruinach. Znalazło się również miejsce dla Almanachu MG, działu Monastyru, recenzji Nemezis i telegrafu Pirata.

Anjali to ognista kobieta. Dosłownie. Wokół tej czarodziejki krąży wiele niepokojących plotek i opowieści, ale żadna z nich nie potrafi ostatecznie rozstrzygnąć, z jakich powodów zawędrowała ona do umęczonego królestwa Ehb. Jednak każdy śmiałek, popijający kufel ale w lokalnej mordowni, zgadza się z tym, że lepiej mieć tę damę u swojego boku niż skrzyżować z nią ostrza na polu bitwy i nie chodzi tutaj o jej nieprzeciętne talenty magiczne czy zabójcze umiejętności akrobatyczne. Dziewka po prostu jest nie z tego świata…

Plik wideo nie jest już dostępny.

Jakoś mnie nie rozgrzał ten filmik, szczerze pisząc. Nie da się ukryć, że w „Dungeon Siege III” jest znacznie więcej ciekawszych i oryginalniejszych postaci. No dobra, może prócz tego fircykowatego rycerza z kompleksem zbawcy.

Dobrze jest zacząć dzień od małej dawki ekranizacji znakomitej prozy George’a R. R. Martina. Pierwszy odcinek przyniósł dla HBO umiarkowany sukces (4,2 mln. widzów, natomiast stacja byłaby w pełni usatysfakcjonowana oglądalnością w granicach 5-6 mln. odbiorców), aczkolwiek szefostwo kanału jest znane z niesamowitej cierpliwości oraz tego, że nie wykonuje pochopnych decyzji. Tak było z „Czystą krwią”, która zaczynała z żenującym poziomem popularności, a obecnie jest jedną z najmocniejszych pozycji amerykańskiego potentata telewizyjnego. Podobnie będzie z „Grą o tron”, która, jak wiemy, rozkręca się na dobre w okolicach 300-400 strony (czyli koło piątego epizodu). Michael Lombardo zdaje sobie sprawę z takiego stanu rzeczy, dlatego też nie wahał się długo w kwestii zamówienia kolejnego sezonu serialu:

„To genialny tytuł, który z każdym kolejnym epizodem będzie coraz lepszy. Od początku wiedzieliśmy, że nie zakończymy produkcji na dziesięciu odcinkach. Obecnie myślimy intensywnie o drugim sezonie, wszelako wciąż rozglądamy się za kilkoma scenarzystami i nowymi sceneriami. Jednak niezależnie od wyników tych poszukiwań, widzowie nie będą musieli czekać na kontynuacje intrygi dłużej niż rok. Nowe epizody zadebiutują na szklanym ekranie już w kwietniu 2012 roku.”

Świetnie! Miejmy nadzieje, że tytuł będzie swoistym biczem na ignorantów, który uważają fantastykę za infantylny i przaśny gatunek. To jednak pieśń przyszłości. Kolejny epizod „Gry o tron”, „The Kingsroad”, już w tę niedzielę. W rozszerzeniu znajdziecie dwa nowe klipy promocyjne, a w nich: odrobinka bezcennych refleksji „Królobójcy” oraz Daenerys i mity związane ze smokami.

Informacja prasowa

W sam raz na długi świąteczny weekend ukazała się najnowsza aktualizacja gry Mythos. Patch w ostatnich dniach otwartych testów Beta zawiera wiele poprawek i ulepszeń. Oprócz bardzo obszernej aktualizacji językowej warstwy gry, opracowane zostały na nowo funkcje gildii, a poziom maksymalny podniesiono z 27 na 50. Gracze mogą od dzisiaj odwiedzać Cieniste Wzgórza, trzeci region świata gry skuty lodem i pokryty wiecznym śniegiem.

Potwory Uld zaczynają już trząść portkami, gdyż ulepszone funkcje gildii pozwolą graczom na jeszcze lepsze niż dotychczas współdziałanie podczas zbrojnych akcji w lochach. Przegląd członków gildii oraz system ich praw zostały na nowo opracowane, wprowadzono również nowe elementy, np. tablicę informacyjną, sejf gildii, listę rankingową, a także szereg przydatnych wzmocnień dla wszystkich członków.

Wstawać! Nie spać! Służba nie drużba – Shepard przesadził chyba dzisiaj z kofeiną, bo zamiast smacznie chrapać, zarzuca nas smakowitymi nowinami prosto z frontu. Żniwiarze nie próżnują, co potwierdzają gońcy ze zrujnowanego Londynu. Najnowszy numer brytyjskiego czasopisma „PlayStation 3 Magazine” rzuca trochę więcej światła na sprawę komandora i jego niezmordowanej ekipy.

Oczywiście, w rozwinięciu wieści natraficie na nisko latające spoilery. Uwaga na głowy!

Grupa Iron Squad poinformowała o pojawieniu się kolejnej wersji spolszczenia do gry Aion: The Tower of Eternity, która została opatrzona numerkiem 0.033. Jak piszą twórcy, zmieniono sposób prowadzenia prac, bo skupiono się na tłumaczeniu dialogów. W najnowszej polonizacji przetłumaczone zostało ponad 320 dialogów. Łącznie aż na 18 kontynentach ten aspekt gry jest w języku polskim.

Jeszcze na 14 kontynentach dialogi nie są w naszym rodzimym języku. Zgodnie z zapowiedziami przetłumaczeniu ulegną teraz Ishalgen, Altgard oraz Pandemonium. W najnowszej wersji spolszczenia poprawiono również inne błędy zgłaszane na forum grupy. Wszystkich zainteresowanych zachęcamy do pobrania polonizacji.

Jakiś czas temu informowaliśmy was, że Iron Squad pracuje nad spolszczeniem do gry Magicka. Czas pokazał, że ten z pozoru niewielki projekt cieszy się większą popularnością niż inne większe tłumaczenia tej grupy. Nie powinien więc dziwić fakt, że Iron Squad ogłosił prace nad polonizacją do Magicka: Vietnam – gry, która swoją premierę miała w zeszłym tygodniu.

Iron Squad w swojej wiadomości poinformował, że gra w dużym stopniu korzysta z tekstów z pierwowzoru, więc tłumaczenie nie będzie czasochłonne. Aktualnie trwają prace nad korektą spolszczenia do pierwszej części, a już wkrótce rozpoczną się pierwsze beta-testy.

Biedny komandor Shepard! Gdzie się tylko facet pojawi, wzbudza zbędną sensację i poruszenie. W „Mass Effect 3” sytuacja nie ulegnie zmianie, wręcz przeciwnie – dziarski bohater stał się persona non grata w całym Wszechświecie. Rada Cytadeli ściga go za zbrodnie, których nie popełnił. Fanatyczna, proludzka organizacja paramilitarna, Cerberus, wydała za nim list gończy na pokaźną sumę kredytów i spuściła ze smyczy swoich najlepszych agentów. Natomiast męty, ukrywające się na Skylliańskim Pograniczu i innych obrzeżach galaktyki, nie mają żadnych podstaw, żeby go wielbić.

Potwierdzają to pierwsze screeny z gry. Na ojczystej planecie Salarian, Sur'Kesh, nikt nie przywita Sheparda tradycyjnym chlebem i solą. Niemniej na brak ognia i ołowiu komandor nie będzie mógł narzekać.

Cóż, żadnej większej rewolucji w stosunku do „Mass Effect 2” nie widać, choć różnica w oprawie wizualnej jest widoczna gołym okiem.

Tak jest, moi mili. Kampania marketingowa „Wiedźmina 2” rozkręciła się na dobre, co nie powinno w sumie tak dziwić, skoro do premiery gry pozostał mniej niż miesiąc. Nie da się jednak ukryć, że wśród materiałów, którymi zaleje nas w najbliższym czasie studio CD Projekt RED, największe kontrowersje i ożywienie wzbudzą próbki polskiej wersji językowej. Dlaczego? To proste – Polakowi nigdy nie dogodzisz.

Na palcach jednej ręki emerytowanego drwala mogę policzyć polonizacje gier cRPG, które zakrawały o najwyższe stadium żenady. Zdecydowana większość prezentowała wysoki poziom, który dodawał do danej produkcji ciekawą nutkę swojskiego klimatu – generalnie widać było w tym wszystkim dopracowanie i troskę o gracza, a nie zasadę „będzie, co ma być i tak klient wszystko przełknie”. Jeszcze nie odkryłem, dlaczego angielski dubbing jest tak gloryfikowany w naszym pięknym kraju (kiedy zazwyczaj serwuje standard), ale może jako stetryczały dziadek odkryję tę tajemnicę.

Ba! Na dodatek „Wiedźmin” jest jedną z tych gier, której lokalizacja była zdecydowanie lepsza od tych zachodnich i pozamiatała konkurencje zanim ktoś w ogóle się zorientował. Nawet zagraniczni gracze decydowali się na naszą wersje językową (co jest szokujące, bo w końcu nasz piękny język jest jednym z najbardziej porąbanych na świecie), gdyż według nich bił od niej prawdziwy kunszt oraz tylko ona gwarantowała poczucie w pełni tego specyficznego, słowiańskiego klimatu. No, ale oczywiście my kręciliśmy nosami. Ech… życie.

Jak będzie z „Wiedźminem 2”? Wydaję mi się, że dobrze. Pierwsze próbki brzmią znakomicie, a w końcu to tylko zdania, które zostały wyprane z jakiegokolwiek kontekstu.