Lokacje

Srebrne Marchie

Marchie to rozległy obszar północnych pustkowi, znanych również jako Dzikie Pogranicze. Ziemie te wciąż są niezbadane i nieokiełznane. Zamieszkują je żądne wojny hordy Orków, wrogo nastawieni do wszystkiego Giganci, a także różnorodne złaknione krwi potwory. Brutalne dzikusy oraz grasujące monstra nie są jedynymi niebezpieczeństwami czekającymi na wędrowców w tej krainie. Lód i śnieg oraz wyjące wiatry wystarczająco zimne, by zamrozić Czerwonego Smoka do szpiku kości, czekają tylko, by odebrać życie nieprzygotowanym bądź nieostrożnym.

Większość mieszkańców Faerunu uważa Północ za dziką, nieokiełznaną głuszę, krainę świszczących śnieżyc, pokrytych śniegiem gór oraz dziewiczych lasów. W setkach mrożących krew w żyłach opowieści o niebezpieczeństwie, a także trudach, Północ jawi się jako zimna, pozbawiona prawa i na tyle rozległa, że nikt nigdy całej jej nie poskromi. Ponure krasnoludzkie warownie, dumni barbarzyńcy oraz na półlegendarne elfie królestwa mogły przez krótki czas wytrwać w tych surowych krainach, ale nic nie przetrwało dłużej. Orkowa horda czy smocze stado niszczyło je już nazajutrz? nie pozostawiając nic poza kilometrami niezaznaczonej na mapie głuszy.

Tak przynajmniej głoszą mieszkańcy Południa. Na Dzikim Pograniczu drogi, strzeliste miasta i kwitnące ogrody z gospodarstwami napotyka się rzadziej niż w cieplejszych krainach, ale stwierdzenie, że jest to obszar niecywilizowany, będzie pomyłką. Jeżeli Północ zawsze była wyjącą dziczą, to kto wyrył liczne opuszczone kopalnie? Kto wzniósł zrujnowane wieże?

Wysoczysko

Wysoczysko to jedna z "wolnych osad" Srebrnych Marchii położona w pobliżu szlaku z Everlund do Sundabar, założona niedawno, podobnie jak i pozostałe osiedla, przez byłych żołnierzy zhentariańskich. Sąsiedzi traktują je nieufnie, patrząc na nie przez pryzmat zhentariańskiego ekspansjonizmu. Jednak ich mieszkańcy utrzymują, że z radością zrzucili dawne jarzmo, pragnąc jedynie nowego życia dla siebie i swych bliskich.

Do osad tych, poza byłymi wojakami, chętnie przybywają osoby, którym podoba się obowiązująca tu maksyma "żyj i daj żyć innym", a także ci którzy nie przepadają za wścibskimi sąsiadami. Idealne miejsce dla poszukiwaczy przygód z powodu bliskiego położenia Gór Nether słynących z bajecznych skarbów, ale również z licznych orkowych i goblińskich plemion.

Anauroch

Ta rozległa pustynia znana jako również jako Wielkie Pustkowie i powstała na skutek działania magii. To nad jej niegdyś zielonymi płaszczyznami unosiły się bowiem latające miasta Imperium Netherilu. Dziś niewiele osób ma odwagę przebyć gorącą pustynię. Śmiałkowie, którzy decydują się na taki krok, muszą sobie radzić z dzikimi bandami Asabi oraz pustynnymi szczepami Bedinów i najemnikami Zhentarimów usiłujących utrzymać stałe trakty handlowe prowadzące przez to morze piachu.

Niektórzy obserwatorzy z ponurym rozbawieniem oczekują chwili, gdy Anauroch obudzi się i da ponowną lekcję wszystkim mieszkańcom okolicy.

Latające Miasta Netherilu

Magowie pradawnego Imperium Netherilu posiadali wiedzę nieosiągalną dla swoich następców. Prawdopodobnie najlepszym ich wynalazkiem był mythallar, wspaniałe urządzenie pozwalające im na wznoszenie w powietrzne całych miast. Te potężne cytadele unosiły się wysoko ponad powierzchnią Faerunu, niewrażliwe na ataki niemalże wszystkich przeciwników... Upadek Netherilu nie był skutkiem działań sił zewnętrznych, lecz głupoty netheryjskiego arcymaga, Karsusa, który zapragnął zabrać władzę bogini magii, a zdołał jedynie zniszczyć mythallary, co spowodowało roztrzaskanie się o ziemie latających miast Netherilu. Ruiny zostały pochłonięte przez piaski Anauroch, a Netheril przeszedł najpierw do historii, a potem do legendy. Dziś jedynie najodważniejsi badacze i poszukiwacze przygód mogą się odważyć na podjęcie próby odszukania jego zaginionych miast – wielu nęcą ukryte w nich magiczne skarby, większość śmiałków odstraszają jednak dawno zapomniane magiczne pułapki i spaczone istoty zamieszkujące zasypane miasta.