Drodzy czytelnicy! Mam wielką przyjemność ogłosić, że wraz z tą chwilą na Game Exe pojawił się kolejny artykuł. Wszystko za sprawą wydawnictwa MAG, które umożliwiło mi przeczytanie i zrecenzowanie książki pt. "Dzienny Patrol". Jeśli zastanawiacie się, co tym razem naszykował dla nas Siergiej Łukjanienko, przeczytajcie świeżutką recenzję i przekonajcie się. Serdecznie zachęcam!

"Dzienny Patrol", autorstwa Siergieja Łukjanienki i Władimira Wasiljewa, stanowi drugą część cyklu pt. "Patrole" i kontynuuje opis wydarzeń, które rozegrały się w otwierającym serię "Nocnym Patrolu". Od razu rzuca się w oczy dodatkowe nazwisko, prawda? Zwykle jest tak, że jeśli w dobre dzieło zaczyna ingerować ktoś nowy, to traci ono na wartości. W obliczu tej tezy muszę zadać pytanie: czy nowo powstałemu duetowi udało się pójść za ciosem i napisać książkę mogącą rywalizować ze swą wyjątkowo dobrze ocenianą poprzedniczką? Mając taką nadzieję, zabrałem się za lekturę.

Czytaj dalej...

W salonach Empik oraz na stronie empik.com pojawiła się możliwość nabycia limitowanej edycji kalendarza Uniwersum Metro 2033 na rok 2015 wydanego przez wydawnictwo Insignis we współpracy z Ilją Jackiewiczem – grafikiem odpowiedzialnym za wszystkie okładki książek z serii Uniwersum Metro 2033.

Postapokalitpyczny kalendarz ma półtwardą oprawę zintegrowaną i wydrukowany jest w pełnym kolorze, a każdy miesiąc rozpoczyna grafika Ilji. Warto dodać, że dostępnych jest tylko 3000 egzemplarzy. W rozwinięciu newsa możecie zobaczyć przykładowe kartki kalendarza.

Zapraszam do recenzji drugiego tomu słynnej serii Robin Hobb, "Królewskiego skrytobójcy". Pierwsza część, "Uczeń skrytobójcy", mnie oczarowała – czy drugiej także udała się ta sztuka? Dowiecie z tekstu. Warto zauważyć, że twórczość Amerykanki rekomenduje sam George R. R. Martin!

Zastanawialiście się kiedyś, jaki wpływ na czytelnika wywiera książka? Oczywiście w Internecie roi się od doniesień, że wzbogaca jego słownictwo, rozwija myślenie oraz wyobraźnię, ale ciekawsze wydaje się pytanie, czy kształtuje osobowość. Niektórzy rzekomi specjaliści zdają się potwierdzać to przypuszczenie. Podobno możemy przejmować od głównego bohatera niektóre zachowania, poglądy i opinie, choć żeby do tego doszło, musimy się z nim identyfikować. Nie tylko rozumieć jego postępowanie, nie tylko je popierać – ale brać za własne. Wtedy tożsamość czytelnika nie ma znaczenia, bo na czas lektury staje się kimś innym – Bastardem albo Harrym Potterem dla przykładu. Nie jest łatwo jednak uzyskać opisany efekt, ponieważ skutecznie potrafi go zepsuć nawet najmniejszy drobiazg. Niech bohater lubi placki – pozornie nic złego w tym nie ma, lecz jeśli czytający z kolei nie będzie ich znosił, może to destrukcyjnie wpłynąć na identyfikację z główną postacią. „Uczeń skrytobójcy” okazał się jedną z niewielu powieści, którym udaje się oddziaływać na odbiorców...

Czytaj dalej...

Podczas targów G-Star 2014 światło dzienne ujrzał trailer gry "Lineage Eternal: Twilight Resistance", czyli kolejnej odsłony znanej serii gier MMORPG od studia NCsoft.

Jak doskonale wiadomo, powstająca część będzie znacznie różniła się od jej poprzedniczki, "Linegae II". Dzięki zamieszczonemu w rozwinięciu nagraniu możecie poznać te różnice, dowiedzieć się jak wygląda mechanizm walki oraz przyjrzeć się wielu innym gameplayowym aspektom gry.

Serdecznie zapraszam do nowej recenzji na Game Exe! Tym razem pod lupę została wzięta powieść Robin Hobb, "Uczeń skrytobójcy". Osobiście sprawdziłem, czy to ponadczasowy klasyk, czy może niewyróżniająca się niczym szczególnym powieść, na którą nie warto poświęcać swoich oszczędności.

„Literatura fantasy jest nudna, nie? Zmienia się tylko środek lokomocji: raz na smoku, raz na Edwardzie”.

Żaden inny pogląd mojego nauczyciela języka polskiego nie budzi tak negatywnych odczuć jak powyższy. Muszę jednak przyznać, że myśl przewodnia zdania, choć znacznie uproszczona, zawiera w sobie ziarno prawdy. Rzecz jasna, reguła nie dotyczy wszystkich powieści z zakresu fantasy, lecz część (nie wdając się w dysputę: większość czy mniejszość) korzysta ze znanych schematów i pomysłów, a latający i zionący ogniem pradawny gad czy gorąco-zimny wampir pławiący się w blasku słońca to tylko przykłady dostrajania się pisarzy do aktualnej mody. Ciekaw jestem, czy gdybym napisał pieprzną, aczkolwiek standardową historyjkę miłosną z przystojnym upiorem w roli amanta, nachapałbym się przynajmniej połowy pieniędzy, jakie zainkasowała niejaka Meyer dzięki „Zmierzchowi”...

Czytaj dalej...

Konkurs o książce "Dziedzic zaklinaczy" zakończony. Czas najwyższy zaprezentować wam prawidłowe odpowiedzi oraz oczywiście zwycięzców – serdecznie wam gratulujemy!

Odpowiedzi:

• Bohaterem "Dziedzica czarodziejów" jest Seph,
• Cinda Williams Chima mieszka w Ohio,
• W Polsce Cinda Williams Chima debiutowała serią "Siedem Królestw".

Zwycięzcy:

• Anna H. z Gdańska
• Anna K. z Wołomina
• Elżbieta Ś. z Węgorzewa
• Marek G. z Gdańska-Oliwy

Dziękujemy wydawnictwu Galeria Książki za ufundowanie nagród.

Kilka miesięcy temu autorzy gry "Wiedźmin 3: Dziki Gon", studio CD Projekt RED, ogłosili konkurs na najlepszy cosplay związany z ich najnowszą produkcją.

W rozwinięciu newsa znajdziecie wyniki zabawy. Warto tam zerknąć, bo uczestnicy zaprezentowali się bardzo profesjonalnie.

Nie minęło wiele czasu od zrecenzowania przez nas "Dzielnicy Obiecanej" – pierwszej polskiej odsłony kultowej już serii "Metro 2033", a oto na sklepowe półki trafia kolejna, tym razem rosyjska powieść osadzona w realiach postapokaliptycznego świata. Tym razem jednak nie stoi za nią Dmitry Glukhovsky, lecz jego rodak, Rusłan Mielnikow.

"Mrówańcza" – cóż to za tytuł? Dlaczego – jeśli w ogóle – warto przyjrzeć mu się bliżej? Czy to kolejny kuponik, który wydawcy odetną od znanej marki i naszych portfeli, czy może jednak wartościowa powieść godna Waszych pieniędzy? My już wiemy – dowiedzcie się i Wy.

"Jest coś takiego w rosyjskiej literaturze, co nie pozwala pomylić jej z żadną inną. Trudno wyjaśnić to wrażenie jednym prostym zdaniem, choć przyczyny możemy analizować do woli. Jednakże zarówno w fantastycznym slapsticku z filozoficznymi wstawkami ręki Bułhakowa, jak i mrocznym, psychologicznym dramacie znudzonego mordercy pióra Dostojewskiego, czy wreszcie w koszmarnym piekle postapokaliptycznego metra projektu Glukhovskiego czujemy wyraźnie, że to historia stworzona przez naszych największych, wschodnich sąsiadów..."

Czytaj dalej...

Był czas, kiedy teksty takie jak "Marsjanin" były w fantastyce głównym nurtem. Na firmamencie świecił Lem, gwiazda pierwszej wielkości… eh, było, minęło. Czas pokaże, czy popularność powieści Andy’ego Weira była zwiastunem powrotu do łask klasycznych motywów, czy też okazjonalnym, sentymentalnym łabędzim śpiewem wypalonej konwencji. Epigoństwo zatem, czy nowe otwarcie? Oceńcie sami. Ze swej strony wyrażę tylko wątpliwość; czy może istnieć twarda science fiction bez pożywki w postaci realnego programu podboju kosmosu? Nie mówiąc już o podstawowym kłopocie z wyobraźnią, której literatom nie staje najwyraźniej. Nie nadążają.

Robinson w kosmosie? Marsjański survival? Początkowy sceptycyzm okazał się nieuzasadniony. Nawet jeśli inspiracje (Defoe i Apollo 13) są oczywiste, a finał szybko staje się przewidywalny, to fabuła trzyma w napięciu. Wiadomo, jak się skończy, ale nie wiadomo, jak do tego dojdzie, i to – o dziwo – wystarcza.

Czytaj dalej...

Mając to na uwadze, odważyłem się wejść na schody prowadzące ku przeszłości; wszedłem do komnaty utraconych wspomnień i zbadałem legendarną ziemię, którą nazwałem "czasami przed Kindlem"

Też macie stare książki na strychu? A może nie zdążyliście wynieść? To lepiej, będziecie mieli mniej odkurzania przy pisaniu artykułu. Trochę tych fantastycznych serii w PRL było, a i poziom jak pamiętam przyzwoity. "Zapomniane perły polskiej fantastyki", dobry tytuł – bierzemy w ciemno! Na razie jednak musimy zadowolić się dokonanym przez Piastuna tłumaczeniem – "Zapomniani autorzy fantasy z lat osiemdziesiątych XX wieku". Oczywiście Polaków ani widu, ani słychu.