Jeśli siedzicie w domu i nie macie pomysłu na niedzielny wieczór, to być może zainteresuje was informacja, iż trwa właśnie na łamach Game Exe konkurs, w którym do wygrania mamy dwa egzemplarze gry Drakensang: Dragon Edition, ufundowane przez firmę Techland. Co trzeba zrobić, żeby wziąć udział w losowaniu?

Wiadomo, że należy przysłać na adres mailowy redakcji zdjęcie odciętego smoczego łba.... Żartuję oczywiście. Wystarczy, że udacie się na podstronę konkursu, gdzie znajdziecie wszelkie niezbędne informacje. Na najlepsze prace czekamy do 28 lipca!

Od 12 lipca w sprzedaży jest już trzeci tom przygód Dory Wilk, autorstwa Anety Jadowskiej. Czy warto sięgnąć po ciąg dalszy przygód dawnej policjantki? Z odpowiedzią śpieszy Game Exe, bowiem właśnie dziś publikujemy recenzję trzeciego tomu, czyli Zwycięzca bierze wszystko.

Nakładem Fabryki Słów, w sprzedaży pojawił się trzeci z planowanych sześciu tomów przygód wiedźmy płodności i byłej już policjantki z Torunia. Najnowsza książka z cyklu to kontynuacja jej perypetii tuż po tym, jak w dość niepokojących okolicznościach doszło do zawiązania magicznego triumwiratu, w skład którego wchodzi także anioł Joshua oraz przystojny piekielnik, Miron. Taki stan rzeczy nie podoba się zwolennikom dawnego porządku, więc nic dziwnego, że główna bohaterka będzie musiała poradzić sobie tak z nasłanymi niebezpieczeństwami, jak i przemianą, której do końca nie rozumie.

Czy tom podtrzymuje dobrą formę Jadowskiej, czy też powoli da się wyczuć brak pomysłów na kontynuację? Odpowiedzi szukajcie w naszej recenzji.

Niczym Feniks z popiołów na firmamencie Vallheru pojawiła się nowa gra, w nowej odsłonie graficznej. Valiant, bo o niej mowa powstała z inicjatywy kilku najstarszych graczy Vallheru.

Jak mówi jeden z głównych rangowych Venim – "Kiedy podjęto decyzję o zamknięciu oryginalnego Vallheru, postanowiliśmy, że nie pozwolimy społeczności vall tak po prostu zniknąć. Początkowo chcieliśmy przejąć Vallheru i kontynuować zabawę na starych śmieciach, ostatecznie uznaliśmy, że lepszym wyjściem będzie założenie nowej gry, z nazwą jedynie nawiązującą do oryginału. Gra jest oczywiście jeszcze na rozruchu, ale mamy spore plany skupiające się głównie wokół koncepcji fabuły opartej na mechanice, gdzie historie dokonań graczy, wojen klanów itp. stanowić będą tło fabularne gry. Chcemy też uczynić mechanikę bardziej realistyczną, sprzyjającą odgrywaniu postaci. Krótko mówiąc zwracamy się w zupełnie nowym kierunku."

Zapowiadane dawno Gruzowisko ruszyło w nieco zmienionej odsłonie 11 lipca o 19.00. Świat zwany Vaneller jest już do dyspozycji graczy!

Przed Pożogą świat był pełen czarodziejów i magii ułatwiającej życie istotom zamieszkującym krainę. Prędko jednak okazało się, że może być również niebezpieczną bronią na drodze do objęcia władzy. Spisek kilku Nieśmiertelnych, w wyniku którego doszło do zniszczenia Rady, był początkiem wielkiej wojny o Kryształ, w której zginęła większość magicznych istot, ras odzwierzęcych, a świat uległ zniszczeniu w wyniku trzęsień ziemi, powodzi czy erupcji wulkanów. Nieliczne jednostki, którym udało się przetrwać kataklizm, zaczęły zbierać się w grupki, by stworzyć świat od nowa. Dawne spory, uprzedzenia i światopoglądy poszły w niepamięć. Po latach ciemności nadchodziła nadzieja na nowe, zaburzona jednak powstawaniem zmutowanych zwierząt, które zaczynały rosnąć w siłę. Pozostałe przy życiu istoty, mając w pamięci lata apokalipsy, dążyły do osiągnięcia równowagi, rozwoju miast, odkrywania rzeczy, które zastąpią magię i równie skutecznie ułatwią życie. Tak powstały pierwsze wynalazki, odkryto Eter i alchemię.

Świat po Pożodze cały czas się rozwija, idzie z postępem, a mniejsze osady i skupiska ludzkości uparcie walczą o stworzenie choćby cząstki normalności, by przetrwać.

Z początkiem lipca wielu graczy Messiru mogło znaleźć w swojej skrzynce pocztowej taki oto list.

"Drodzy Gracze.

Już od jakiegoś czasu sytuacja w grze wygląda nieciekawie, co większość z Was musiała zauważyć, choćby na podstawie braku nowych wieści i stagnacji fabularnej. Planowaliśmy z Lex wprowadzenie jeszcze jednej ery, żeby spróbować to jakoś naprawić, jednak w obecnej sytuacji uznaliśmy, że jednak mija się to z celem. Dlatego wspólnie zadecydowaliśmy o zamknięciu gry. Chociaż serwer jest opłacony na dłużej, to Messir zostanie zamknięty za dwa tygodnie, czyli w okolicach czternastego lub piętnastego lipca.

Na dobre rozpoczęły się wakacje, a wszystkie znaki na niebie i ziemi świadczą o tym, że lipiec wcale nie będzie nudny. No, przynajmniej koniec lipca. Bo wtedy swoją premierę zaliczy jeden z kickstarterowych projektów – klasyczna gra cRPG o nazwie "Shadowrun Returns". Zapomnijcie więc o "Project Eternity", "Torment: Tides of Numenera" i "Wasteland 2", ponieważ produkcja studia Harebrained Schemes zapowiada się co najmniej interesująco. Jeśli chcecie poczytać więcej o tej mieszance cyberpunku i fantasy, zapraszam Was do lektury zapowiedzi.

Gracz pokieruje drużyną shadowrunnerów, płatnych najemników, podejmujących się za pieniądze każdego zadania. Do głównego bohatera, należącego do tej grupy, zwraca się stara przyjaciółka, Jessica Watts. Prosi ona go o znalezienie winnego morderstwa jej brata i wymierzeniu mu sprawiedliwości. Wkrótce okazuje się, że jego śmierć wiąże się z innymi morderstwami, w których ofiarom usunięto i zabrano organy...

Czytaj dalej...

Pierwszą swoją myśl odnośnie filmu "World War Z" streściłbym tak – "Brad Pitt kontra Zombi – że co?". Temat apokalipsy zombi został już (przynajmniej moim zdaniem) absolutnie wyeksploatowany i filmowcy sięgający po tę konwencję zaczynają już gonić w piętkę. Bynajmniej nie powoli. Czy "World War Z", jakkolwiek zabrzmi to absurdalnie, ożywi gatunek? Przekonajcie się o tym sami czytając recenzję filmu pióra Matthiasa Circello.

"World War Z" ciężko nazwać ekranizacją książki o tym samym tytule, której autorem jest Max Brooks, syn znanego komika, Mela Brooksa. Film ciężko nazwać ekranizacją, bo chociaż opowiada o tym samym świecie, to w całkiem różny sposób niż książka. Dla dociekliwych dodam, że o ile książka jest czymś w rodzaju zbioru krótkich historii i wspomnień.

Czytaj dalej...

Producent ufundowanej na kickstarterze postapokaliptycznej gry cRPG... czy ja naprawdę muszę czytelnikom GE przedstawiać "Wasteland 2"? Mam nadzieję, że nie. Przechodząc do rzeczy – 11 lipca producenci gry, inXile Entertainemnt, podpisali umowę z firmą Deep Silver, na mocy której została ona wydawcą gry.

Wychodzi na to, że dzięki temu, "Wasteland 2", będzie dystrybuowany w tradycyjnej, pudełkowej formie (wcześniej cieszyć się mogli taką wersja gry jedynie ci, którzy wsparli projekt kwotą 100$+ na kickstarterze). "Ma to także jeszcze jedną, dodatkową (dla nas – dop. Ranger Krzyś) korzyść, pozwoli nam wykorzystać więcej z kickstarterowych funduszy na rozwój gry" dodaje Brian Fargo, prezes inXile.

Trochę informacji o komputerowej adaptacji kultowego serialu "South Park" już się uzbierało, a poczciwy Medivh postanowił je zebrać do tzw. kupy. Jeśli chcecie poznać odpowiedź na pytanie – czy "Kijek Prawdy" zapowiada się na antypoprawną politycznie, surrealistyczną i prześmiewczą ucztę, czy na pretensjonalnego gniota – to zapraszam do lektury zapowiedzi. Przy okazji, umieszczam w rozszerzonej części newsa trailer gry z targów e3 z polskimi napisami.

"Oh my God, they killed Kenny! You bastards!" Gdy pomyślę o animowanym serialu dla dorosłych "South Park", to właśnie te słowa najszybciej pojawiają się w mojej głowie. Ciężko byłoby znaleźć osobę, która nie widziała przynajmniej fragmentu wieloodcinkowej serii czy filmu. "South Park" już dawno wszedł na stałe do popkultury. Chcesz przeczytać więcej? Kliknij tutaj!

Informacja prasowa

Z przyjemnością możemy poinformować, że 24 lipca nakładem wydawnictwa Drageus ukaże się książka Star Carrier: Środek ciężkości Iana Douglasa, nad którą portal Game Exe objęło patronat.

Co robić, kiedy wróg staje u bram? Kiedy twój świat znajduje się w śmiertelnym niebezpieczeństwie? Co począć, mając przeciwko sobie niewyobrażalną potęgę? Odpowiedź jest prosta: ATAKOWAĆ! Tak właśnie: ATAKOWAĆ!! I jeszcze raz: ATAKOWAĆ!!! Każdy dowódca, chcąc przebić się przez linie nieprzyjaciela, musi wiedzieć, gdzie znajduje się środek ciężkości sił wroga, czyli większość wojsk i sprzętu. Następnie powinien wykonać taki manewr, aby jego własny środek ciężkości znalazł się w miejscu niedogodnym dla przeciwnika. Nie jest to manewr sprawdzający się w stu procentach. Czy zresztą w czasie działań wojennych cokolwiek jest całkowicie przewidywalne? Zbyt wiele zależy od okoliczności i determinacji żołnierzy.