Władza

Królestwo Devortis – o ustroju i administracji

Dla wielu frapującym być może fakt, iż w Królestwie Devortis panuje specyficzna monarchia elekcyjna, gdzie to Król wybierany jest przez trzy najważniejsze istoty w królestwie. Mimo to wartym uwagi jest całe piętro urzędnicze, począwszy od króla, poprzez legislaturę, a kończąc na urzędach pomocniczych.

Król, jako najwyższa władza, ma na celu umiłowanie sobie ludu, zyskanie jego szacunku poprzez ciężką pracę oraz dobre rządy. Jest to głowa państwa wspierana przez Naczelnego Architekta, Najwyższego Sędziego oraz Kanclerza, którzy swą pomocą i radą wspierają go w utrzymaniu korony na złotogłowie, ludu w ryzach jak i szczęściu, aby w uszanowaniu prawa mu pomóc.

Naczelny Architekt, twórca królestwa jako obiektu, którym jest obecnie, jest najwyższym sędzią i doradcą ze względu na moce tworzenia jakim obdarzyli go bogowie. Plotki mówią, iż po prawdzie to on wraz z królem władają państwem, lecz w oficjalnej wersji architekt ma władze tworzenia i niszczenia, tak jak nadali mu ją bogowie.

Kanclerz, regent stolicy i prawa ręka króla, wybrany przez władcę, to zaufany mąż stanu, któremu Królestwo wiele zawdzięcza. Status owy ma na celu wydawanie pozwoleń rodzaju wszelakiego czy też organizowanie turniej i odpustów, na których można zdobyć setki złotych monet.

Książęta są jednymi z najważniejszych osób w całym Królestwie Devortis. W większości przypadków spotykamy się tutaj z podziałem na dwa rodzaje: osoby powiązane błękitną krwią z królem, jak i te, które swoją postawą zasługują na nagrodzenie w postaci tak cennego i pełnego obowiązków tytułu. Jak wiadomo, książęta mają za zadanie nadzorować pracę pozostałych urzędników o niższym statusie, jak i zajmować się sprawami oszustw czy też łamania prawa.

Sędzia Najwyższy, zwany potocznie katem krainy i do niedawna prawą ręką króla, został czwartą w kolejności osobą w państwie. Sprawuje pieczę nad sądem oraz nad radą sędziów, zajmuje się sprawami najwyższej wagi. Pozostałe oddaje jednemu z sędziów, którzy rozstrzygają spory zbyt błahe, by osoba pokroju Sędziego Najwyższego miała je rozstrzygać. Do najważniejszych zadań sędziów należą oczywiście osądzanie o winie lub niewinności, jak i również sprawy pogwałcenia praw oraz przekraczania uprawnień przez urzędników.

Legislatorzy to osobnicy odpowiedzialni za pilnowanie archiwów dotyczących rycin, imion jak i poprawnego zachowania w karczmie. Są najniższymi rangą urzędnikami współpracującymi bezpośrednio ze strażą miejską. Odpowiadają za poprawność dokumentacji mieszkańców jak i patrolowanie terenów karczmy.

Trybun Ludowy, zwany również prawnikiem, to osoba odpowiedzialna za obronę mieszkańców w sądzie, gdy zajdzie taka potrzeba. Funkcję tą sprawują osoby odznaczające się niezwykłą biegłością w sztuce oracji i retoryki.

Karczmarz oberżysta jak i gospodarz karczmy, to funkcje związane z tym dobytkiem królewskim, gdzie odgrywają w niej rolę wasala. Jego słowo jest prawem w zajeździe, dopóty jest ono zgodne z ogólnopojętym kodeksem. Jedynym ich zajęciem jest zarabianie na rzecz królestwa, jak i umilanie oraz strofowanie spornych lub niekoniecznie gości. Pomimo to, oberżyście należy się szacunek, zaś jego brak karany może być srodze.

Kapłanki, jak sama nazwa wskazuje, to tylko i wyłącznie kobiety. W królestwie Devortis za manierę przyjęło się, iż kapłaństwem zajmują się tylko i wyłącznie osoby płci słabszej, gdyż czynność ta nie przystoi mężczyźnie. Są one łącznikami boskim, zaś w imię boga jakiemu służą święcą i łączą węzłem małżeńskim zakochanych.

Skrybowie i Redaktorzy to pismacy, co z ramienia króla opisują rzeczy, o który herold czasu nie ma rzec, o prawdach najświeższych i banialukach brzydkich. Umilać głownie mają czas lekturą wspaniałą poprzez Dewotkę, gazetę bezpłatną. Redaktorzy zarządzają gazetami i popędzają skrybów, gdyż w Devortis znani są oni z leniuchowania. Poza tym składają gazetę i zajmują się korektą.

Arbitrzy Królewscy (Mistrzowie Gry) są wybierani spośród osób odznaczających się wysoką kulturą słowa i czynu, o ambicjach i potędze kreatywności. Zajmują się sprawami królestwa pod względem słowa, pisma, historii i kultury jak i zachowania obywateli, nagradzając lub karcąc ich za ich występki.