Twórcy gier dokładają wszelkich starań, aby naciągnąć graczy na edycje kolekcjonerskie lub też na zakup dodatków związanych z ich ulubionym tytułem. Po tym, jak zobaczyliśmy figurkę Liary, nadszedł czas na podobny chwyt marketingowy, którego bohaterem jest tym razem Nord Dragonborn.

Podobni jak to miało miejsce przy Fallout 3, tak i tym razem Bethesda postanowiła zainwestować w figurkę, ale tym razem wybór padł na rosłego wojownika silnie związanego ze smokami, które mają być główną atrakcją piątej odsłony sagi The Elder Scrolls.

Do sprzedaży trafił Oficjalny poradnik do gry Might&Magic: Heroes VI, czyli kolejna publikacja Ringier Axel Springer Polska w formie poradnika.

Poprzednio zaryzykowano z oficjalnym poradnikiem do gry Wiedźmin 2 i najwyraźniej tamta książka sprzedała się na tyle dobrze, że postanowiono wydać w Polsce także kolejne tego typu publikacje.

Tym razem pod lupę trafiła kolejna odsłona "Hirołsów". W środku Oficjalnego poradnika znajdziemy opis przejścia wszystkich misji wraz z poradami, czyli to, na czym przeciętnemu graczowi należy chyba najbardziej. Do tego dostaniemy jeszcze wielką, rozkładaną mapę na wzór tej, którą dołączano do opisu przygód Geralta. Wszystko to zostanie zamknięte w lakierowanej okładce, dzięki czemu na półce Oficjalny poradnik ma się prezentować okazale.

Znamy już z grubsza rozstawienie atrakcji pod względem dni, które przygotowali organizatorzy StarForce 2011, czyli spotkania wszystkich miłośników Gwiezdnych Wojen, którzy z Mocą są za pan brat.

Konwent rozpocznie się w piątek, 10 września o godzinie 22, zaś potrwa aż do niedzieli. Organizatorzy obiecują, że już na dniach poznamy szczegółowy rozkład atrakcji, ale już teraz można je pogrupować pod względem dni, w których się odbędą.

Piątek

Konwent rozpocznie się o 20.00 od wizyty w toruńskim Forcie IV. Dwie godziny później planowane jest spotkanie fanów z odtwórcą roli Boby Fetta – Jeremim Bullochem. Przewidziano także specjalny konkurs dla fanów.

Blizzard przyzwyczaił fanów do tego, że ich gry dopieszczane są w najmniejszych szczegółach, by sprostać coraz wyższym wymaganiom graczy. W tym celu wypuszczane są wersje beta, pozwalające na przetestowanie możliwości tytułu i wychwycenie błędów. Nadchodzi wyczekiwana wersja beta Diablo III, do której Blizzard szuka testerów.

Do zbadania świata Sanktuarium będziemy potrzebowali aktywnego konta na Battle.net. Logujemy się na nie i wyrażamy chęć przetestowania gry w wersji beta. Warto zaznaczyć, że poszukiwane są osoby nie tylko z super sprzętem za kilka tysięcy złotych, ale także właściciele słabszych maszyn, dzięki czemu wachlarz możliwości gry zostanie w pełni wykorzystany. Pobieramy aplikację i tym samym zgłaszamy się do beta-testów.

W rozszerzeniu oficjalne FAQ dla kandydatów na beta-testerów.

Po 50 latach od swego scenicznego debiutu sir Ian McKellen powrócił do pierwszego teatru, na deskach którego w wieku 22 lat wystąpił w sztuce "A Man For All Seasons" – teatru "Belgrad" w brytyjskim Coventry. Przy tej właśnie okazji słynny dziś aktor udzielił wywiadu, w którym opowiada między innymi o roli Gandalfa oraz jej wpływie na jego karierę, a także o... tatuażu z nią związanym.

Jednym z największych atutów studia BioWare jest jego olbrzymia i różnorodna społeczność, której zawdzięcza swój sukces w branży elektronicznej rozrywki. To w końcu ona wykarmia i głaszcze po główkach chłopców z Edmonton, niezależnie od tego, czy wypuszczają na rynek hit na miarę „Mass Effect 2”, czy uprawiają cybernetyczne żebractwo w postaci siódmej paczki ciuszków dla Sheparda. Ich miłość nie zna granic i prócz oddania, jakim darzą swój obiekt westchnień, dają wyjątkowy impuls do rozwoju światów wykreowanych przez Kanadyjczyków. Jedni pasjonaci wzbudzają oczywisty poklask i zdrową zazdrość, inni doprowadzają do wyrazu konfuzji na ustach przeciętnego zjadacza wirtualnego chleba.

Niezależnie jednak od tego, dzięki wspomnianemu pozytywnemu zakręceniu, każde uniwersum wręcz żyje i rozwija się niezależnie od woli swoich ojców. Przynosi to niewyobrażalne zyski, dlatego też z fanatykami nie można wojować ani ich prowokować. Nigdy przenigdy. Trzeba uważać na każdy krok i umiejętnie rozważać wszystkie ruchy, bo inaczej może skończyć się to chryją. Z zupełnie prozaicznego powodu.

Dlaczego to piszę? Ano, bo społeczność BioWare zawrzała w wyniku jednej małej figurki. Fani uwielbianej i ponętnej doktor Liary T’Soni aż opluli swoje monitory z zaskoczenia na widok pewnego projektu, który ma trafić niedługo do sklepów, na mocy współpracy BioWare z firmą Kotobukiya. Cóż, powiedzmy, że od czasów wielkiej draki z Handlarzem Cieni nasza droga Asari znacznie odmłodniała. Natomiast w pewnych partiach ciała… hmm… powiedzmy, że rzeźbiarz nie szczędził na materiale. Zresztą, zobaczcie sami.

Informacja prasowa

Wiatr niesie śmierć. Tajemnicza zaraza dziesiątkuje ludność, osłabiając targane wewnętrznymi konfliktami księstwo Kałakowa. Nawet wznoszące się pośród wzburzonych mórz niedostępne mury nie chronią przed wszystkim, a fanatyczni Maharrahtczycy tylko czekają na okazję, by przejąć władzę.

Atak żywiołaka na zmierzający do wyspy powietrzny statek zaprzepaścił szansę na pokój. Śmierć podróżującego nim Wielkiego Księcia pogorszyła i tak złą sytuację archipelagu. Los wysp spoczywa teraz w rękach młodego księcia Nikandra i autystycznego chłopca, który potrafi narzucić siłom natury swoją wolę.

Czy jest on jednak zbawcą, czy niszczycielem?

"Wichry archipelagu" to wyraźny styl, inteligentny język i niesamowita wyobraźnia.

Orson Scott Card, autor „Gry Endera”

Informacja prasowa

Oto świat składający się z wielu wersji. Większość wionie grozą przemijania. Ale jest też jedno wspaniałe, piękne oblicze. Niedoskonali mieszkańcy lądują w niszczejącej wersji, wybrani awansują. A nad wszystkim pieczę sprawują Przeksiężycowi.

Oto świat, w którym nie ma miejsca na indywidualność. Wszystko podporządkowane jest sztuce... i chęci przetrwania.

Oto Lunopolis, gdzie mieszkańcy żyją chwilą, przerażeni wizją wyroku, który da im namiastkę szczęścia lub pogrąży w rozpaczy i entropii, gdzie naturalnym jest, iż ludzi w przeszłości, mimo że jeszcze nie umarli, bliscy uznają za martwych?

Kim są Przedksiężycowi, istoty, które decydują o życiu i śmierci każdego istnienia? Od czego zależy śmierć lub życie każdego człowieka?

Odpowiedzi może być wiele...

Fascynująca opowieść trzykrotnej laureatki Nagrody im. Janusza Zajdla!

Od wczoraj możemy się już cieszyć z recenzji najnowszej odsłony serii Deus Ex, czyli Buntu Ludzkości. Zastanówmy się jednak, czy zastosowany w grze system wszczepów jest faktycznie wymysłem naukowym, czy też to może pieśnią przyszłości, stanowiąca zaawansowaną wizję już powstałych rozwiązań?

Człowiek od początku swojego istnienia szukał sposobu na przełamanie własnych słabości. Ten proces samodoskonalenia obejmował tak ciało, jak i umysł. Jednak metody zmieniały się przez lata, zaś prawdziwego rozpędu proces przełamywania własnych barier nabrał wraz z rozwojem nowoczesnej techniki.

„Gra o tron” już dawno temu podbiła księgarnie i serca czytelników, robiąc z George’a R. R. Martina międzynarodową gwiazdę, która szybko zaczęła błyszczeć w galerii największych sław fantastyki. Po sukcesie książkowym, przyszedł ten telewizyjny. Wysoka i stale zwiększająca się popularność serialu opartego na kanwie powieści, multum prestiżowych nagród oraz nominacji czy wykreowanie nowych talentów aktorskich, to tylko część słodkich następstw tego dzieła, które przez wielu krytyków zostało okrzyknięte najlepszą produkcją w dziejach szklanego ekranu.

Teraz nadszedł czas na gry komputerowe. Czy uniwersum „Pieśni Lodu i Ognia” podbije serca krnąbrnych graczy? Trudno orzec, bo choć fundamenty na zrobienie ponadczasowego i oszałamiającego cRPG są widoczne gołym okiem, to branża elektronicznej rozrywki już niejednokrotnie pokazała, że jest pyskatą dziewką nie dbającą o żadne świętości oraz nie czującą przed nikim respektu.

Co gorsza, brak tutaj jakiejkolwiek konsekwencji i każdy, kto decyduje się na mariaż z wirtualnym światem deklaruje ochoczą chęć uczestnictwa w specyficznej odmianie rosyjskiej ruletki. Dlaczego? Nie da się ukryć, że wiele zacnych tytułów zostało bezpardonowo zgwałconych i oplutych, w taki sposób, że nawet najwięksi fanatycy załamywali ręce, rzewnie lamentując pod lodowatym natryskiem. Z kolei niektórym uniwersom wyszło to na dobre – solidnym przykładem jest tutaj germański „The Dark Eye” czy nasz rodzimy „Wiedźmin”, które dzięki grom komputerowym wybiły się ze szczebla regionalnego na międzynarodowy poziom, przechodząc swoisty renesans.