Laurence Fishburne

Laurence Fishburne III jest synem Laurence'a Fishburne'a II, który pracował jako strażnik więzienny w Bronksie i Hattie, nauczycielki szkoły średniej. Gdy dorastał jego rodzice rozeszli się, a matka przeniosła się do Brooklynu. Ojciec spotykał się z synem raz w miesiącu. Jego ojcem chrzestnym był Maurice Anthony Watson, wykładowca na uczelni w Brooklynie.

Miał 10 lat gdy trafił na scenę New Federal Theatre w Nowym Jorku, wcielając się w rolę młodego fana baseballu. Od tamtej pory nieprzerwanie piął się w górę po szczeblach kariery aktorskiej. W wieku 12 lat pojawił się po raz pierwszy na małym ekranie jako Joshua West Hall, adoptowany syn kapitana policji, w operze mydlanej ABC "Jedno życie dla przeżycia" (1973). Na dużym ekranie zadebiutował dwa lata później w dramacie "Kukurydziana buła, Hrabia i ja" (1975). W 1975 roku powrócił na scenę New Federal Theatre w spektaklu "Sekcja D" jako Tony Pridgeon. Rok potem wraz z grupą Negro Ensemble Company, wystąpił na scenie off-Broadwayu, w przedstawieniu "Eden" (1976).

Po ukończeniu 15 lat przez 18 miesięcy w Filipinach, został zaangażowany do roli G.I., w dramacie wojennym "Czas Apokalipsy" (1979) w reżyserii Francisa Forda Coppoli, który potem powierzył mu role w swoich filmach: "Rumble Fish" (1983), "Cotton Club" (1984) i "Kamienne ogrody" (1987). Tajniki aktorstwa poznawał w nowojorskiej szkole średniej Julia Richman High School i Akademii Lincoln Square.

Następnie dołączył do obsady pięcioodcinkowego komediowego serialu wojennego NBC "The Six O'Clock Follies" (1980) i pojawił się w jednym z odcinków serialu "M*A*S*H"(1982) jako kapral Dorsey. Zagrał niewielką rolę Swaina, w dramacie Stevena Spielberga "Kolor purpury" (1985). Podjął współpracę ze Spike'em Lee na planie komedio-dramatu muzycznego "Szkolne oszołomienie" (1988). Telewidzowie mogli go dostrzec popularnym serialu "Policjanci z Miami" (1986) oraz w roli kowboja Curtisa, w komediowym programie dla dzieci CBS "Pee-Wee's Playhouse" (1987).

Zwrócił na siebie uwagę krytyków filmowych rolą kochającego ojca, strzegącego swojego syna przed zgubnymi wpływami gangu, w dramacie kryminalnym "Chłopaki z sąsiedztwa" (1991). W 1992 roku odebrał nagrody teatralne – Tony, Drama Desk, Outer Critics Circle Award oraz Theater World Award za rolę erupcyjnego Sterlinga Johnsona, byłego kelnerki, którą po raz pierwszy zagrał w Yale Repertory Theatre, w sztuce Augusta Wilsona "Dwa pociągi wyścigowe", przeniesionej na scenę broadwayowską. Wielkim sukcesem na kinowym ekranie okazała się autentyczna postać amerykańskiego muzyka, producenta i poszukiwacza talentów Ike'a Turnera Seniora, okrutnego męża Tiny Turner, w biograficznym dramacie muzycznym "Tina" (1993). Rola ta przyniosła mu nominację do Oscara. W 1993 roku otrzymał nagrodę Emmy za występ w programie "Tribeca". W roku 1995 debiutował na scenie off-Broadwayu jako scenarzysta i reżyser teatralny spektaklem "Riff-Raff". Został po raz drugi laureatem nagrody nagrodę Emmy jako producent telewizyjnego dramatu wojennego HBO "Miss Evers' Boys" (1997). W 1999 roku wystąpił w roli króla Henryka II, w broadwayowskim przedstawieniu "Lew w zimie".

Największą sławę jak dotychczas przyniosła mu rola Morfeusza w trylogii sci-fi "Matrix" (1999, 2002, 2003).