Przemierzanie labiryntu własnej psychiki niemal zawsze niesie ze sobą śmierć jakiejś części nas samych. Ale jeżeli będziemy przy tym szczere ze samą sobą, będzie to śmierć wyzwalająca. Jednak gdy zaczniemy kluczyć, aby zmylić i nie przyznać się przed sobą do swoich niedoskonałości (czyli całego błota, przez które musimy się przeczołgać) utkniemy w labiryncie na zawsze. I to będzie dużo straszniejsza śmierć.
Nietypowy obrazek, bo i dzisiejsza Filozofia nietypowa. Dwa teksty Ati, których rozdzielić niepodobna. Recenzja "Labiryntu Fauna" oraz wnikliwa interpretacja tego filmu jako doświadczenia inicjacyjnego. Kobiecego, dodajmy od razu. Jak zostać kobietą? To może zainteresować nie tylko czytelniczki. Wszystkim którzy nie widzieli tego obrazu, polecałbym seans przed lekturą "Metaforycznego Labiryntu Fauna".
Komentarze
Brak komentarzy! Bądź pierwszy! Podziel się swoimi spostrzeżeniami!
Dodaj komentarz