Pardus

Wstęp

Pewnego razu, zainspirowany filmem Science Fiction, zapragnąłem poszukać w sieci gry MMO, w której mógłbym się wcielić w bohatera sterującego statkiem kosmicznym, którym staczałby zażarte pojedynki, wykonywał niebezpieczne misje i rozwijał swoje umiejętności. Usiadłem przy komputerze i zacząłem szukać takiej w internecie. Już wkrótce okazało się, że postawiłem sobie dość wysoką poprzeczkę – trudno było bowiem znaleźć grę przeglądarkową tego rodzaju. Owszem, pojawiały się takie tytuły jak: Ogame, Delirium i inne gry oparte o silnik Ugamela wykorzystujące realia przyszłości, to jednak nie było to czego szukałem. Zniechęcony chciałem już porzucić poszukiwania, kiedy natrafiłem na jednym z for na nazwę Pardus. Nic mi ona nie mówiła, jednak już po chwili byłem na stronie głównej gry. Muszę przyznać, iż od początku byłem zaintrygowany. Z jednej strony dlatego, że nigdy ta nazwa nie obiła mi się o uszy, a z drugiej strona główna robiła wyjątkowo pozytywne wrażenie. Postanowiłem zarejestrować się i sprawdzić co to za bies...

Opis gry

Pardus okazał się grą czasu rzeczywistego, osadzoną w realiach dalekiej przyszłości, w której postęp technologiczny umożliwiał podróże kosmiczne, budowanie stacji kosmicznych czy kolonizowanie planet na wielką skalę. Gracz może wcielić się w jedną z czterech ras: Ska'ari, Keldon, Human czy Rashkir – każda z nich posiada charakterystyczne zdolności. Wraz z wyborem rasy pojawia się także kilka pozycji startowych, z których rozpoczynamy podbój kosmosu. Na początku gracz posiada najprostszy i najsłabszy statek kosmiczny, jednak wraz z postępem gry ma możliwość jego wymiany, jak i upgradowania sprzętu. Pardus do typowa przeglądarkowa gra MMO z dość przyzwoitą, jednak wciąż symboliczną grafiką – jest to bowiem gra tekstowa. Posiada system wysyłania poczty do graczy, forum, wielką gamę statystyk, możliwość definiowania własnego profilu oglądanego przez innych graczy, dziennik zadań i wiele innych lokacji, których nie sposób wymienić i spamiętać.

To co mi się osobiście spodobało, to cel gry, a właściwie jego brak. Gra nie ma w sobie konkretnego celu, dopiero sam gracz musi go sobie zdefiniować i określić. Może zostać zdolnym dowódcą okrętu, błyskotliwym piratem, statecznym ekonomem czy charyzmatycznym przywódcą sojuszu. Owa mnogość scenariuszy jakie mogą zostać realizowane w grze jest jej wielkim plusem.

Początki

Pardus nie jest grą dla osób niecierpliwych. Po zarejestrowaniu gracz musi najpierw przejść tutorial dla nowicjuszy. Składa się on z około 15 misji, które trzeba przejść, aby móc w ogóle mieć możliwość ułożenia karty postaci swojego bohatera (płci, rasy i miejsca startowego). W ten sposób poznaje się podstawowe czynności w grze. Uważam to za doskonały pomysł, aczkolwiek przejście takiego tutoriala, dla nowych graczy wcale nie jest fraszką. Nie mniej jednak nowicjusz jest w elementarny sposób przygotowany do rozgrywki.

Jak już wspomniałem wcześniej, gracz ma możliwość wyboru jednej spośród czterech ras. Każda z nich posiada bonus do różnych umiejętności. Warto się już na początku zastanowić, co w grze chcemy osiągnąć (zdaję sobie sprawę, że jest to bardzo trudne – w końcu nowy gracz nie ma zielonego pojęcia co tak naprawdę w niej zastanie i jaki typ kariery mu się spodoba). Jednak nic złego stać się nam nie może, gdyż od samego początku nie ma znaczenia jaką rasę się wybierze (w końcu po kilku dniach zaznajamiania się z podstawami gry, zawsze można zresetować postać i ułożyć ją na nowo). Nasz bohater posiada bardzo ciekawe statystyki. Można je podzielić na trzy główne części:

• Informacje podstawowe – czyli do jakiej rasy i frakcji należymy, jaką posiadamy reputację dla każdej z frakcji, ile posiadamy punktów akcji, ile ich dotychczas zużyliśmy oraz wartość doświadczenia naszego bohatera.

• Umiejętności bojowe – taktyka, celność, manewrowanie, inżynieria oraz wykorzystywanie broni.

• Umiejętności pozostałe – umiejętności pozyskiwania: energii, gazu, rud i paliwa, ukrywanie się i hakerswto.

Ponadto karta postaci zawiera także listę wszystkich pokonanych przeciwników, zarówno NPCów, piratów jak i innych graczy. Gdy ułożymy już sobie postać, rozpoczynamy prawdziwą grę. Posiadamy na wstępie drobną ilość kredytów (jest to jednostka płatnicza) oraz najprostszy statek kosmiczny z podstawowym wyposażeniem. Łatwo się domyślić, że z początku brakuje dosłownie wszystkiego: kredytów, sprzętu, dobrego i szybkiego statku. Co więcej umiejętności naszego bohatera są także bardzo niskie, dopiero wraz z wykonywaniem odpowiednich czynności zaczynają one rosnąć. Najlepiej pierwsze kilka dni przeznaczyć na zdobywanie jak największej ilości kredytów, by następnie zakupić lepszy statek kosmiczny czy wyposażenie. Sposobów zarobku jest kilka:

• Wykonywanie misji.

• Pozyskiwanie podstawowych surowców jak: energia, gaz, rudy czy paliwo i sprzedawanie w pobliskich stacjach kosmicznych czy planetach.

• Handel – kupować taniej i sprzedawać drożej.

Wybór drogi zależy od samego gracza. Przez pierwsze 50000 PA gracz posiada status nowicjusza – żaden gracz nie może go zaatakować, jednak on sam także nie może tego robić. Uwaga: Ta zależność nie dotyczy NPCów.

Poruszanie się

Pomimo, że gra odbywa się w czasie rzeczywistym, to jednak na gracza są nałożone pewne ograniczenia. Podstawową jednostką ruchu w grze jest Punkt Akcji (PA). Każda czynność w grze związana z postacią kosztuje pewną ilość PA – podróż statkiem kosmicznym, walka, handel, naprawa sprzętu, itd... Co 6 min gracz otrzymuje 24 PA, jednak razem może ich skumulować jedynie 5000.

Jedną z najważniejszych czynności w grze jest podróżowanie. Statek kosmiczny porusza się po mapie będącej siatką kwadratową jednego sektora. Mapa całego wszechświata składa się z klasterów, które dzielą się na poszczególne sektory. To sprawia, że zaproponowany przez twórców gry wszechświat jest ogromny. Aby przemieszczać się pomiędzy sektorami musimy dotrzeć do specjalnych teleporterów, którymi podróż nie zawsze bywa bezpieczna. Przestrzeń po jakiej się poruszamy nie jest jednolita. Możemy trafić na próżnię, pas asteroid, pył kosmiczny czy nawet dotrzeć do obrzeży energetycznej plazmy. Należy jednak pamiętać, że koszt zużycia PA dla każdego wymienionego obszaru jest inny (najmniej kosztowne jest podróżowanie w próżni). Poza tym na mapie pojawiać się mogą planety, stacje kosmiczne, wszelkiego rodzaju budynki, jak i kosmiczne monstra (które lepiej omijać z daleka).

Statek Kosmiczny

Podstawowym "narzędziem" naszego bohatera jest statek kosmiczny. To dzięki niemu możemy poruszać się po mapie, walczyć, przewozić towary czy wykonywać misje. Dlatego bardzo ważna jest jakość i wyposażenie naszego statku – czym jest potężniejsze tym lepiej. Grając w Pardusa mamy możliwość posiadania dużej gamy statków. Mamy do dyspozycji statki standardowe, czyli takie które może kupić każdy – jedynym wymaganiem jest posiadanie wystarczającej ilości doświadczenia i kredytów. Drugim rodzajem statków są takie, które mogą kupić tylko członkowie poszczególnych frakcji. Każdy statek charakteryzuje się trzema cechami – rozmiarem, ładownością i opancerzeniem. W zależności od tego jaką profesją się zajmujemy, wybieramy sobie statek o odpowiednich cechach. Warto w tym momencie zaznaczyć, że aby móc sterować odpowiednim statkiem gracz musi mieć odpowiedni poziom doświadczenia lub reputację w danej frakcji. Z tego powodu na samym początku nie jesteśmy w stanie posiadać potężnych, praktycznie niezniszczalnych okrętów kosmicznych. Co więcej koszty statków jak i ekwipunku są bardzo wysokie, dlatego przed ich wymianą warto się trzy razy zastanowić.

Budynki i ekonomia

Oprócz statku kosmicznego, gracz może posiadać różnego rodzaju budynki – od kopalni asteroid, aż do fabryki robotów. Każdy taki budynek może przynosić dochody, pod warunkiem, że wybudujemy go w odpowiednim do tego miejscu (czasem trzeba nawet posiadać zgodę sojuszu, na terytorium którego znajdować miałby się nasz budynek). Każda struktura, aby przynosiła zysk musi być na bieżąco wyposażana w odpowiednie surowce (np.: kopalnia asteroid do prawidłowego funkcjonowania potrzebuje czystej wody, energii i żywności – w zamian za to uzyskujemy rudę, którą można z zyskiem sprzedać). Można wyposażać budynki samemu, albo liczyć na to, ze któryś z graczy handlując sam będzie dostarczał surowce – w tym celu trzeba zdefiniować odpowiednie ceny skupu i sprzedaży poszczególnych towarów. W ten sposób budynki mogą dawać spore i stałe źródło dochodów.

Warto czasem, zwłaszcza jeśli nasze włości znajdują się na terenach, na których toczy się wojna, rozbudować budynki o akcesoria obronne. Dzięki temu nasze struktury mogą obronić się przed piratami lub innymi przeciwnikami.

Walka

Najbardziej emocjonująca w grze jest jednak walka. Walczyć można zarówno z innymi graczami (to jest według mnie najciekawsza forma walki), jak i z kosmicznymi monstrami czy też budynkami. Kiedy chcemy zaatakować daną jednostkę musimy najpierw najechać na to samo miejsce na mapie co nasz przeciwnik. Następnie pojawia się kilka możliwości. Można próbować najpierw zeskanować gracza, jednak jest to bardzo trudne – musimy posiadać duże umiejętności hakowania. Jednak w ten sposób możemy więcej dowiedzieć się o naszym przeciwniku. Następnie zaś zaatakować gracza. Ukazuje się wtedy okno walki. Wybieramy wtedy ile PA chcemy wykorzystać na walkę. Po czym pokazuje się nam efekt ataku – liczba trafień i zadanych obrażeń.

W zależności od naszych preferencji można stosować różne taktyki, wykorzystując specyfikę rasy, frakcji do jakiej przynależymy, a wreszcie statku kosmicznego i jego wyposażenia. Możemy inwestować w taktykę obronną – czyli pancerz i pole siłowe lub w ofensywną – ciężkie działa i lasery. Ponadto ważny jest wybór statku. Czasem lepiej posiadać lekki i mały statek kosmiczny, którego bardzo trudno trafić, niż ciężki, silnie opancerzony okręt, pozbawiony możliwości skutecznego manewru. Warto wspomnieć, że wybór przynależności do odpowiedniej frakcji ma także duży wpływ na naszą taktykę – umożliwia nam bowiem korzystanie ze specyficznego sprzętu i okrętów. Niemniej jednak duża liczba statków oraz wyposażenia sprzężona z umiejętnościami walki oraz cechami specjalnymi (dostępnymi tylko graczom, którzy wydali więcej niż 2mln PA) stanowi duże pole do popisu dla strategów i taktyków.

Misje

Bardzo ciekawym elementem gry są misje. Każdy gracz posiada swoja reputację i kompetencję (ta druga jest odpowiednikiem poziomu gracza). Reputacja ma trzy składowe dla każdej z frakcji. W zależności od poziomu (rangi) reputacji jaką posiada, gracz ma możliwość wykonywania różnych misji (zabicie kosmicznych potworów, ukatrupienie piratów, dostarczenie Vipa lub przesyłkę w zadane miejsce, itd.). Za pozytywne wykonanie misji gracz otrzymuje pewną kwotę kredytów oraz wzrost reputacji i kompetencji.

Co ciekawe wartość reputacji w danej frakcji jest kluczowa przy kupnie odpowiednich statków kosmicznych, dlatego tak czy siak jeśli gracz chce posiadać specyficzny okręt czy ekwipunek – musi awansować na odpowiedni poziom reputacji. W niektórych sojuszach poziom reputacji i kompetencji świadczyć może o pozycji gracza w jego strukturach. W przypadku, kiedy nie uda nam się wykonać misji, nasz poziom reputacji i kompetencji spada.

Reputacja ma także duże znaczenia dla panującej równowagi we Wszechświecie, w którym toczy się gra, albowiem osiągając pewien stopień reputacji z danej frakcji (a jest to poziom bardzo wysoki), gracz zostaje członkiem Rady Frakcji, dzięki czemu może on współdecydować o jej polityce, z wywoływaniem wojny włącznie.

Sojusze, frakcje i wojny

Jak już wspomniałem, gracze mogą łączyć się w większą strukturę jakim jest sojusz. Najczęściej sojusze budują swoje własne bazy kosmiczne (najbardziej wyrafinowany z budynków) lub nawet całą ich sieć. Często sojusze kontrolują nawet kilkanaście sektorów, mając pod swoim władaniem wiele budynków, surowców i militarnych posterunków. Jaka jest polityka sojuszu? To już zależy od jego przywódcy i członków. Spis oraz profil poszczególnych aliansów jest widoczny w rozbudowanych statystykach Uniwersum. Sojusze mogą prowadzić ze sobą wojny, podpisywać pakty militarne lub handlowe. Będąc w dobrze zorganizowanym sojuszu, nowy gracz może nauczyć się wiele o tajników grze – taktyki, sposobów zarabiania, poznać większy obszar mapy wszechświata, itd.

Oprócz sojuszy istnieją także trzy frakcje: Imperium, Unia i Federacja. Każda z nich posiada swoją Radę, która decyduje o polityce i ewentualnych wojnach. Gracz może wybrać przynależność do dowolnej frakcji (choć nie musi), po czym awansuje w jej hierarchii zdobywając reputację. W momencie, kiedy stosunki między Frakcjami się pogarszają, może dojść do wywołania wojny. Jest to rzadkie i bardzo ciekawe wydarzenie. Wtedy przedstawiciele poszczególnych, zantagonizowanych Frakcji stają się z dnia na dzień swoimi wrogami. W dzienniku zadań pojawiają się specyficzne wojenne misje do wykonania, a w statystkach Wszechświata pojawia się status wojny, gdzie można śledzić wszystkie stoczone w wojnie bitwy. Podczas wojny można otrzymać specjalne prestiżowe medale za wybitne osiągnięcia wojenne.

Podsumowanie

Moim zdaniem Pardus okazał się bardzo ciekawym i udanym połączeniem gry czasu rzeczywistego i rozgrywki turowej. Jest to gra bardzo rozbudowana i nie wymaga częstego logowania się. Projekt ten wciąż się rozwija, co można zauważyć we wiadomościach na stronie głównej (pojawiają się nowe statki kosmiczne, kosmiczne potwory, budynki, a nawet całe organizacje – Syndykat). Pardus jest niewątpliwie alternatywą dla gier SF opartych na silniku Ugameli i jest jak najbardziej godny polecenia.

Link do gry