Wydawnictwo R. Talsorian Games poinformowało o przerwie w sprzedaży podręcznika "Witcher RPG", który niedawno zadebiutował w polskiej wersji językowej. Trudno także wypatrywać tej produkcji w sklepach internetowych, gdzie ujrzymy informację o braku książek w magazynie.

Fani papierowych przygód Geralta mogą jednak spać spokojnie. Przerwa w sprzedaży jest spowodowana wyczerpaniem nakładu, a więc można mówić o sukcesie i podliczać zarobione dolary czy złotówki. Trwają właśnie prace nad dodrukiem, dzięki czemu reszta spóźnialskich będzie mogła zdobyć swój własny egzemplarz "Witcher RPG". Czy w związku z tym cena podręcznika wzrośnie? R. Talsorian Games nie raczyło odpowiedzieć.

Uniwersum "World of Warcraft" to fascynujące miejsce, pełne sekretów i tajemnic. Twórcy wykorzystali okazję, tworząc wiele unikalnych przedmiotów kolekcjonerskich – ku uciesze oddanych fanów i własnych portfeli. Choć o takich gadżetach można mieć różne zdanie, nikt nie będzie mógł zaprzeczyć, że wśród nich można znaleźć pozycje wyróżniające się pewną oryginalnością, koncepcją lub jakością wykonania. Sądzę, że nie popełnię błędu, jeśli do tej grupy dołączę artefakt, który dziś trafił na mój warsztat – "World of Warcraft. Wielka Księga Pop-Up" autorstwa Matthew Reinharta.

Jest to wielka wycinanka, w której zawarto kilka największych i najważniejszych lokacji w całym Azeroth. Miasta o kluczowym znaczeniu zarówno dla Hordy, jak i Przymierza. Całość urzeka jakością wykonania – każdy z modeli kryje w sobie głębię i elementy interaktywne, zawierając w sobie szczególny urok charakterystyczny dla każdej z lokacji.

Klezmer to w kulturze żydowskiej muzyk grający na przyjęciach, weselach i w karczmach. Pierwotnie termin ten oznaczał wędrownego muzyka obdarzonego wysokimi umiejętnościami, jednak w polszczyźnie określenie nabrało negatywnych konotacji i zaczęło być stosowane w odniesieniu do kiepskich muzyków grających jedynie dla pieniędzy. Joann Sfar w pierwszym tomie "Klezmerów" postanowił odczarować ten negatywny obraz i pokazać grupę zupełnie niepowtarzalnych muzyków, których losy splatają się w wyniku nieprzewidzianych okoliczności.

Na kartach "Podboju wschodu" czytelnik ma okazję poznać Noego Davidovicha, Barona Tyłka Swego, i towarzyszącą mu wyjątkową grupę muzyków: Havę, która opuszcza swą rodzinną wieś, by wyruszyć jego śladem; Yaakova, którego rabin wyrzuca z jesziwy, choć ten jest jego najlepszym uczniem; Vincenzo, wędrownego skrzypka i lunatyka, oraz Tchokolę, Cygana, który zbiegł przed pewną śmiercią z rąk Kozaków. Każdy z nich został z jakiegoś powodu wykluczony ze społeczności, do której przynależał, i teraz wspólnymi siłami muszą stworzyć grupę, będącą dla nich oparciem.

"LastMan" wystartował jako lekka rozrywka w mangowym stylu i z nastawieniem na pojedynki. Było dosyć przeciętnie, ale mimo wszystko ciekawie, a poza tym nie ocenia się serii po pierwszym tomie, prawda?

Teraz mogę dodać, że po drugim tomie nowy cykl Non Stop Comics również trudno ocenić. Akcja skupia się na jednym wątku – turnieju, który wchodzi w decydującą fazę. Pojawiają się wprawdzie scenki poboczne, ale to tylko humorystyczna przyprawa. Tym samym poznana do tej pory historia przypomina wstęp do czegoś większego. W dalszym ciągu nie widzimy szerszego obrazu, lecz tylko jego początkowe elementy. Można jednak spokojnie założyć, że z "LastMana" nic wielkiego wcale się nie narodzi, na co wskazuje przede wszystkim proste operowanie znanymi motywami. Wyszukane intrygi – nie ten adres. Niezobowiązująca przygoda z walkami i humorem – to już prędzej.