Starcie Królów

Gdy sięgałem po "Starcie Królów", miałem ogromne oczekiwania. Chciałem przeczytać powieść, która w pełni mnie pochłonie i pozwoli raz jeszcze rzucić się w ten wspaniały, zaczarowany świat. Ta książka miała za zadanie wzbudzić we mnie śmiech, łzy, a także pozwolić rwać kartki ze wściekłości, gdy losy ulubionego bohatera nie będą szły po mojej myśli. Nie, nie jestem marzycielem ani człowiekiem, który żyje w utopijnym świecie. Mam takie wymagania, a nie inne, bo przeczytałem świetną "Grę o Tron", a jak mawiała moja babcia, apetyt rośnie w miarę jedzenia.

"Starcie Królów" to drugi tom wspaniałego cyklu "Pieśni Lodu i Ognia" autorstwa Georga R.R. Martina. Amerykański pisarz zabiera nas do Siedmiu Królestw, które ogarnięte wojną wyczekują końca najdłuższego w historii lata. Fabuła i tym razem pełna jest zawiłości oraz niecnych intryg, które towarzyszą naszym ulubieńcom. Bohaterowie, którzy w "Grze o Tron" byli opisywani zdawkowo, tym razem dostają pierwszoplanowe role. Dzięki temu powieść zyskała dużo na autentyczności. Bardzo często decyzje małych mają wpływ na losy dużych. Na uwagę zasługuje również fakt, iż w "Starciu Królów" poznamy o wiele więcej historii ze świata Westeros i Essos, niż miało to miejsce w poprzedniej części.

Autor po raz kolejny pokazał wszystkim wokół, jak powinno się tworzyć postacie. Bohaterowie w książce są niesamowicie prawdziwi. Martin w doskonały sposób ukazuje ich słabości oraz silne strony. Wszystkie ich poczynania są sensowne, logiczne i wpływają na nie czynniki, którymi kierujemy się także my sami w naszym prawdziwym świecie. Tytuł lorda i piękny zamek nieopodal morza to kuszący kąsek, by zapomnieć o honorze i dawnych przysięgach. Brzdęk ciężkiej sakwy otworzy przed nami zamknięte drzwi, a także rozchyli uda pięknej kobiety. Matczyna miłość nie zna strachu i jest gotowa na wszystko, by ochronić własne pociechy. Niby wszystko dzieje się w innym świecie, ale jakże bliskie są nam decyzje mieszkańców Siedmiu Królestw.

Kolejnym dużym plusem książki jest podejście bohaterów do sprawy religii. I w tym aspekcie widzę wielkie podobieństwo do naszych realiów. Niektórzy rycerze mają głęboko w czterech literach wszystkich bogów i wierzą jedynie w siłę swego ostrza. Inni z kolei pokładają wielkie nadzieje w modlitwach i oddają się im każdego dnia. O co się modlą? O miłość, siłę, o swoich bliskich i zwycięstwo jednej ze stron. Z drugiej strony zawsze pozostaje tylko cisza. Jest też jedno uniwersalne bóstwo, które występuje chyba we wszystkich powieściach fantasy. Mowa nie o kim innym jak małej złotej monecie.

Mnie osobiście ujęły krainy, które występują w powieści. Lodowaty mur, na którym wiernie służą bracia z Nocnej Straży, kryje w sobie coś magicznego, a zarazem strasznego. Jest w tej krainie jakaś wielka siła, która aż emanuje podczas przerzucania stronic książki. Czerwone Pustkowia, które przemierza Daenerys Targaryen, nasuwają mi na myśl wizję apokaliptycznego świata, mającego czekać nas w przyszłości. Królewska przystań żyje z kolei własnym życiem, pełnym intryg, zdrad, a także sieci spisków. Zawsze, gdy autor opisuje Winterfell, czuję się tak, jakbym wrócił we własne strony po długiej podróży. Nie wiem dlaczego, ale siedziba rodu Starków zawsze kojarzy mi się z rodzinnym domem.

W drugim tomie cyklu "Pieśni Lodu i Ognia" jest również dużo więcej magii, która cały czas ustępuje jednak miejsca dobrze naostrzonemu mieczowi. W innych powieściach fantasy często jest przesyt czarodziejów, smoków i innych magicznych istot. Tutaj wszystko jest odpowiednio wyważone i magiczna zupa nadal smakuje wybornie.

Tak samo jak w "Grze o Tron", tak i w "Starciu królów" doskonale według mnie został rozwiązany sposób pisania rozdziałów. W wielu książkach do każdego rozdziału przypisana jest jakaś nazwa i odpowiedni numer. Tutaj sprawy mają się całkiem inaczej. Autor pogrubia po prostu imię jednego z bohaterów, informując nas, że ta część będzie właśnie o nim. Jak dla mnie świetny pomysł. Niby mała rzecz, a jednak cieszy.

Podsumowując, "Starcie królów" to jedna z najlepszych powieści fantasy, jaka miała zaszczyt przemknąć przez moje skromne ręce. 869-stronnicowego kolosa przeczytałem w kilka dni, co tylko potwierdza z jak wciągającym obiektem mamy do czynienia. Książka zawiera również dodatek "Królowie i ich dwory", gdzie możemy bliżej zapoznać się z frakcjami występującymi w powieści. Cena 49 zł, choć wysoka, jest w pełni odpowiednia za tak wybitne dzieło. Życzę wam, byście tak jak i ja dali się ponieść własnej fantazji i wsłuchali w najpiękniejszą pieśń. W Pieśń Lodu i Ognia…