Diablo2 vs. Diablo1

Diablo 1

Ech, kto grał ten wie co zaraz napisze....muzyka w tej grze to prawdziwy rarytas w historii gier komputerowych, po prostu wgniata w fotel (lub krzesło). Pamiętam jak po kilku godzinach grania odchodząc od komputera muzyka pozostawała jeszcze długo w pamięci i raczej trudno wyrzucić ja z pamięci, długo po zagraniu w grę nuci się ja pod nosem, szczególnie ta z wioski Tristram. Ja od czasu do czasu słucham ja (muzę z Tristram) z płyty audio, ale tam jest tylko zamieszczony kawałek. Oj, cienko, cienko, taki HIT i tylko kawałek Ups, chyba za dużo się rozpisałem na temat muzyki, bądź co bądź muzyka po prostu RZADZI! Bez muzyki nawet nie ma co uruchamiać gry, muza jest wybitna i kropka.

Jak na tamte czasy (kiedy w gre się gralo) grafika zachwycala, nie inaczej jest i teraz. Mimo swoich lat grafika nadal zachwyca, tylko troche widac (w porownaniu z Diablo 2) sztucznosc gry. Drzewa moglyby się poruszac (lub liscie na nich), jakies zwierzeta mogłyby się poruszac po wiosce lub chociazby mieszkancy wioski mogliby zmieiac miejsce postoju, ale niestety żadnych z tych rzeczy nie uswiadczymy podczas gry. Ale i tak pod względem graficznym (mimo tych szczegolow) gra wypada dobrze jak na dzisiejsze czasy. Aha, napisze jeszcze jedna rzecz, a mianowicie mimo poczucia tej sztucznosci w grze, ja podczas dlugiego grania w gre odczulem, ze wioska Tristram jednak zyje, ale to chyba tylko zludzenie wywolane dluzszym siedzeniem przy monitorze. A może i nie...

Tutaj nie ma o czym za bardzo się rozpisywac, bo podstawowym sterownikiem naszej postaci jest myszka. Można nia w zasadzie robic wszystko, od włączaniawylaczania mapy, wychodzenia do menu do uzywania buteleczek. Można również poslugiwac się klawiatura, ale ta raczej będzie sluzyla nam do szybszego uzywania buteleczek uzdrawiajacych, jak i również do szybszego uruchamiania mapy dzieki ktorej orientujemy się w terenie.

Co I co ja mam tu napisac Ta gra wciaga jak diabli;))) No może nie w trybie dla jednego gracza, no bo co można robic po zabiciu Diablo, może tylko wlaczyc wyzszy poziom trudnosci i pakowac kolejne punkty w nasza postac. Jazda dopiero zaczyna się kiedy uruchomimy tryb dla wielu graczy. Ale niestety gdyby nie to, to czlowiek siedzialby chyba do konca zycia i przemiezal bezkresne tunele pod kosciolem, A to to oplaty za uzytkowanie z internetu przez numer dostepowy naszej kochanej telekomuny. Tak wiec gdyby nie te oplaty to jednak istnialby Raj na ziemi.

Jak już wiadomo do wyboru 3 postacie. Tu można się sprzeczac, dla jednych za malo dla drugich za duzo (hmm, kim tu grac...), dla trzecich w sam raz;)) Do wyboru do koloru.

Hmm, wedlug mnie kamien milowy w historii gier komputerowych. Można by tej grze na upartego wytykac duzo bledow, ale i tak po dluzszym zastanowieniu gra ta wydaje się być bez bledow. Chociaz nie wiem jakie gry by robili które sa podobne do Diablo (a gralem w takie gry) to i tak Diablo zostanie na swoim miejscu, i nie zostanie wymazane z pamieci zapalonych RPG-owcow (wiem ze Diablo to nie RPG, ale to temat na inny artykul). Aha, jeszcze przypomniala mi się jedna rzecz. Kiedy przemierzałem korytarze pod kosciolem, to czulem taki dziwny scisk w podziemiach, a kiedy wyszlem na powierzchnie do wioski, przez teleport to poczulem się jakby wyciagneli mnie z butelki, serio! Chce zaznaczyc ze nie mam klaustrofobii, ale wychodzac z podziemi na powierzchnie czuje się ta ulge, jakby nasza postac zaczerpnela świeżego powietrza. Nie wiem co w tym jest, ale ta gra ma w sobie to cos. Może jakas magia...

Diablo 2

Hmm, chcialoby się napisac ze wysmienita tak jak w czesci perwszej, ale niestety wg mnie muzyka w drugiej czesci traci już ten klimat jaki posiadala muza z pierwszej czesci. Może i niektorzy pomysla ze mi odbilo albo muzyka mi się przejadla, ale tak nie jest i mimo checi zostane przy swoim zdaniu. Werdykt wiec taki ze muzyka w Diablo 2 wypada gorzej w porownaniu z czescia pierwsza.

Tutaj już zapewne wiecie kto lepiej wypada. W Diablo 1 czulo się sztucznosc przebywajac w wiosce. W drugiej czesci ta przykrosc nam nie grozi. W Obozowisku Łotrzyc od czasu do czasu przebiegnie jakas kura, jakis mieszkaniec zmieni swoje położenie, od czasu do czasu deszcz popada, z biegiem czasu nadejdzie noc.... Ogólnie jest nieźle, ale to i tak nie to na co czekalem. Widzialem gry gdzie swiat naprawde żył, a tu ta rzecz zostala poruszona w niewielkim stopniu. Ale i tak grafika wypada lepiej niż w pierwszej czesci.

Takie samo jak w części pierwszej (poza małymi wyjątkami). Możemy grac mysza jak i również pomagać sobie klawiatura, np. w celu szybszego użycia butelki z napojem uzdrawiającym podczas walki. Te małe wyjątki to używanie umiejętności jakie posiada nasz bohater, a których nie posiadał w części pierwszej. Ale to temat na inny artykul.

Ten sam problem co poprzednio. Moim zdaniem grywalnosc WIELKA. I tu niespodzianka. Grywalnosc jest duza w trybie dla kilku graczy (normalne) jak i również w trybie dla jednego gracza. Teren jest tak obszerny, ze nawet po przejsciu gry chce się jeszcze raz zagrac aby nabic punkty dla naszej postaci. Ale niestety dla mnie wieksza uciecha było granie w diablo 1, mimo tych tych duzych terenow itp. Nie wiem czemu ale mnie nie za bardzo pasuja te pustynie w czesci drugiej. Jakos brak tego ponurego klimatu jaki był w czesci pierwszej. Werdykt taki, ze grywalnosc lepsza była w czesci pierwszej (ponure korytarze, zapach smierci dookoła itp.)

Tutaj sprawa wyglada lepiej, bo do wyboru mamy 5 postaci. I tu będzie problem dla tych co maja trudności z wyborem (mm, a TUTAJ dopiero co mam wybrac...). Postacie sa zroznicowane pod względem wygladu jak i umiejetnosci, wiec każdy wybierze dla siebie odpowiadajaca mu postac. A jeśli jeszcze mu malo;) to niedlugo wyjdzie dodatek w którym będą dwie nowe postacie, ale to już odrębny temat.

Gra mimo błędów jest wybitna, i zasługuje na tytuł Gry Roku. Ale według mnie powinna reprezentować inny poziom w stosunku do 2 lat przez jakie była robiona.

Podsumowanie

Obydwie gry są Extra, ale i tak dla mnie faworytem zostaje pierwsza część mimo swoich lat.

Skoro już jestem przy porównywaniu obydwóch gier, to zamieszczę wady jakie znalazłem w drugiej części

• podczas grania kiedy spotykamy jakis silnych wrogow i ich zabijemy po dluzszej walce, to w nagrode otrzymujemy zamiast dobrej unikatowej broni jakis nedzny przedmiot. Jest to szczególnie denerwujace na wyzszych poziomach trudnosci
• wiekszosc umiejetnosci jakie posiada nasz bohater jest bezuzytecznych
• malo kombinacji przy uzyciu kostki horadrimow
• krowi poziom, znowu podobno był w czesci pierwszej (ale gdzie to nie wiem). Tutaj tworcy mogliby się bardziej wysilic i wymyślić cos lepszego
• potwory wystepujace w grze sa malo urozmaicone, i w dalszej czesci gry wygladaja tak samo tylko sa innego koloru
• i najglupszy pomysl jaki mogl zaistniec, kiedy zabijemy wszystkich bossow i przejdziemy cala gre, to po ponownym zagraniu (ten sam poziom trudnosci) bossowie nadal laza po swiecie jakby niby nic się nie stalo. Cala sprawa jest bez sensu, bo jak to wyglada w przypadku historii. Podchodzimy do jakiegos mieszkanca wsi, pytamy się o jakiegos bossa i dowiadujemy się ze nie zyje dzieki nam, a tym czasem on chodzi dalej w okolicach wioski! Bledow w grze jest wiecej, ale nie chce mi się ich wypisywac.

Tak wiec tymi wymienionymi wadami zakoncze mój artykul i zapraszam do czytania kolejnych moich artykulow na temat gry które mam nadzieje ukaza się w kolejnych wydaniach DIABLO CORNER. Zycze Wam milej gry w Diablo, mimo tych wad jak i innych.

Tekst pochodzi z Tawerny RPG.