Trzynasty Schron przypomina o swoim istnieniu wydając kolejny – najnowszy, choć poprzedni – numer zina. W zawiłości chronologiczne nie ma co się wikłać. Jest jak jest i inaczej nie będzie.

Numer o niewoli tym razem. Jakoś dziwnie aktualny, choć o pandemii ani słowa. Opóźnienie kolosalne (datowany na 2020 rok) ale dla czytelników to nieistotny detal. Ważne, czy autorzy mają coś ciekawego do powiedzenia, czy też międlą czerstwą bułę i proponują popłuczyny po kawie z zeszłego roku. Za świeżość mogę ręczyć, większość tekstów nie ma określonej daty przydatności do spożycia, ale jako jeden z autorów nie mogę wchodzić w buty recenzenta. Ocenę zostawiam czytelnikom.

W numerze: o (nie)przepraszaniu, współczesności, wychowaniu, szczęściu, lekomanii, punku… A wszyscy autorzy o niewoli piszą w gruncie rzeczy. Popkulturowe, bardziej oczywiste ujęcia też są. W końcu Trzynasty Schron postapokalipsą się zajmuje. Numer nie jest monotematyczny, przy 36 stronach nie było to ani możliwe, ani pożądane.

Sojusznicy, czyli Trzynasty Schron wydali kolejnego(?) zina. Wiodącym tematem jest szeroko pojmowana gra. W numerze znalazły się między innymi porady Wiktula, doświadczonego mistrza papierowych erpegów. Jak konstruować fabułę sesji? Odpowiedź w jego artykule „Przede wszystkim opowieść…” szczerze polecam. Ogólne refleksje też są.

Czytelników GE może zainteresować wywiad z Aurelinusem, modderem kojarzonym głównie z Falloutami. Nie do końca słusznie, bo ma również na koncie – ograniczając się do erpegów – mody do „Baldurs Gate” i „Świątyni Pierwotnego Zła”. Szczerze, bez owijania w bawełnę i wszelakich poprawności, dzieli się swoimi doświadczeniami i opiniami.

Nie jest żadną tajemnicą, że Game Exe ma w sieci sojuszników i przyjaciół, a jednym z nich jest Trzynasty Schron, portal zajmujący się szeroko pojętą tematyką postapokaliptyczną. Kolejny – ósmy już – numer Schronzina, wydawanego przez 13S z konsekwentną nieregularnością, różni się od poprzednich. Autorzy nadali mu fizyczną formę (300 drukowanych egzemplarzy) oraz zadbali o prawne aspekty publikacji. Czy będzie to ważny krok? Się okaże.

W numerze solidna kwarta postkultury, niechrzczona i nalana od serca. Teksty o różnych sposobach kreowania wizji przyszłości i urojeniach futurologów. Powiązany z tematem przewodnim, obszerny cyberpunkowy dwugłos Adama i Starego Wujka. Lithium o parciu na szkło napisała, a Rodrrik wziął na siebie recenzję komiksu i punkowy kącik muzyczny. Niestety nie mógł wziąć – bo nie miał z czego – za złożenie tego wszystkiego do kupy. Dorzucił za to lekką ręką felietony i obrazki. Fantastycznym, w obu znaczeniach tego słowa, dodatkiem, jest opowiadanie, wspomnianego już, Starego Wujka, a autor tych słów zajął się antycznym wróżbiarstwem i roszczeniami futurologii do miana nauki.

Choć do pełnoletniości pozostał jeszcze rok, więc o żadnym ostrym balowaniu nie ma mowy (przynajmniej stwarzajmy pozory), to bez gromkiego "sto lat!" ku chwale solenizanta z pewnością się nie obejdzie. Nasi przyjaciele z Trzynastego Schronu skończyli właśnie siedemnaście lat i jest to wiek, który musi budzić szacunek...

...i niby w tym miejscu mógłbym napisać elaborat o tym, ile redakcja tego serwisu zrobiła dla promocji kultury postapokaliptycznej w naszym kraju. Przy okazji skrobnąłbym coś o "pierwszej polskiej stronie o Fallout 3", felietonach w poczytnych magazynach branżowych oraz prawdziwej bibliotece wiedzy o klasycznych "Falloutach", które wielokrotnie uratowały lub ubogaciły wieczór niejednego gracza. Może dodałbym coś o trwałym budowaniu świadomości związanej z tematyką bezpieczeństwa oraz różnych aspektach survivalu. Na koniec napomknąłbym pewnie parę słów o bardzo ciekawych, ale również niesamowicie kontrowersyjnych, obserwacjach na temat bieżącej polityki.

Jednak sobie daruję, bo doskonale wiem, że "Schroniaki" nie lubią poklepywania po plecach i pisania peanów na ich cześć. Bo nie z tego powodu są aktywni tyle lat na tym niełatwym rynku, działając w czynie społecznym. Zamiast tego wolą się skupić na tym, co robią najlepiej – popularnym "robieniu roboty". I trzeba przyznać, że to wychodzi im świetnie.

Stąd też ograniczymy się tu do prostych, żołnierskich życzeń – wszystkiego najlepszego i oby tak dalej!

Redaktorzy Trzynastego Schronu wydali kolejny numer swojego zina. Schronowe młyny mielą powoli, więc fakt, że nikt nie kojarzy poprzednich nie powinien dziwić. Tym razem pokusili się na numer tematyczny – „Zombie niejedno ma imię”. Czy tematyka jest wciąż nośna? Do sprawdzenia.

Co i jak wytatuowano starannie na okładce. Zwracam jednak uwagę na obszerny i ciekawy wywiad z Piotrem Pieńkowskim na stronie (jakżeby inaczej!) trzynastej.

Plik PDF (Schronzin 7) do pobrania.

Wiele miesięcy temu przyszło mi za zadanie napisać wieści o konkursie organizowanym przez naszych sprzymierzeńców – Trzynasty Schron. Polegał on na napisaniu opowiadania rozgrywającego się w postapokaliptycznej Polsce. Z czasem, jak się okazało, do Trzynastego Schronu trafiło tak wiele oryginalnych opowiadań, że można było stworzyć coś, czego polska ziemia jeszcze nigdy nie widziała.

Tak więc oto 13 maja Trzynasty Schron wystartował z projektem '13'. Tak wiele trzynastek w jednym zdaniu i żadna z nich nie jest pechowa. Projekt ten to, cytując, pierwsze polskie fanowskie literackie uniwersum postapokaliptyczne. I, szczerze mówiąc, nie wiem, co jeszcze mogę na ten temat powiedzieć, ponieważ znacznie więcej przydatnych informacji znajdziecie na stronie projektu.

Naprawdę wielkie brawa dla tych, którzy przyczynili się do powstania tego projektu. Mamy również nadzieję, że '13' nigdy nie przestanie się rozwijać, a fanów potrafiących pisać nie zabraknie.

Początek nowego roku to jak zwykle czas na podsumowania starego. Zdaje sobie sprawę, że na słowo „podsumowanie” wielu reaguje alergicznie, również ja – bo w większości przypadków jest to nudne wymienianie rzeczy, które nikogo nie interesują albo już dawno straciły swoją datę przydatności do „spożycia”. Tym razem jednak jest inaczej, ponieważ mamy dla was przesmaczną dawkę postapokaliptycznych wieści, które w ciągu ostatnich kilku dni pojawiły się na Trzynastym Schronie. Kto nie czytał, może nadrobić zaległości.

Na pierwszy ogień idzie zakończenie konkursu Polskie Postapo, polegającego na napisaniu opowiadania, którego akcja rozgrywa się w postapokaliptycznej Polsce. Część konkursowych prac ma zostać wykorzystana w Projekcie 13, czyli postapokaliptycznym uniwersum tworzonym przez Schroniaków. Więcej informacji znajdziecie w newsie oraz na forum.

Drugim wydarzeniem jest czwarty numer Schronzina, czyli redakcyjnego nieregularnika. Znajdziecie w nim sporo fascynujących materiałów – zarówno nowych, jak i wydobytych z rozmaitych tajnych, i mniej tajnych archiwów Schronu. Tego zina w szczególności polecam wszystkim, którzy dzisiaj cierpią na chorobę sylwestrową – świadomość, że zawsze może być gorzej ma działanie terapeutyczne, a po apokalipsie łatwo przecież nie będzie.

Trzecią i ostatnią wiadomością są wyniki konkursu „Droga Ślepców”, który przyniósł pokaźny plon w postaci siedmiu rozpraw o kanibalizmie. Za nie, w imieniu redakcji GameExe chciałbym szczególnie podziękować – studiujemy je od bladego świtu, by rozwikłać zagadkę tajemniczego zniknięcia naszego redaktora naczelnego. Miał on uświetnić swoją osobą degustacje pasztetu, przyrządzonego przez wybitnego szefa kuchni z Nowej Gwinei, jednak nie zjawił się...

Zapraszamy do lektury!

Choć rodzime media niejednokrotnie informowały nas o niespotykanej jak na tę porę roku suszy, to pasjonaci spragnieni postapokaliptycznych wieści zawsze wiedzieli dokąd się udać, aby ugasić pragnienie!

No dobra, to była najbardziej żałosna próba nawiązania do hucznych urodzin Trzynastego Schronu w historii. Nie boję się tego napisać, gdyż prawdziwy mężczyzna zawsze potrafi się przyznać do błędu (zaznaczam, że nie jestem męskim szowinistą). Przepraszam i obiecuję poprawę. Zanim jednak złożę cielaka w ofierze, aby przebłagać zdradzieckie muzy odpowiedzialne za natchnienie i poprosić Wszechmogącego o wydłużenie doby, chciałbym napisać kilka słów od serca. Nie da się ukryć, że serdeczne życzenia dla naszych najdroższych przyjaciół są sprawą priorytetową, którą nie można odłożyć na zakurzoną półkę ani zamieść pod dywan.

Tylko, co by tutaj napisać, aby nie wyglądało to jak wyświechtany frazes? Redakcja Trzynastego Schronu należy w końcu do sieciowej awangardy. Kontrowersyjni i niepoprawnie szczerzy propagatorzy intrygujących inicjatyw, których teksty niejednokrotnie skłaniają do głębszych refleksji, tym samym skutecznie poszerzając horyzonty myślowe. Ludzie otwarci oraz zakręceni w wielce pozytywnym stopniu. Trudno zaskoczyć ich w jakikolwiek sposób, a w szczególności pomysłowymi życzeniami.

Zatem będzie przaśnie, bo generalnie prosty ze mnie człowiek. Moi drodzy, kolejnych dawek cierpliwości do dalszego znakomitego „robienia roboty”, czujności na zdradliwych polach postapokaliptycznych, a także, aby Trzynasty Schron wciąż kojarzył się z nieskrępowaną kreatywnością i był nadal ostoją wolnej myśli. Niech emanacja sprzyja Wam w każdej dziedzinie życia.

Sto lat i Wasze zdrowie kochani!

Skąd czerpać fachowe informacje ze świata? To wbrew pozorom poważny dylemat współczesnej rzeczywistości, gdyż w naszym pięknym kraju nie ma dobrej platformy newsowej, która w przystępny i profesjonalny sposób przekaże interesujące nas treści. „TVP Info”? Upolitycznione od stóp do głów. Pijawka na organizmie narodu polskiego, wysysająca co miesiąc drogocenne złotówki od praworządnych obywateli. „TVN 24”? Zakamuflowana opcja niemiecka. Stacja założona przez masonów, która codziennie pierze mózgi nieświadomej dziatwy przy pomocy wyrafinowanych technik podprogowych. Poza tym ten plugawy język i wyśmiewanie się z ludzkich tragedii! „Polsat News”? Siedzi w kieszeni władzy, a na dodatek wspiera holenderski i zwodniczy liberalizm! To może „Superstacja”? Bez żartów. Jak widzicie – bieda, posucha i korupcja. Wrzód na polskiej demokracji.

Tak było do wczoraj, bo dziś… nowe idzie! Jak to mawiają, wolnoć Squonku w swoim Schronku i zawistna konkurencja może już tylko zgrzytać zębami z zazdrości. Profesjonalna kadra redaktorska, informacje z pierwszej ręki, podane w sposób rzetelny i zmyślny. Oto „Schronizmy”, nowy program Trzynastego Schronu. Schronowe Służby Informacyjne czuwają.

Cholera, nasz frank znowu „dołuje”, za niedługo pewnie obniżą nam „raiting” do „C-”. Już wiem dlaczego Matthias mi pisał, że jest „poza cywilizacją”. Skurczybyk zbił kapitał na spekulacjach i teraz leżakuje sobie spokojnie na Kajmanach, gdzie pije drinki z palemką w otoczeniu półnagich dziewic. No, ale „Schronizmy” są już na tropie, a jak one wyczują krew, to nie ma przebacz. Wiedziałem, że kiedyś beknie za te machloje. Dobrze mu tak!

Wakacje to świetny czas – wreszcie można się odprężyć i w spokoju pozwiedzać podziemia, zabić paru ożywieńców i ukraść ich skarby! Wszystko jednak w końcu może się znudzić, posoka przestaje pryskać jak dawniej, blask magicznych przedmiotów nie wydaje się już taki pociągający. To oczywisty znak, że przyszła pora zmienić otoczenie. Co powiecie na to, by dla odmiany założyć pancerz wspomagany, zażyć psycho i zapolować na Szpona Śmierci?

Wszystko to, a nawet więcej, postanowił nam umożliwić Trzynasty Schron, wydając Antologię. Jest to zbiór starannie wybranych opowiadań, pokazujący jak bogata jest polska fantastyka postapokaliptyczna. Wszystkie zostały napisane przez fanów gatunku, a zespół redakcyjny wyselekcjonował najlepsze. Jest ich łącznie dwadzieścia dziewięć i zajmują dwieście pięćdziesiąt stron – jest to w zasadzie darmowa książka. Nie pozostaje nam więc nic innego, jak przestać na chwilę dręczyć jednorożce (wszyscy wiemy o zaletach proszku z ich rogów...) i wziąć się za czytanie – Skrypty z Krypty czekają!

Antologie znajdziecie na tej podstronie Trzynastego Schronu.