Sacrilegium

Krakowskie Reality Pump dobrze znane jest graczom dzięki serii "Two Worlds", ale to rzecz jasna nie jedyny tytuł, który znajduje się w portfolio tego studia. Doświadczenie z gatunku RPG i RTS na pewno przyda się przy okazji premiery najnowszej propozycji, czyli "Sacrilegium". Gra ma być kolejnym przedstawicielem survival-horrorów, zaś atrakcyjna bohaterka w rozpoznawalnym świecie powinny przesądzić o zadowalającej sprzedaży. Problem jednak w tym, że od chwili ogłoszenia prace nad "Sacrilegium" zdają się tkwić w martwym punkcie, zaś Reality Pump dzieli się informacjami na temat zupełnie innych projektów.

Niezrażony tym faktem, postanowiłem bliżej przyjrzeć się temu, co już wiemy. Nie było łatwo, bowiem survival-horror nie należy do gatunku gier, który jakoś mocno trafia w moje gusta. Można powiedzieć, że właściwie w każdym RPG mamy jego namiastkę, gdyż cel ostateczny, czyli zwycięstwo, znajduje się na samym końcu podróży, podczas gdy jej początek naznaczony jest zwykłą walką o przetrwanie. "Sacrilegium" nic w tej kwestii nie zmieni, jednak twórcy wcale nie obiecują, że będzie to jakiś przełom na skalę "Resident Evil". Można wręcz powiedzieć, że tego typu produkcje nie stawiają na wymyślne pułapki, przekładając adrenalinę i wywołanie strachu nad wysilanie szarych komórek. Podobnie myśli Alex, czyli główna bohaterka "Sacrilegium". Ta dwudziestoletnia studentka z Kalifornii ma nie tylko ładną buzię, ale także jakże użyteczne na potrzeby gry zamiłowanie do sztuk walki. Kopniaki i dźwignie wykorzysta do rozwiązania problemów z wampirami, które miały to nieszczęście pojawić się w złej okolicy.

Wybór akurat takiej lokacji oznacza, że przed krakowskim studiem wyzwanie stworzenia obrazków znanych z wielu filmów dla młodzieży, wliczając w to uniwersytet oraz całą studencką "otoczkę". Oficjalne grafiki prezentują nam obszary niezamieszkałe, więc na pewno czeka nas wycieczka w dzikie ostępy. Fakt faktem, iż od czasów „Buffy” oraz „BloodRayne” nie mieliśmy żadnej przyzwoitej gry z pogromczynią wampirów. Być może i tym razem się nie uda, bowiem twórcy zapowiadają, że Alex ma polegać na zdobytej wiedzy, instynkcie, broni palnej oraz pobożności… No dobra, ten ostatni element to chyba gruba przesada, bowiem już wyobrażam sobie zwiększanie poziomu owej „pobożności” za pomocą pokrzepiającej serce rozmowy z księdzem lub na klepaniu wyuczonych słów. A wszystko to po to, by uratować przyjaciół nie przed byle kim, bowiem walczyć nie będziemy ze zwykłymi wampirami.

Póki co, ujawniono jedynie, iż na naszej drodze staną występujące w rumuńskich legendach Moroi. To nie do końca wampiry, lecz raczej duchy, zjawy, które opuszczają swoje groby, by żywić się ludźmi. Często przedstawia się je na tle innych maszkar, jako kolejna odmiana „wampiropodobnych”, czyli strigoi lub vârcolac (albo pricolici). Pierwsze z wymienionych są w zasadzie nieśmiertelne, podczas gdy drugie to dobrze nam znane wilkołaki. Historii o powstaniu moroi jest co najmniej kilka, jednak żadna nie wydaje się być tą dominującą. Wygląda na to, że wykorzystanie w serii książek „Vampire Academy” oraz grze RPG „Vampire: The Requiem” sprawiły, iż miano to straciło swoje zakorzenione w kulturze znaczenie i stało się kolejnym sloganem „przemielonym” przez popkulturę.

Sięgnięcie po znaną nazwę oznacza, iż krakowskie studio nie zamierza od nowa wynajdować koła. Jak na survival-horror przystało, i tak pewnie dialogi z naszymi przeciwnikami nie będą cechą dominującą rozgrywki, jednak pozostaje mieć nadzieję, że polskie studio nie obedrze tematu z całkowitej zasłony tajemniczości i nie uczyni z przeciwników standardowych wampirów pod inną nazwą. Jeśli któryś zacznie nagle grać w baseball lub świecić na słońcu, to zapewniam was, że będzie to moja ostatnia walka w grze. Potem, bez większego żalu, pomacham Alex na pożegnanie i nawet jej fikuśny gorset oraz obcisłe spodnie nie zatrzymają mnie chociażby na sekundę. Przyjdzie jej wtedy beze mnie odwiedzać lokacje od spalonej słońcem Kalifornii, aż do najmroczniejszych zakamarków Europy.

Pora skupić się na kwestiach technicznych, czyli kolejnym elemencie zachwalanym przez krakowskie studio. Strona główna gry oferuje kilka grafik koncepcyjnych oraz screenów, jednak na podstawie tych ostatnich można orzec, że oprawa graficzna prezentuje się na przyzwoitym poziomie. Twórcy zamierzają ponownie skorzystać z własnej technologii 3D-ET, dzięki której będzie można śledzić perspektywę postaci. Teraz wystarczy jedynie zeskanować (np. za pomocą iPhone'a) twarz gracza, by do ruchów głowy dopasować wyświetlany na ekranie obraz. Póki co, brzmi to nieco kosmicznie i chociaż technologia ta została użyta w „3SwitcheD”, to gra z kryształkami jest dalece mniejszym wyzwaniem niż pełnoprawny i rozbudowany tytuł z wampirami. Oczywiście, wciąż odkładana premiera może jeszcze wiele namieszać, jednak sam pomysł popieram i jestem ciekaw efektu finalnego – i to nawet jeśli ujrzę go dopiero w 2014 roku. Nieprzekonani nie mają się czego obawiać, bowiem stereoskopowe 3D wciąż będzie w grze obecne.

Jak dotąd, to oczekiwanie jest największą bolączką „Sacrilegium”. Materiały promocyjne od dłuższego czasu nie są aktualizowane, zaś doniesienia prasowe dotyczą zupełnie innych projektów. Może się nawet okazać, że gra wcale nie zostanie dokończona lub też trafi na szary koniec listy i przypadnie w udziale komuś, kto będzie miał jedynie za zadanie ją ukończyć, pozbawiając tym samym szansę na wniesienie do projektu powiewu świeżości.

Krakowskie studio pokazało swoimi grami RPG, że potrafi stworzyć spójną i ciekawą historię. Chociaż wampiry nam się już trochę przejadły, to na horyzoncie wciąż nie pojawił się ich jednoznaczny pogromca. Trzeba się jednak pośpieszyć, bo gdy to już nastąpi, to „Sacrilegium” może nie przebić się na dość trudnym rynku survival-horrorów i padnie na deski w krótkim pojedynku z zombie wprost z kolejnego „Resident Evil”. Wtedy nawet wzmożona pobożność Alex może polskiej grze nie wystarczyć.