Meryl Streep, Chris Pine, Anna Kendrick, Johnny Depp, Emily Blunt – to największe gwiazdy występujące w widowisku o tytule "Tajemnice lasu". Film dopiero od niedawna szturmuje polskie kino, więc trudno powiedzieć coś o jego skuteczności (tym bardziej, że ma poważnego rywala, niekoniecznie lepszego, ale przynoszącego świetne wyniki). Jeśli zastanawiacie się, na co wybrać się do kina w najbliższym czasie, mam nadzieję, że recenzja "Tajemnic lasu" odpowie Wam na to pytanie.

Większość z nas wychowała się pewnie na baśniach – Grimma, Andersena i innych mniej lub bardziej znanych autorów. To one podsycają wyobraźnię dziecka, budzą w nim chęć odkrywania świata, a także zaszczepiają miłość do książek. „Tajemnice lasu” nie są jednak zwykłą ekranizacją jednej z ze słynnych opowieści. Przede wszystkim produkcję tworzą elementy musicalowe – aktorzy przeważnie śpiewają swój tekst zamiast go zwyczajnie wypowiadać. Kolejną różnicą jest fakt, iż film nie opiera się na pojedynczej baśni, lecz stara się połączyć kilka w interesującą historię. Czy ta niewątpliwie trudna sztuka się udała?

Czytaj dalej...

Jakiś czas temu w serwisie Kickstarter rozpoczęła się zbiórka pieniędzy na grę "Underworld Ascendant", będącą klasycznym RPG produkowanym przez niezależne studio OtherSide Entertainment z Paulem Neurathem na czele. Akcja tytułu ma rozgrywać się w podziemnym świecie fantasy, zamieszkiwanym przez krasnoludy, mroczne elfy i skrywające się tam przerażające istoty.

Przynajmniej według oceny składu ESRB, firmy specjalizującej się w przydzielaniu kategorii wiekowej dla gier na rynku anglosaskim. Kickstarterowemu spadkobiercy serii "Baldur's Gate" oberwało się za ostry język, intensywną przemoc, sporą ilość przelewanej posoki oraz widoczne, aczkolwiek zachowane w granicach dobrego smaku, treści natury seksualnej. Poniżej pełna ocena, trochę suchego i prawniczego bełkotu, ale można wypatrzeć kilka smaczków.

"Jest to komputerowa gra fabularna, w której gracze przyjmują rolę bohaterów eksplorujących świat fantasy. Z perspektywy izometrycznej herosi przemierzają lochy/krypty, wchodzą w interakcję z różnymi postaciami i są wynajmowani do wykonywania określonych zadań.

Bohaterowie korzystają z mieczy, toporów oraz magicznych zaklęć, aby zabić ludzkich przeciwników bądź fantastyczne stworzenia (np. trolle, ogry czy smoki). Walce akompaniują charakterystyczne odgłosy cięcia i częste efekty rozbryzgu krwi. Niektóre poziomy ociekają od brutalności w postaci obfitych ilości kałuż wypełnionych posoką.

W trakcie rozgrywki gracze mogą wejść w interakcję z prostytutkami i skorzystać z ich usług...

Nie od dziś wiadomo, że los naprawdę dziwne drogi może ułożyć. Ponoć są tacy, co takowe dróżki z daleka zobaczą i przestrzegą po nich kroczących, ale któż zagwarantuje, że potem znienacka nie pojawi się kolejny zakręt? I coś mi się wydaje, że pewien Czarny Rycerz raczej dobrze wie, o czym mówię – ostatecznie będąc na jego miejscu nie można być niczego pewnym. Ale o tym już opowie wam Tamc. w pachnącej świeżością recenzji!

Rozgrywające się zdarzenia datowane są na Rok Pański 1189. Resztki wojsk krzyżowców, którym udało się ujść cało z klęski pod Hittin, zaciekle toczą rozpaczliwą walkę o odzyskanie utraconych zamków i miast Królestwa Jerozolimskiego. Jednak Czarny Rycerz ma swą własną misję. Oszukany przez asasynów, stara się ocalić z ich rąk Arkę Przymierza – największą z relikwii, zapewniającą władzę nad światem. Problem w tym, że najpierw musi uciec ze skrytej w górach An-Nusarija fortecy, z której nikt bez woli szajcha Sinana Ibn Salmana wydostać się nie może.

Czytaj dalej...

Wszystkich, których na każde odstępstwo serialu od wydarzeń zawartych w pierwowzorze książkowym, zgrzytają głośno zębami niczym Stannis Baratheon, ta informacja wprawi w czystą apopleksję. Takich zagrań w nadchodzącym sezonie będzie o wiele więcej...

Pal sześć, jeżeli miałoby to miejsce w przypadku rozpisywania poszczególnych scen. Przykładowo, dana postać zareagowała inaczej niż na kartach powieści lub brała udział w sytuacjach, w których normalnie w ogóle nie uczestniczyła, lecz koniec końców oś fabularna zmierzała w kierunku dobrze znanych ścieżek utartych przez literaturę. Było to zrozumiałe, ponieważ w przeciwieństwie do papieru, taśma filmowa ma swoje ograniczenia i przyjmuje zdecydowanie mniej.

Problem jednak w tym, że sam George R. R. Martin ostatnio otwarcie przyznał, iż w piątym sezonie zaczną umierać osoby, które w książce wciąż cieszą się życiem i raczą dobrym winem lub przynajmniej starają się przetrwać w tym nieprzyjemnym świecie.

Ostatnio w kinie zrobiło się gęsto od filmów fantastycznych – nie, nie mam tutaj na myśli Greya, w ogóle skąd ten pomysł? – czego konsekwencją są zbliżające się recenzje kinowych hitów. Zaczynamy od "Siódmego syna" – ekranizacji serii książek Josepha Delaneya, słynnych "Kronik Wardstone". Serdecznie zapraszam do czytania i komentowania recenzji filmu!

Scenarzyści od pierwowzoru zaczerpnęli głównie imiona i nazwy, resztę modyfikując wedle własnego uznania. Bohaterem filmu zostaje młodzieniec w wieku nieokreślonym, grany przez około trzydziestoletniego aktora. Dla porównania, w książce to był trzynastolatek. Mało tego. Już w pierwszej części (zakładając, że powstaną następne) zalicza pierwszą dziewczynę, znaną fanom serii Alice. Staje się uczniem Stracharza, który mimo podeszłego wieku, sprawiłby kłopoty nawet Geraltowi z Rivii. Mateczka Malkin – zaczerpnięta z oryginału ? wydostaje się na wolność – wbrew temu oryginałowi – samodzielnie...

Czytaj dalej...

Informacja prasowa

Pamiętacie serię Metro? Ostatnią jak na razie książką projektu było Dziedzictwo przodków. Tym razem rosyjski autor wydał nową powieść – co ciekawe, nie post-apokaliptyczną.

FUTU.RE jest opowieścią o świecie, w którym śmierć została pokonana; badania naukowe, prowadzone jeszcze przez nasze pokolenie, zapewniły kolejnym nieśmiertelność, zatrzymały starzenie się i sprawiły, że ludzkość weszła w posiadanie Graala, poszukiwanego przez nią od zarania dziejów. Ziemię zaludniają wiecznie młode, zdrowe i piękne istoty. Jednak każda utopia ma swoje cienie. Przeludniony świat pęka w szwach. Środki potrzebne do życia muszą być ściśle racjonowane – dotyczy to również mieszkań: Europa, Ameryka, olbrzymie połacie pozostałych kontynentów zostały zabudowane ogromnymi wieżowcami, których najniższe kondygnacje przykryły znany nam świat, a najwyższe sięgają ponad chmury. To w nich, w koszmarnie ciasnych kubikach, gnieździ się ludzkość, zmagająca się z niedoborem środków i legislaturą, która ma utrzymać przeludnienie w ryzach.

Informacja prasowa

Arkhamer to wydarzenie skierowane do miłośników gier planszowych, bitewnych, RPG, fantastyki w każdej postaci. Zapraszamy każdego, kto lubi dobrą zabawę – od 3 do 103 roku życia!

Jest to PIERWSZE tego typu wydarzenie w Kaliszu. Organizują je osoby z długoletnim doświadczeniem, m.in.:

• twórcy Coperniconu w Toruniu,
• ogólnopolskiego Polconu,
• poprzednich edycji Cebulkonu w Kaliszu,
• Festynu Fantastycznego.

Naszym celem jest rozpowszechnienie zainteresowania fantastyką i urozmaicenie strony kulturalnej Kalisza oraz okolic. Chcemy także promować wśród młodzieży sposoby spędzania czasu bez użycia komputera.

Jeżeli jesteście fanami retoryki tego złotoustego Anglika i wprost uwielbiacie czytać o jego spojrzeniu na świat elektronicznej rozrywki, to mam dla Was fatalną wiadomość. Peter Molyneux, wizjoner oraz ojciec popularnej serii "Fable", nałożył sobie szlaban na publiczne wypowiedzi. W ostatniej rozmowie z dziennikiem "Guardian", pełen żalu i frustracji zapowiedział, że już nigdy nie udzieli wywiadu dla jakiegokolwiek medium. Legenda branży wprost przyznała, iż jest już zmęczona ilością negatywnych emocji, jakie wzbudzają jego wybujałe obietnice, które kilka miesięcy później zazwyczaj zaliczają bolesny upadek z rzeczywistością.

"Gry są moim życiem, kocham je tworzyć. To dla mnie prawdziwy zaszczyt, że jestem częścią tego świata. Zdaję sobie jednak sprawę, że wielu ludzi ma dość mojego głosu i obietnic. Dlatego kończę z udzielaniem się w mediach oraz opowiadaniu o grach." – zdradza Molyneux.

Kiedy ZeniMax Online oficjalnie oświadczał, iż "The Elder Scrolls Online" przechodzi z modelu płatnej subskrypcji do sfery mikropłatności, nikt nie był zaskoczony. Okey, jak już pojawiało się jakieś zdumienie, to nierozłącznie z nim nasuwało się pytanie, dlaczego stało się to tak późno?

Nie oszukujmy się, ten koncept musiał spłonąć szybciej niż most łazienkowski i mnóstwo w tym winy samych twórców, którzy hołdowali chyba zasadzie, że "ciemny fan kupi wszystko". Schematyczny w każdym calu MMORPG, nudny i monotonny niczym sprzedawca odkurzaczy, a na dodatek pełen różnorakich technicznych błędów... Sam fantastyczny świat to za mało, więc tragedia wisiała od dawna w powietrzu.

Stąd też rozpaczliwa próba ratowania dobytku i pracy, dzięki rozpostarciu aury "darmowości", która to uratowała wiele przeciętnych gier tego gatunku przed pewną śmiercią. Za co będzie trzeba płacić? Czy czeka nas system "pay2win", a może uzyskamy taką swobodę jak w serii "Guild Wars", gdzie płatność ogranicza się przede wszystkim do kosmetyki? Twórcy postanowili w końcu naświetlić tę kwestię.