Rasy

Jak w każdej krainie, w Cerelain występuje olbrzymie zróżnicowanie rasowe. Ogólnie możemy wyróżnić pięć głównych grup grywalnych ras: długowieczne, krótkowieczne, karłowate i odzwierzęce. Ponadto zdarzają się mieszańce – przedstawiciele dwóch ras łączą się ze sobą.

Rasy długowieczne to, najpotoczniej mówiąc, elfy.

Talani, najczęściej utożsamiani z nazwą elfa, to rasa przedwiecznych. Przybyli do Kann na długo przed tym, gdy zaczęto spisywać pierwsze kroniki. Sami niechętnie odnoszą się się do swej przeszłości, nie spisują historii, dlatego nie wiadomo do końca, skąd, kiedy i w jaki sposób Talani zawitali w Cerelain.

Charakteryzują się niezwykłym wzrostem, od 170 do nawet 190 cm, zdecydowanie przewyższając wszystkie występujące w Kaan istoty humanoidalne. Wysocy i smukli, rzadko umięśnieni, odznaczają się raczej zręcznością i talentem do magii, niż siłą. Długie, proste włosy opadają gładko na ich ramiona. Najczęściej są koloru kasztanowego lub blond. Nieczęsto zdarzają się czarnowłosi osobnicy – czarne włosy u Talani są przejawem arystokratycznego pochodzenia. Charakterystyczną cechą elfów są spiczaste uszy i jasna, smagła cera.

Długie lata życia przeświadczyły Talani, że są rasą nadrzędną – reszta ras stoi niżej nich, dlatego często odnoszą się do nich z lekką, ale wyczuwalną pogardą i wyższością.

Ilandi, zwani Nocnymi Elfami, są prawdopodobnie rdzennymi mieszkańcami Kaan. Nieco niżsi od swoich braci, Talani, którzy przybyli, gdy potęga imperiów Nocnych Elfów sięgała już zenitu, bardziej krępi. Zazwyczaj granatowa, ciemnofioletowa lub szarawa skóra, czasem aż wpada w czerń, a włosy są tylko nieznacznie jaśniejsze od skóry. Oczy Ilandi mają w sobie niepowtarzalną iskrę – ciemnozielone, brązowe lub nawet szare skrywają w sobie tajemnice lat, które spoglądający w nie może nawet dostrzec. Przyzwyczajeni do życia w mroku, Nocni często stronią od istot, które upodobały sobie słońce – są dość nieufni i podejrzliwi, a zarazem czują więź z przedstawicielami innych długowiecznych nacji, chociaż zazwyczaj nie żyją z nimi w jednych skupiskach, ponieważ zawsze stoją w ich cieniu. Żyją do 370 lat, osiągając do 180 cm wzrostu.

Jahidzi to kolejne z długowiecznych plemion. Ci oliwkowoskórzy, bezwłosi osobnicy są dość specyficznym społeczeństwem – stronią od zakładania osad, są indywidualistami poszukującymi wiedzy. Dlatego też często bywają doradcami i badaczami arystokracji i władców, chociaż ci nigdy nie potrafili wykorzystać potencjału wiedzy, który drzemie w tych dziwnych istotach, mimo że Jahidzi bardzo chętnie zdradzają swoją wiedzę. Charakteryzującą cechą tego plemienia jest trzecie oko – niepowtarzalne, umiejscowione nad nosem ciałko w barwach szlachetnych kamieni pozwala nawiązać telepatyczny kontakt z innymi Jahidami, o ile znajdują się w zasięgu kontaktu wzrokowego. To, co wyróżnia Jahidów, to ich całkowita niechęć do walki – potyczki fizyczne zastępują słownymi, a ostateczne spory często załatwiają grą w zagadki.

Yeveni, Wodni Elfowie – ostatnia z występujących w Cerelain ras długowiecznych jest chyba najmniej rozpowszechniona i najbardziej tajemnicza. Ci, którzy ukochali wodę, nieczęsto i niechętnie przebywają z odmieńcami. Są prawdopodobnie najbardziej nieznaną nacją wśród Długowiecznych, co jednak daje im swobodę w doborze partnera – zazwyczaj łączą się z innymi Yeveni, przedłużając swój gatunek i przekazując tym samym zdolność oddychania pod wodą. Właśnie ta cecha niejako związuje je z bliskością akwenów, gdyż Wodni nie potrafią zbyt długo wytrzymać na powierzchni – już po trzech dniach słabną i ich skóra, pokryta łuskami, łuszczy się i pokrywa zmarszczkami. Yeveni są najkrócej żyjącą z długowiecznych ras – dożywają 250 lat, osiągając około 185 cm wzrostu.

Rasy krótkowieczne możemy podzielić na trzy nacje: ludzi, feydorów oraz suele.

Ci pierwsi to najbardziej rozpowszechnione z plemion krótkowiecznych – występują na terenie całego Kaan, chociaż w różnych krainach z różnymi cechami. Są też rasą najbardziej różnorodną, zarówno jeśli chodzi o wygląd, jak i zachowanie – jedyną cechą, która łączy wszystkich ludzkich osobników, to zamiłowanie do chwytania się różnych zajęć, dlatego możemy spotkać ludzkich rzemieślników, magów czy wojowników, chociaż ze względu na chęć spróbowania wszystkiego nigdy nie osiągają mistrzostwa.

Pochodzący z Wysp Smoczego Archipelagu są najczęściej dobrze zbudowani, masywni, o złocistym odcieniu skóry. Włosy i oczy mają zawsze tę samą barwę, od brązu po czerń. Lubują się w luźnych, kolorowych strojach, odzwierciedlających ich żywą, wesołą naturę. Zazwyczaj zajmują się handlem lub morskimi wyprawami.

Pustynia Kazanoroth wydała na swój świat ludzi ciemnobrązowo lub wręcz czarnoskórych, o czarnych oczach. Południowcy uwielbiają ozdabiać swe ciało tatuażami, wisiorami i wymyślnymi ozdobami, natomiast ich północni krewniacy stronią od świecidełek czy ozdób, kryjąc swe ciało przed słonecznymi promieniami w wszelkiego rodzaju chustach czy turbanach. Ludzie ci najczęściej pragną zdobywania wiedzy, studiując księgi i magię.

Natomiast na Ziemiach Pani i w Cesarstwie ludzie stanowią najbardziej zróżnicowaną mieszaninę cech, zarówno w wyglądzie, jak i upodobaniach.

Ludzie żyją do 80 lat, prowadząc zróżnicowany tryb życia, przez co bywają osobniki otyłe, jak i szczupłe – przeciętnie od 45-80 kg, osiągając do 190 cm wzrostu.

Suele – ludzie lasu. Słyną z zamiłowania do wszystkiego, co naturalne, nienawiścią zaś darzą wszelkie przejawy nadnaturalności, nadprzyrodzoności i dziwności, w szczególności zaś niszczenia naturalnego porządku. Kolor ich skóry waha się od zieleni po brąz, a pokryta jest niewielkimi zmarszczkami, całkowicie pozbawiona owłosienia. Żyją do 60 lat, z czasem ich skóra twardnieje i Suele tracą na zręczności. Osiągają wagę 50-60 kg i wzrost 150-160 cm (u każdego osobnika). Jako rasa skryta, niechętnie mówi o swojej przeszłości, dlatego niewiele o nich wiadomo. Do tej pory udało się jedynie ustalić, że pochodzą z Księstwa Sueli, które znajduje się na Morzu Snów. Tam prawdopodobnie większość z nich przebywa, nieczęsto więc można ich spotkać w lasach Cerelain.

Feydorowie – ludzie piasku i gór. Żyjący na terenach górskich, niedostępnych dla ludzkich ras lub zupełnie piaszczystych, wykształcili zdumiewające elementy przystosowawcze – drugą parę płuc, położoną poniżej pierwszej, która pozwala im przetrwać w nieprzyjaznych warunkach życia. Zajmują się przede wszystkim walką – przez wzgląd na ich siłę i wytrzymałość, a także charakter, kształtowany przez koczowniczy tryb życia. Wśród Feydorów można wyróżnić dwa typy nacji – lud pustyni i gór.

Ci pierwsi to wysocy, zazwyczaj smagli osobnicy, osiągający do 240 cm wzrostu i 140 kg wagi. Zajmują się przede wszystkim przeprowadzaniem karawan przez pustynię oraz eskortowaniu ich. Warunki panujące na piaszczystych terenach zmusiły ich do założenia kilku miast, nazywanych Siczami. Żyją z tego, co uda im się wyhodować w cieniu gór, na nieco bardziej przyjaznych ziemiach.

Górski lud natomiast należy do bardziej przysadzistych, mierzą do 170-190 cm wzrostu, osiągając wagę do 160 kg, jednak masę tę stanowią mięśnie i twarda, przypominająca kamień skóra, w odcieniach szarości lub czekolady. To koczowniczy lud, nie zakłada miast – od czasu do czasu tworzy osady, gdy natrafią na większe złoża, jednak opuszczają je, gdy wyczerpią wszelkie zapasy możliwych do zdobycia minerałów. Żyją do 70 lat, chociaż rzadko umierają śmiercią naturalną.