Fachowców jest wielu. Jedni rozkładają panele podłogowe, drudzy dachówki... a ja rozkładam potwory.

W serwisie Youtube miała miejsce premiera trzeciego odcinka opowiadającej o przygodach wiedźmina Wiesława serii "Wiedźmin 3 Dziwki Goń". Jest to amatorska kreskówka silnie insporowana graficznie i fabularnie twórczością Bartosza Walaszka (m.in. "Kapitan Bomba", "Blok Ekipa", "Egzorcysta").

Nie są to jakieś specjalnie wylewne i dobitne przeprosiny. Raczej rzucone, ot tak, dla porządku i ze znaną sobie wyższością. Trzeba jednak mocno docenić ten gest, gdyż Pan Andrzej nauczył nas, że robi to baaaaaaardzo rzadko.

Choć przez lata optyka pisarza w stosunku do graczy stopniowo się zmieniała i potrafił powiedzieć o nich nawet ciepłe słowo, to nigdy formalnie nie przeprosił za swoje wypowiedzi jak te, że “obraca się wśród inteligentnych ludzi, więc nie zna wielu graczy” czy to, iż gry “narobiły mu tylko sporo smrodu i gówna”. Zachowanie Sapkowskiego było nie tylko negatywnie odbierane przez środowisko skupione wokół elektronicznej rozrywki, ale również przez te pisarskie – Dmitry Glukhovsky nazwał go nawet kiedyś za to “aroganckim skurwysynem”.

Jednak teraz w wywiadzie dla serwisu SpidersWeb+ postanowił posypać głowę popiołem. Trochę… powiedzmy...

Studenci weterynarii na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu będą uczyli się na Płotce. Doprecyzujmy: fantomie klaczy o imieniu Płotka. Nazwanej na cześć TEJ Płotki. Może zacznijmy jednak od początku...

Mennica Gdańska kolejny raz przygotowała coś dla hardcorowych fanów prozy Sapkowskiego i growego cyklu CD Projekt RED. Instytucja chwali się wyprodukowaniem pierwszej na świecie kolekcjonerskiej “monety-statuy”, która przedstawia właśnie głównego bohatera sagi – Białego Wilka.

Okaz odlany z czystego srebra, został przygotowany z dokładnością o najmniejszy detal. Waży 1 kilogram, a jego nominał wynosi 50 dolarów. Rozmiar “moneto-statuetki” wynosi 95x85x152.6 milimetra, natomiast mennica planuje wykonanie jedynie 100 sztuk, więc wszyscy zainteresowani nie powinni się długo zastanawiać i szybko ustawiać się w kolejce. No i przygotować odpowiedni zapas gotówki, bo jak mawiał klasyk – “to nie są tanie rzeczy, panie wiedźmin”.

Jak utrzymuje wiele poradników do gry i innych prób streszczenia fabuły, w jednym z zakończeń gry "Wiedźmin 3: Dziki Gon" Ciri może zostać cesarzową, przejmując władzę od swojego biologicznego ojca, który na jej rzecz abdykował. Podane są nawet pewne jej działania jako władczyni, jak rozwój Nilfgaardu. Brakuje tylko wspomnienia o zasadniczym fakcie: przede wszystkim należy mieć na uwadze, że za Cirilli były trzy razy niższe podatki niż za pewnego austriackiego Akwarelisty, a za którego to były i tak trzy razy niższe podatki niż są teraz. W tym momencie, czytelniku, zastanawiasz się pewnie, cóż to za absurd z tymi podatkami i dlaczego pozwalam sobie na takie żałosne żarty przy okazji tekstu o Wiedźminie? W czym jednak różni się to, co napisałem, od wszelkich innych twierdzeń o rządach Cirilli? O tym, że poddani ją wielbili, że rozwijała kraj gospodarczo i militarnie? Jest to jednakowa bzdura...

Tym tekstem chciałbym otworzyć serię artykułów będących próbą przedstawienia i zinterpretowania dziejów Ciri, ukazanych w książkach, grach i komiksach. Dla przejrzystości zrezygnowałem z nazbyt wyraźnego oddzielania tych źródeł. Tworzą one jedną całość i nie stoją ze sobą w większej sprzeczności.

Odnoszę wrażenie, że postać Ciri jest wyjątkowo słabo rozumiana. O ile refleksja zawsze jest cenna, nader często opinie o niej są powierzchowne, a ich oparcie w książkach czy grach nikłe. Oczywiście nie brakuje też i ciekawych spostrzeżeń. Jej postać na przestrzeni książek "Wieża Jaskółki" i "Pani Jeziora", a później grze "Wiedźmin 3: Dziki Gon" i komiksie "Klątwa kruków", na tyle mnie zafascynowała, że postanowiłem podjąć się własnej interpretacji jej historii.