Lubicie postapokalipsę? Dobrze się czujecie w towarzystwie zmutowanych zwierząt? W takim razie Dziedzictwo przodków to coś dla was! Najnowsza książka z serii Metro autorstwa Surena Cormudiana! Jesteście ciekawi? Zapraszam do przeczytania mojej recenzji.

„Dziedzictwo przodków” Surena Cormudiana to kolejna część wchodząca w skład międzynarodowego projektu „Metro 2033”, zapoczątkowanego przez Dmitrija Glukhovsky’ego. Wszystkie książki z tej serii łączy wspólny czynnik – świat po wybuchu bomby atomowej czy innej apokalipsie. Zazwyczaj jest to całkowite zniszczenie. A co znajdziemy w tej powieści? Czy jest podobna do poprzedniczek? Przekonajcie się.

Autor swoją powieść rozpoczyna lekką i przyjemną retrospekcją, dzięki której poznajemy kilka ciekawych postaci. Odsłania nam ona ostatnie godziny przed eksplozją, co ułatwia dalsze poznawanie losów Kőnisbergu, czyli miejscowości, w której rozgrywa się akcja. To miejsce, dziś nazywane Kaliningradem, wciąż skrywa wiele nieodkrytych tajemnic, zostawionych przez inżynierów III Rzeszy. Cóż więcej można napisać o fabule? Postapokalipsa w pełnym tego słowa znaczeniu. Nieliczna garstka ludzi przetrwała i podzieliła się. Dwaj przywódcy – obaj charyzmatyczni, ale tylko jeden z nich prawy, toczą ze sobą wojnę, która może jeszcze bardziej zdziesiątkować i tak małą ludność zniszczonej Ziemi.

Czytaj dalej...

Będąc cały czas w pociągu...

Vitanee: Noire, patrz! Pociąg się zatrzymuje! Ciekawe, gdzie jesteśmy? To miasto... coś mi przypomina. O, zobacz – jakiś festyn? Chodźmy, może ktoś pomoże nam wrócić do domu...

Noire Panthere: Hmmm. Wiesz, nie liczyłabym na niczyją pomoc, bo stara prawda mówi, że najlepiej liczyć na siebie. Ale tak sobie myślę, jeśli festyn, to pewnie jakieś zwierzęta tam będą. W klatkach. Tylko tego brakuje, by za mną ganiano, bo "uciekłam". Parsk. Chcę mieć spokój. Idź pierwsza, za chwilę do ciebie dołączę, jakoś cię znajdę.

Jedzie, jedzie rycerz z dali,
młody rycerz w lśniącej stali,
a po hełmie laur mu pnie się,
dank i chwałę z pola niesie.

Od dawna natykam się na koncepcje istnienia innych światów. Dalekich, lecz w jakiś sposób równoległych do naszego. Jakoś z nim sprzężone, lecz zgoła inne. Światy niebieskie, światy podziemne, lustrzane odbicia… długo można by wymieniać. Co jednak, jeśli istnieje... świat w świecie?

Jaś i Małgosia, Kopciuszek, Czerwony Kapturek – od nich każdy zaczynał, a może raczej powinien zaczynać, swoją przygodę z fabułą. Klasyczne, "cudowne i pożyteczne" baśnie braci Grimm kształtowały umysły i wrażliwość wielu pokoleń. Groza i okrucieństwo były ich nieodzownym, choć nie pierwszoplanowym elementem. Kastrowanie baśni z tej składowej – w imię ochrony niewinnej dziatwy przed brudem tego świata – jest błędem. Świadectwem niezrozumienia roli jaką mogą i powinny pełnić. Ugrzecznione wersje wyrzućcie do kosza.

Ale nie o tym, a właściwie nie całkiem o tym, pisze Noire Panthere w symbolicznej, dwunastej (zainteresowanym służę wykładnią) odsłonie Filozofii Dnia Siódmego. "Grimm – świat żywych baśni i legend" to tekst o filmowej, postmodernistycznej zabawie klasycznymi motywami. Jak najbardziej dla (niekoniecznie całkiem) dorosłych, choć tylko uświadomione odpowiednio wcześnie dziecko poczuje pełnię smaku. Zapraszam.

Podczas konwentu PAX East w Bostonie zapowiedziano tryb przygodowy do gry "Hearthstone: Heroes of Warcraft" pt. "Klątwa Naxxramas". Jak mówią twórcy: miejscem akcji nowej kampanii dla pojedynczego gracza będzie starożytna nekropolia Naxxramas. Rzekomo zamieszkuje ją potężny licz Kel'Thuzad wraz ze swymi nieumarłymi sługami. Podczas zabawy zyskamy możliwość odwiedzenia różnych skrzydeł podziemi i zdobycia nowych kart do swojej kolekcji. Jeśli wierzyć firmie Blizzard, na naszej drodze staną potężni przeciwnicy, których pokonanie ma okazać się ogromnym wyzwaniem nawet dla doświadczonych graczy. Co jeszcze znajdziecie w dodatku? Sprawdźcie w rozszerzeniu!

Dziś będzie dość krótko. Taki mały felieton: trzy powody, dla których warto grać w i prowadzić gotowe przygody. Może w którymś kolejnym "Piątku z eRPeGiem" poruszę odwrotny temat, ale ostatnio coś mnie korci, aby utrzeć nosa "domowym Spielbergom".

Zainteresowanych zagadnieniem zapraszam do rozszerzonej części "Piątku".

Jennifer Lawrence – czy ją się lubi, czy nienawidzi, trzeba przyznać, że w Hollywood cieszy się dużą sławą. Młoda aktorka, mająca dopiero 23 lata, została już trzykrotnie nominowana do najbardziej prestiżowej nagrody filmowej, Oscara, z czego raz udało się jej go zdobyć – za pierwszoplanową rolę w "Poradniku pozytywnego myślenia". Karierę robi jednak także w "Igrzyskach śmierci", ekranizacji słynnej książki Suzanne Collins. Takiej popularności z pewnością zazdroszczą jej rywalki. Ale nie o tym tu mowa – 20th Century Fox planuje także skorzystać ze sławy Lawrence i nakręcić film z jej udziałem.

Mowa tu o spin-offie "X-Menów". Aktorka w serii o mutantach wciela się w Mystique i to właśnie tej postaci miałaby zostać poświęcona produkcja. Simon Kinberg, scenarzysta "Przeszłości, która nadejdzie" (premiera w Polsce 23 maja), jest zachwycony jej rolą i uważa, że w granej przez nią bohaterce tkwi ogromny potencjał, który można byłoby wykorzystać w osobnym filmie.

Przewidywania dotyczące utrzymania się Gry o tron w rankingu najbardziej piraconych seriali sprawdziły się. Przy okazji padł nowy rekord – pierwszy odcinek zaliczył milion pobrań w ciągu zaledwie połowy dnia. Dane opublikował TorrentFreak.com.

Nie zabrakło także rankingu krajów, w których początek czwartego sezonu był najchętniej piracony. Na pierwszym miejscu znalazła się Australia, a na drugim Stany Zjednoczone, poniekąd z powodów awarii HBO GO, która uniemożliwiła legalne obejrzenie odcinka (to już zresztą nie pierwszy raz, kiedy przeciążeniu uległy tamtejsze serwery – ostatnio podobny los spotkał finał "Detektywa"). W klasyfikacji pojawiła się również Polska, której udało się wejść do pierwszej dziesiątki – "uzyskała" dziewiątą pozycję.

Nie wiem, czy pamiętacie (to pytanie retoryczne, ma się rozumieć. Nawet nie śmiem podejrzewać, że moglibyście o tym zapomnieć), ale nie tak dawno temu oddaliśmy w Wasze ręce solucję do "Skyrim". Hm, pewnie myśleliście, że na tym koniec? Nic bardziej mylnego!

Tak się bowiem składa, że Courun ani myślał złożyć bro... eee... pióra. Po oddaniu efektów ostatniej pracy znów zniknął, by wkrótce powrócić. I do tego dzierżąc triumfalnie plik zapisanych kartek, niczym dumny Spartiata tarczę. Co za tym idzie, zapraszam do zapoznania się nie tylko z recenzją DLC pt. "Dawnguard", ale i jego solucją.

Hm, dlaczego jeszcze tu siedzicie...?

Czas zasmakować w krwi kilku młodych dzierlatek!

Nie, nie chodzi tu o film z osiemdziesiątego czwartego. Rozchodzi się o coś zupełnie innego. Dawno temu, gdy GameExe było jeszcze młode, kilku użytkowników rozpoczęło tą, jakże epicką, opowieść. To, co się w niej działo, można by było wykorzystać w niejednym scenariuszu. Walki, śmierć, miłość, zdrada, przyjaźń... Ale to minione czasy i przebrzmiała opowieść. W każdym razie – takie można było odnieść wrażenie.

Jednakże, jak wskazuje nazwa, mówimy tu o opowieści, która się nigdy nie kończy. Dlatego wraz z VampireLordem wpadliśmy na pomysł, by dopisać co nieco do tej historii.

Jeśli masz zacięcie pisarskie, lubisz brać udział w sesjach RPG lub po prostu masz ochotę na dobrą zabawę, zajrzyj tutaj. W skrócie. NNSO to przygoda, w której każdy może wziąć udział.

W miniony weekend na południowej półkuli, w słonecznej Australii odbył się konwent Conflux. Ten doroczny spęd fanów sci-fi i fantastyki ma miejsce w Canberze, stolicy regionu. Był to także tegoroczny organizator NATCONu, australijskiego Narodowego Konwentu Science Fiction [ang. Australian National Science Fiction Convention], który w każdym kolejnym roku organizowany jest przez inny fandomowy komitet. Z tego powodu przyznano na nim nagrodę Aurealis w kilku kategoriach. Jest to statuetka przyznawana tytułom z dziedziny fantastyki stworzonym przez Australijczyków.

Poniżej znajduje się lista nominowanych i laureatów w poszczególnych kategoriach.