40-kilometrowy pas ziemi niczyjej. Na zachodzie Jej Wysokość Zuzanna z Thargatonu na czele swojej armii w czarnych mundurach, a na wschodzie kardynał Nikodemus z Vesanii i jego odziani w białe szaty fanatycy religijni. O czym mowa?

O "Black & White", wydanej przez Bomba Games bloczkowej grze wojennej dla dwóch osób, autorstwa Krzysztofa Matusika, znanego choćby z wymyślenia takich gier planszowych, jak "Craftsmen", "Urban Panic" czy "Amber Route". Składają się na nią plansza, kafle i żetony terenu, czarne i białe bloczki, które są naszymi jednostkami oraz talia różnych kart. Przygotowanie do gry polega na wybraniu jednego z 22 scenariuszy oraz zestawieniu wedle własnego widzimisię swojej armii. Następnie wystarczy wziąć kości w dłoń, wymyślić plan i skopać tyłek siedzącemu naprzeciwko nas rywalowi. Brzmi świetnie, prawda?

Czytaj dalej...

Jeżeli liczyliście na jakikolwiek powrót znajomków dziarskiego komandora Sheparda w "Mass Effect: Andromeda", to czeka Was ogromne rozczarowanie.

Chris Wynn, reżyser gry, postanowił nie owijać w bawełnę i stwierdził wprost, że wielkie comebacki nie mają racji bytu w najnowszej części serii. Powód jest prosty – nie miałoby to żadnego sensu z fabularnego punktu widzenia i wprowadziłoby tylko czysty chaos. Wygląda na to, że produkcja ma być bardzo przyjazna dla nowych graczy, którzy nie mieli żadnej styczności z poprzednią trylogią. Można ten manewr zrozumieć.

Twórca nadmienił także, iż system walki w "Andromedzie" będzie przywodził na myśl to, co mogliśmy zobaczyć w "Mass Effect 3". Rzecz jasna, studio szykuje szereg usprawnień oraz nowości, które mają zwiększyć poczucie satysfakcji płynące z kosmicznego pola bitwy, lecz koniec końców odczujemy pewne podobieństwa.

Jak obiecali, tak uczynili. Studio CD Projekt RED oficjalnie udostępniło narzędzia do modyfikowania treści w "Wiedźminie 3". Wspomniany program pozwala dłubać nie tylko w teksturach gry, ale również w jej skryptach. Należy jednak zaznaczyć, że mamy tutaj do czynienia z technologią, która wymaga solidnego doświadczenia modderskiego – laicy raczej nie mają czego szukać.

"Modyfikacje przypominają delikatnie darmowe DLC, tyle że zrodzone w umysłach społeczności graczy. Jako developerzy zawsze jesteśmy pod wrażeniem tego, że ktoś przeznacza swój cenny czas, aby stworzyć coś nowego do naszej gry. Nasze narzędzia pozwalają zbudować ambitne oraz bardzo złożone fanowskie treści" – tłumaczą przedstawiciele studia CD Projekt RED.

Jakub Ćwiek to pisarz o ugruntowanej renomie na polskim rynku. Jego „Kłamca” należy do najpoczytniejszych rodzimych cyklów. Daleki jestem od zachwycania się przygodami Lokiego – to po prostu niezła, wciągająca literatura, która może się podobać, ale niewiele więcej. Czy nieco mniej znany „Krzyż Południa. Rozdroża” świadczy o utrzymywaniu formy, czy też może jej spadku? Albo wręcz przeciwnie – jest to najlepsze, acz niedocenione dzieło?

Akcja przenosi nas w czasy wojny secesyjnej. Poznamy całą plejadę wybitnych postaci tamtego okresu, z prezydentem Abrahamem Lincolnem na czele. Jednak sam autor przestrzega przed „historycznym” odczytywaniem utworu – konflikt pomiędzy Północą a Południem posłużył po prostu za główne tło dla fabuły. Można doszukać się analogii do (zachowując odpowiednie proporcje) Trylogii husyckiej Andrzeja Sapkowskiego. Ale łaciny bez tłumaczenia na całe szczęście nie będzie.

Czytaj dalej...

Jak informowaliśmy kilka dni temu, "Divinity: Grzech Pierworodny II" jest już we wczesnej fazie produkcyjnej i dokładnie 26 sierpnia rozpocznie się wielka zbiórka na Kickstarterze, której fundusze zostaną przeznaczone na rozwój, a także jeszcze lepsze dopieszczenie gry.

Okey, czyli niby co się kryje pod tymi truizmami? Belgowie nie są w ciemię bici i na dwanaście dni przed planowaną kampanią zaczynają nęcić graczy potencjalnymi nowościami... które mogą sami zasugerować.

Chociaż nie udało się uratować "Constantine'a" przed usunięciem, a akcja zorganizowana przez fanów i twórców nie przyniosła oczekiwanego efektu w postaci znalezienia produkcji nowego domu, to jej główny bohater ma szansę przetrwać. Jak? Występując w telewizyjnym świecie DC, nad którym piecze trzyma stacja CW.

Wydawać by się mogło, że brak recenzji tego kanonicznego dzieła w zasobach portalu zajmującego się fantastyką to karygodne zaniedbanie. Jest jednak zgoła odwrotnie, to pisanie jej w tej chwili zakrawa na karygodne zuchwalstwo. Nie chodzi przecież o zapomnianego autora, któremu recenzent pragnie przywrócić należne miejsce w panteonie, tylko o pisarkę, której powieść prawie od początku (prawie, bo jakieś opóźnienie jednak było), czyli od niemal dwustu lat, była ciągle obecna w europejskiej kulturze. Protoplasta gatunku science fiction i jego bohaterowie, doktor Frankenstein wraz ze swym antagonistą, bezimiennym Stworem, to ikony współczesnej popkultury, żadnej rekomendacji nie potrzebują.

Jeszcze kilkanaście, a może nawet kilka lat temu „Frankenstein, czyli współczesny Prometeusz” (pełny, oryginalny tytuł), wygrałby w cuglach w konkursie na książkę, którą wszyscy znają, ale nikt nie czytał. Daleko odbiegające od oryginału adaptacje teatralne, a później filmowe z niezapomnianym Borisem Karloffem w roli Stwora, przyćmiły oryginał. Jednak i to zaczęło się zmieniać. Zaciekawienie twórczością Mary Shelley przeżywa widoczny renesans.

Czytaj dalej...

Niesamowicie rozwinięty system craftingu oraz opcja budowania postapokaliptycznego miasteczka. Nie ulega wątpliwości, że to szczególnie z tych elementów są wybitnie dumni pracownicy Bethesdy w kontekście "Fallout 4". Sęk w tym, że nie każdemu widzi się być MacGyverem pustkowi i zamiast grzebania w złomie, część graczy stawia na inne aspekty życia postnuklearnego. Powstaje więc pytanie – czy wspomniane segmenty produkcji są obligatoryjne i trzeba będzie wziąć młotek w dłoń, aby w ogóle myśleć o jej spokojnym ukończeniu?

Pete Hines odpowiada wprost – absolutnie nie.

"To totalnie opcjonalne, baw się tym, jeżeli masz taką ochotę. Jednak w przypadku, kiedy masz to gdzieś i najzwyczajniej w świecie chcesz zaliczyć wszystkie zadania poboczne, a także skończyć wątek główny, możesz to wszystko zignorować lub liznąć te elementy w niewielkim stopniu. Do niczego nie przymuszamy, to Twoja gra" – ucina vice-prezydent Bethesdy.

I dobrze.

W Hollywood moda na sequele i rebooty trwa w najlepsze, natomiast telewizja ewidentnie nie chce być w tyle. Kilka tygodni temu informowaliśmy, że już niedługo na szklanych ekranach zobaczymy kolejny sezon kultowego "Z Archiwum X", a dziś NBC oficjalnie potwierdza, że ikoniczna bohaterka, która rozbudzała wyobraźnie wszystkich chłopców w latach 90', wraca do świata żywych. Dyrektor stacji, Bob Greenblatt, zdradził, że w chwili obecnej projekt jest we wczesnej fazie produkcyjnej.

"Dokładnie, poszukujemy scenarzysty. Chcemy to zrobić.

Nie wydaję mi się, aby to była kontynuacja. Nie zaszliśmy jeszcze tak daleko. Jestem przekonany, że jest to wspaniała postać i w chwili obecnej rozmyślamy, jak ją wskrzesić. Podpisaliśmy także umowy z Samem Raimim oraz Robertem Tapertem, aby powrócili jako producenci wykonawczy" – potwierdza Greenblatt.

Sięgnięcie po "Przedrzeźniacza" było z mojej strony ryzykownym posunięciem. Już raz skusiłem się na pozycję z innej, równie jak Artefakty zachwalanej serii wydawniczej – niestety "Diaspora" okazała się wówczas zupełnie niestrawna. Uczta Wyobraźni, którą miano mi zaserwować, zamieniła się w ciąg katuszy i nieprzyjemności. Stwierdziłem jednakowoż, że tylko głupiec opiera kategoryczne oceny na niewystarczających przesłankach – a we mnie kiełkuje już przekonanie, iż SF to gatunek dużo słabszy i nudniejszy niźli fantasy, a twórczość braci Strugackich czy Janusza Zajdla to tylko wyjątki, regułę potwierdzające. I z takim nastawieniem, jak do ostatniego dowodu, podszedłem do "Przedrzeźniacza".

Czytaj dalej...