Eventhrall

Użytkownik nie skonfigurował jeszcze strony o sobie.

Wątłe płomienie duchów snują się niczym całuny
Dymy i cienie u stóp Czerwonej Góry

Łuki i iglice znaczą kamienne sale
W mrocznej poświacie duchów umarłych

Krew zniszczonych palenisk i domów
Spływa rzekami w czerwieni, wykwita fontannami

Zduszeni pośród szklanych mocą umysłu wzniesionych ścian
Pokonani gospodarze drzemią w popielnych łożach

Kiedyż powstaną ze snu?
W jakimż tyglu ich dusze znów życiem zapłoną?

Jak długo jeszcze pod czerwonymi chmurami
Płonąć muszą migoczące ogniska straży?

Ileż trzeba żywotów pełnych trudu i łez
By na zawsze zamknąć ich grobowiec?