26 i pół. Wyprawa w przeszłość

Bohater opowieści żyje w późnym okresie XXII wieku. Mieszka w Krakowie, mieście, które pięćdziesiąt lat po trzeciej wojnie światowej zostało ponownie stolicą Polski. Jest pracownikiem specjalnej agencji badającej historię ludzkości. Jako pilot wehikułów pozwalających na podróże w odległą przeszłość, otrzymuje bardzo poważne zadanie i wraz z drugim członkiem załogi dokonuje wyprawy badawczej wymagającej przeniesienia wstecz, w inną czasoprzestrzeń, w okres trwającej dwadzieścia sześć lat III wojny światowej.

Podczas tej misji zdarza się wypadek, który uniemożliwia powrót. Obaj badacze orientując się w krytycznym położeniu, podejmują próbę wydobycia się z beznadziejnej sytuacji. Opowieść relacjonuje ich przeżycia i wydarzenia, których doświadczają w ciągu niespełna czterech dni owej wyprawy, w obcym dla nich świecie. Opisuje ich wysiłki, by przedostać się w pobliże miasta Ulm, nie tyle po to, by być obserwatorami jednej z największych bitew wszech czasów, lecz by zyskać szansę spotkania jakiejś wyprawy, która tak jak oni bada historię III wojny światowej, a szczególnie owej bitwy, z którą to mogliby powrócić do przyszłości, czyli do swojego świata.

Opowieść ta odwołuje się do różnych istniejących – w tym tych najbardziej znanych – przepowiedni, które pozwoliły stworzyć hipotetyczny obraz antycypowanych przez nie zdarzeń. Można by rzec z przymrużeniem oka, że fikcyjni są w tej historii tylko jej bohaterowie.