Kanadyjczycy wykorzystują zgraną postawę uważnych słuchaczy, dla których głos graczy jest najwyższą wartością. Doświadczenie mi jednak podpowiada, że będzie podobnie jak za czasów "Dragon Age II" i na tego typu pustosłowiu się skończy. Może wyciągną wnioski przy kolejnych projektach, ale smrodu, jaki pojawił się wokół "Andromedy" w przeciągu ostatnich tygodni, raczej nie da się wywietrzyć. Nie oszukujmy się, o ile animacje postaci można byłoby poprawić dzięki iście tytanicznej pracy za pomocą jakiejś srogiej łatki, to już kiepski scenariusz (a na niego głównie narzekają odbiorcy) raczej nic się nie zaradzi.

Drodzy Gracze,

Minął dokładnie tydzień od światowej premiery "Mass Effect: Andromeda" i nie możemy być bardziej podekscytowani tym, że nasi fani w końcu mogą doświadczyć wszystkich owoców naszej ciężkiej pracy.

Studio Cyanide nie jest w ciemię bite i doskonale zdaje sobie sprawę, że ma raczej marne szanse w starciu z największymi branżowymi gigantami. Choć Francuzi mają łeb na karku, a i na brak kreatywności z pewnością nie narzekają, to nie mogą sobie pozwolić na nadmierne prężenie muskułów – nie ten budżet, a i zasoby ludzkie zdecydowanie mniejsze. Zamiast więc starać się złapać zbyt wiele srok za ogon oraz silić się na pozorną rewolucyjność, postanowili opanować do perfekcji budowę klasycznych fundamentów i tym samym osiągnąć wyznaczone przez siebie cele. W efekcie czego seria o Styxie, goblinie z niewyparzoną gębą oraz niesamowicie lepkimi rączkami, może nie jest jakimś kamieniem milowym gatunku, do którego konkurencja będzie musiała równać, lecz zarazem jest czymś, co przykuje wzrok fanów skradanek. Zarówno wymagających weteranów, jak i amatorów, lubujących się w załatwianiu problemów po cichu.

Larian Studios nie zasypuje gruszek w popiele i w pocie czoła pracuje nad kontynuacją ciepło przyjętego turowego cRPG – "Divinity: Grzech Pierworodny II". Na dowód tego, że projekt ciągle się rozwija, nabierając coraz wyraźniejszych kształtów, twórcy przygotowali specjalny zwiastun prezentujący zdolności związane z przywoływaniem i polimorfizmem.

Szczególnie ta druga specjalizacja zapowiada się ciekawie. Wyhodowanie sobie skrzydeł podczas walki i przelecenie nad przeszkodami terenowymi albo wykorzystanie kamuflażu kameleona do wbicia noża w plecy zaskoczonemu przeciwnikowi to rzeczy, których ciężko nie pokochać. Belgowie zamierzają więc spełnić odwieczną zasadę sequeli – będzie więcej, lepiej i bardziej kozacko.

Ech... No i odświeżony "Planescape: Torment" stał się faktem. Najpiękniejsze, a zarazem najzabawniejsze, jest to, że studio Beamdog tym razem zdecydowało się nie ingerować w fabularną treść i nie dodawać na siłę nowych towarzyszy. Bogu dziękować, bo trzeba naprawdę niemałego talentu oraz olbrzymiej ilości pracy, aby dorzucić do takiego arcydzieła coś nowego. Trochę tak, jakby ktoś chciał poprawić kaplicę sykstyńską czy Petrę – mało kto ma na tyle jaj i rozumu, aby podołać temu pomysłowi.

Dlatego też Edycja Beamdoga będzie zawierać tylko kosmetyczne poprawki, które zostały pobłogosławione przez ojca projektu – Chrisa Avellone. W dużym skrócie: kompleksowo połatano produkcję, odświeżono grafikę, zaimplementowano kilka współczesnych usprawnień graficznych, zremasterowano soundtrack i dodano parę nowoczesnych rozwiązań. Wszystko. Nawet będzie można zagrać w polską wersję z naszym swojskim dubbingiem.

Trylogia Sheparda została zakończona i nie ma co już płakać nad losem "dziarskiego komandora", który zaprowadził porządek w naszej galaktyce oraz ostatecznie doprowadził do zjednoczenia ras Drogi Mlecznej. BioWare przygotowało czwartą odsłonę znanej marki, jednak zrezygnowano z numeracji, co dobitnie podkreśla fakt, że "Andromeda" rozpoczyna zupełnie nową serię, wprowadzając nas do tytułowej galaktyki. Te pionierskie misje nigdy nie są łatwe i właśnie trudność przecierania nowych szlaków sprawiła, że nawet znana seria nie może gwarantować sukcesu. Tak było w przypadku "Inkwizycji", ale czy faktycznie nic dwa razy się nie zdarza?

Trzecie podejście do postaci Spider-Mana, tym razem za sprawą kooperacji czarodziejów z Disneya i Sony, prezentuje się całkiem obiecująco. Oczywiście, to kolejne mielenie papki o tym, że "z wielką siłą wiąże się wielka odpowiedzialność" (choć tym razem w portki wujka Bena ubrany jest papa Stark – interesujące), ale nauczony kinowym doświadczeniem zdaję sobie sprawę, że chłopcy z Marvel Studios potrafią przyrządzić odgrzewanego kotleta tak, aby smakował i chciałoby się wrócić po więcej.

Smaczny klimat, całkiem kameralna historia (bo ratowania świata nie będzie) i antagonista, który może mieć ciekawą historię do opowiedzenia zamiast "jestem zły, bo tak musi być". Marvel sprzedaje, ludzie kupują, jarmark trwa w najlepsze.

Po fali negatywnych emocji dotyczących odświeżonej wersji "Planescape: Torment" w sieci pojawił się trailer tej niegodziwości. W niemal półtora minutowym filmie twórcy z studia Beamdog wyliczają jakie zmiany czekają nas na w uszminkowanym Tormencie. Szkoda tylko, że większość z nich poza pomocą Chrisa Avellona można załatwić za pomocą paczki modów, a szumnie zapowiedziana poprawa grafiki... pogorszyła animacje postaci?

„Angele Dei” to pierwsza książka Dariusza Domagalskiego, która wpadła w moje ręce. Anioły walczące z ludźmi, do tego intrygująca okładka i autor, który udanie zadebiutował ponad 10 lat temu to sprawdzony przepis na sukces. Tak się jednak składa, że „Angele Dei” to takie typowe, niedzielne danie. Niby jest kotlet, są ziemniaki a do tego znośna surówka, ale odnosisz wrażenie, że ulubiony posiłek jadasz przecież każdego tygodnia. A gdyby dodać do tego coś nowego, jakiś składnik czy przyprawę?

Fabuła obraca się wokół Arki Przymierza, czyli artefaktu z czasów Mojżesza, w którym spoczywają jakieś nieziemskie skarby. Niewielu dokładnie wie, co znajduje się w środku, jednak siły Nieba i Piekła pożądają tej przyozdobionej złotem skrzyni, bowiem na pewno jest w niej jakaś cząstka Boga. Skarb taki wymaga odpowiedniej ochrony, stąd przez wieki zawsze istniał jakiś Strażnik. Wiele jednak zmieniło się od czasów Mojżesza, bowiem niebiańskie wojska oraz upadłe anioły są pozbawione obecności Ojca. Ten ostatni gdzieś przepadł i pozostawił wszystko własnemu biegowi. Jak się pewnie domyślacie, tak naprawdę jest to próba zarówno dla demonów, jak i aniołów oraz rzecz jasna ludzi.

Daleki jestem od gloryfikowania poczynań Disneya i piętnowania Warner Bros., ale w przypadku ekranizacji komiksowych światów to Marvel przoduje, natomiast DC Universe usilnie stara się powtórzyć sukces rywala. Z dość dyskusyjnym skutkiem, przy okazji gubiąc gdzieś swoją własną tożsamość.

Może narażę się teraz części czytelników, ale oglądając zwiastun "Ligi Sprawiedliwości" mam mieszane uczucia, jakby ktoś starał się skopiować pierwszą część "Avengers", tylko wywalił więcej "siana" na sztuczki z komputera. No, a kopia zawsze pozostanie tylko kopią. Smutne to.

Starym graczom ku nostalgicznym wspominkom, młodym, by obniżyć nieco próg i ułatwić wejście w świat starych, klasycznych „Falloutów”, bo kreacja postaci i mechanika walki w FT nie odbiega znacząco od szlachetnych pierwowzorów. Jednak sposób grania poważnie się różni, więc tylko drobne sugestie się pojawiają. Może warto – nie znając tego postapokaliptycznego uniwersum – odwrócić kolejność gier?

Przeznaczone do czytania, stąd układ tekstu i brak zestawu tabelek i statystyk, jednak bez konkretów i spojlerów (po tylu latach to nie grzech) się nie obędzie. Wszystko można znaleźć w sieci? Po pierwsze nieprawda, a po drugie te dawne solucje i poradniki pisane były w inny sposób, dla innych czytelników. Dobry remake nie jest zły.