Christopher Reeve

Urodził się jako starszy syn nauczyciela, powieściopisarza, poety i uczonego Franklina D'Oliera Reeve'a i dziennikarki Barbary Pitney (z domu Lamb), ma młodszego brata Benjamina – sędziego (ur. 6 października 1953). W 1956 roku jego rodzice rozwiedli się. Matka w 1959 roku wyszła ponownie za mąż, za maklera giełdowego Tristama B. Johnsona.

Mając dziesięć lat przyłączył się do amatorskiej grupy teatralnej The Yeomen of the Guard. Latem 1968 roku, w wieku piętnastu lat, został przyjęty jako praktykant Williamstown Theatre Festival w stanie Massachusetts, gdzie zachwycił swoim występem aktorkę Olympię Dukakis w przedstawieniu "Widok z mostu". Grał rosyjskiego marynarza w sztuce "Zakładnik" i Beljajewa w spektaklu "Miesiąc w kraju". W 1970 roku ukończył do prywatną szkołę Princeton Country Day, gdzie został honorowym uczniem i grał w piłkę nożną, baseball, tenis i hokej. W 1974 roku otrzymał licencjat Cornell University w Ithaca, w stanie Nowego Jorku i studiował dramat w prestiżowej Juilliard School of Performing Arts z Robinem Williamsem.

Po epizodycznej roli oficera w dramacie telewizyjnym PBS "Wrogowie" (1974), pojawił się w operze mydlanej CBS "Miłość życia" (1974-76) jako Ben Harper, antagonistyczny charakter z poligamistycznym stylem życia i przeszłością karną. Grywał na broadwayowskiej scenie w sztukach: "Sprawa Gravity" (1976) w roli Nicky'ego u boku Katharine Hepburn, "Urodzony czwartego lipca" (1980-82) jako Ken Talley, Jr. z Jeffem Danielsem i Swoosie Kurtz oraz "Wesele Figara" (1985) jako hrabia Almaviva z Mary Elizabeth Mastrantonio. Międzynarodowy rozgłos przyniosła mu kreacja Clarka Kenta/Supermana, w filmie sci-fi Richarda Donnera, "Superman" (1978), za którą otrzymał nagrodę Brytyjskiej Akademii Sztuk Filmowych i Telewizyjnych (BAFTA) i nominację do nagrody Saturna. Sukces kasowy filmu sprawił, że powstały cztery sequele w 1980 (nominacja do Saturna), 1983 (nominacja do Saturna) i 1987 roku.

Za rolę scenarzysty Richarda Colliera, w melodramacie fantasy "Gdzieś w czasie" (1980), odebrał nagrodę na Fantafestival w Rzymie i był nominowany do nagrody Saturna. Jednak postać magnata przemysłowego, zakochanego w sobie Blaine'a Binghama, w czarnej komedii "Za kamerą" (1988) przyniosła mu nominację do anty-nagrody Złotej Maliny dla najgorszego aktora drugoplanowego.

Z nieformalnego związku z modelką Gae Exton urodził się syn Matthew (ur. 20 grudnia 1979 roku w Londynie) i córka Alexandrę (ur. 1983 roku w Londynie). W dniu 11 kwietnia 1992 roku poślubił Danę Morosini (ur. 19 lutego 1961, zm. 6 marca 2006 na raka płuc). Mieli syna Willa (ur. 7 czerwca 1992).

28 czerwca 1995 roku na planie filmowym spłoszony koń zrzucił go z siodła. W wyniku upadku aktor skręcił kark i doznał paraliżu. Trafił do Kessler Rehabilitation Center w West Orange, w stanie New Jersey. Złamanie kręgosłupa i inne obrażenia były tak poważne, że nie był w stanie samodzielnie oddychać. Odtąd żył podłączony do respiratora. Jak na ironię, tydzień przed tym zdarzeniem telewizja wyemitowała thriller "Poza podejrzeniem" (1995), w którym Reeve gra policjanta sparaliżowanego od pasa w dół.

Zagrał uhonorowaną nagrodą Screen Actors Guild i nominowaną do Złotego Globu rolę sparaliżowanego architekta Jasona Kempa, w telewizyjnym thrillerze Hallmark/ABC "Okno na podwórze" (1998), remake'u filmu Alfreda Hitchcocka, z Daryl Hannah, którego był również producentem. Rok później wyreżyserował dramat telewizyjny HBO "Przed zmierzchem" z udziałem Glenn Close, Bridget Fonda, Whoopi Goldberg, Roberta Seana Leonarda i Davida Strathairna.

Został przewodniczącym Rady Dyrektorów Amerykańskiego Stowarzyszenia Sparaliżowanych, która dąży do uczulania ludzi nad prowadzonymi badaniami nad paraliżem. Po wypadku zaangażował się także w politykę, był zwolennikiem demokratów. Stał się głośnym rzecznikiem ludzi niepełnosprawnych. Zgodził się testować na sobie nowe metody terapii, mające naprawić uszkodzony rdzeń kręgowy. Był w związku z tym zwolennikiem dopuszczenia terapii, z użyciem komórek macierzystych pobranych z ludzkich płodów.

Wraz z żoną Daną otworzył w Short Hills, w stanie New Jersey, pierwszy ośrodek, w którym ludzi sparaliżowanych uczono normalnego życia. Jego żona była założycielką i dyrektorem fundacji im. Christophera Reeve, która wspierała badania nad leczeniem skutków paraliżu.

Całkowicie sparaliżowany aktor, zmarł w wieku 52. lat doznając ataku serca. Zostawił po sobie autobiografię pt. "Still Me", która stała się bestsellerem.