Meltis

„Meeeeltiiis!” – mówi się, że drwale czasem stosują przy ścinaniu drzew w celu ostrzeżenia innych przed walącym się drzewem, niekiedy używając (jak twierdzą) bardziej wygodnej formy „tiiiis-Meeeel!”

„Piękna jak Meltis” – znaczenie tego zdania bywa niejasne ze względu na trudności w zrozumieniu szczerości intencji tego zdania w wykonaniu oddanych wyznawców.

„Heeej!” ; „Zdrowieee!” – najczęściej używane podczas składania hołdów bogini.

Meltis objawia się tylko wiernym i zazwyczaj przybiera postać silnie umięśnionej krasnoludzicy, którą uważa za symbol seksu i ciężkiej pracy. Wierni, którym się objawiła, witają ją zazwyczaj dyplomatycznym uśmiechem oraz sypią komplementami, jak z rękawa. Aby przypodobać się Meltis, trzeba mieć wybitne zdolności w prawieniu komplementów w sposób choćby przypominający szczerość, co niestety wychodzi nielicznym. Meltis z racji swego sposobu objawiania się, jak również ideologicznego patronatu nad męstwem, siłą oraz wszelkimi rzemiosłami wymagającymi krzepy, jest bardzo popularna wśród krasnoludów, którym nieco lepiej wychodzi komplementowanie bogini, jak również modlitwa i składanie jej hołdów.

Wierzący w boginię Meltis nie negują istnienia innych bóstw, jednak swoją wiarą starają się udowodnić oddanie i wyższość siły oraz wytrwałości każdego nad innymi cechami potrzebnymi w życiu. Wśród wierzących w Meltis wierni wybierają sobie kapłanów oraz odprawiają hołdy w świątyni, zwyczajowo świątynie poświęcone tej bogini cieszą się największą popularnością wśród narzeczonych, jeżeli chodzi o śluby (choć niektórym parom nie odpowiada specyfika świątyni oraz hołdów odprawianych podczas ceremonii). Świątynie te z reguły budowane są w miastach i co większych wioskach ze względu właśnie na ową popularność przy odprawianiu ślubów w tych świątyniach, jednak pomniejsze kapliczki można napotkać także podczas podróży w górach, a nawet wewnątrz jaskiń. Grupy podróżnych nieraz korzystały z tych jaskiniowych kaplic, gdy pogoda była niesprzyjająca do dalszej wędrówki, gdy wędrowców zastała noc, lub gdy dopadło ich nagłe i silne pragnienie. Przy kapliczkach tych bowiem dla strudzonych podróżników okoliczne górskie plemiona krasnoludów zostawiają beczkę napełnioną rumem, który z założenia ma służyć spożyciu w niewielkich ilościach i dociepleniu organizmu, najczęściej jednak istoty z nich korzystające znajdują o wiele bardziej pocieszające zastosowanie.

Meltis nie wymaga ofiar, najczęściej hołd składa się jej w karczmie, silnie uderzając kuflem piwa o stół, co jest wyrazem siły. Najbardziej popularnym sposobem składania hołdu Meltis jest jednak pochłanianie złocistego trunku drogą doustną, co jest dowodem wytrzymałości. Dlatego w świątyniach dedykowanych bogini Meltis, dla niektórych dość dziwnym, wydaje się fakt, że kapłan silnie uderza kuflem piwa o ołtarz i wypija całość duszkiem, składając tym samym hołd bogini. Błogosławienie wiernych poprzez kropidło wypełnione alkoholem również może być wyjątkowo dziwnie odbierane przez osoby z zewnątrz. Dla wyznawców jednak jest to fakt oczywisty, normalny. Oczywistością jest również iż kapłan wyznający i modlący się do bogini Meltis musi charakteryzować się silną głową, co ujęto nawet w wymaganiach wobec osób starających się o kapłaństwo u tej bogini (dojście do ustanowienia tego wymogu okupiono licznymi upadkami kapłanów po odprawieniu trzech lub więcej hołdów z rzędu, jak również bardzo częstymi przypadkami kompromitującymi życie osobiste kapłanów, którym alkohol do głowy uderzał w sposób zbyt wyraźny).

Meltis jest boginią niezwykle dobrotliwą, jednak poziom jej dobrotliwości można porównać do poziomu jej wrażliwości na uwagi wiernych, stąd konieczność komplementowania bogini, aby jej się przypodobać. Bogini ku nieszczęściu wielu ma wyjątkową zdolność do wyczuwania szczerości oraz nieszczerości, zatem intensywna modlitwa do niej przeznaczona jest jedynie dla najlepszych w swoim fachu dyplomatów.

Zielarze wierzący w Meltis trudnią się zazwyczaj uprawą chmielu w celu dostarczania go na potrzeby kapłanów, jednak w celach zarobkowych trudnią się także uprawą wielu innych ziół, warzyw, jak również owoców. Znane są w świecie przypadki odłamów w postaci uwielbienia uprawy ogórków, pomidorów czy też porów oraz modlitw do Meltis o pomyślność jedynie tychże upraw, odłamy te jednak traktowane są przez prawdziwych wyznawców Meltis jako herezje wypaczające prawdziwe znaczenie wiary w boginię i nie są traktowane poważnie.

Uważana jest także za patronkę nowożeńców ze względu zarówno na swój dobrotliwy i szczery charakter, jak również ze względu na ów symbol seksu i ciężkiej pracy, które to kojarzone są właśnie z nowożeńcami. Paradoksalnie nowożeńcy jednak nie zawsze uznają Meltis za swoją patronkę, szczególnie przez małżonki które nie uznają wymówek mężów upijających się piwem jakoby byłoby to działanie hołdujące Meltis oraz jakoby było to elementem próśb o wstawiennictwo i błogosławieństwo bogini dla ich nowego małżeństwa (rzadsza, ale również spotykana jest sytuacja odwrotna – małżonków martwiących się o upijające się żony). Upijanie się piwem do nieprzytomności nie jest oczywiście prawidłową formą składania hołdu oraz żadną formą prośby o błogosławieństwo, za formę tą można uznać picie piwa i nie upijanie się nim (jako symbol wytrzymałości), lecz o wiele skuteczniejszą (lecz z niewiadomych przyczyn mniej popularną) formą jest modlitwa po ciężkiej pracy.

Od dawien dawna uważana za siostrę Dintel, obecnie wiadomo że jej siostrą nie jest. Ujawnienie tego faktu wywołało zarówno wiele sporów i konfliktów w sferze etycznej, jak również w sferze politycznej między wiernymi obu bogiń. Między samymi boginiami konfliktu nigdy nie było do momentu owego feralnego incydentu, w którym jeden z wysoko postawionych kapłanów pomylił się i wziął Meltis za Dintel. Nazwał ją „wielką patronką” przytaczając przy tym kilka innych epitetów nadmiernie akcentując jej wielkość, co Meltis nie przyjęła jako jednoznaczne pochlebstwo. Do bezpośredniego konfliktu między boginiami to wydarzenie nie doprowadziło, jednak Meltis z dystansem traktuje wszystkich wiernych Dintel często z rozmysłem ignorując ich potrzeby (co niestety było najistotniejszym powodem niezadowolenia i sporów wiernych).

Mówi się, że choć wyznawcy Dintel ze sporym powodzeniem integrują się z naturą, ciesząc się empatią zwierząt, to jednak ich uprawy rosną w sposób nieraz nieprzewidywalny, a w lesie nieraz zdarza się, że kasztany i żołędzie bardziej wolą spadać im na głowy niż gdziekolwiek indziej. Uznawane to jest za jedną z konsekwencji „wielkiej pomyłki”.

Jak łatwo zaobserwować, kary wymierzane przez Meltis nie należą do niezwykle surowych. Zazwyczaj karą jest kompromitacja, podkreślenie braku owej siły lub wytrwałości danej jednostki, wiadomo jednak że nie było jeszcze przypadków śmiertelnych. Fakt ten wraz z dużą neutralnością i tolerancją wobec istnienia i wiary w innych bogów oraz boginie (może poza wyżej przytoczonym wyjątkiem w postaci Dintel) składa się na opinię bogini Meltis, która uznawana jest za boginię dobrotliwą, współczującą i łagodną w swym usposobieniu.

Meltis obdarza błogosławieństwem do:

• Zielarstwa
• Drwalnictwa
• Górnictwa
• Siły
• Wytrzymałości