Eugeniusz Dębski

Eugeniusz Dębski (znany również jako Ed, Gieno, czasem Owen Yeates) urodził się 26 stycznia 1952 roku w Truskawcu, który wówczas znajdował się w województwie lwowskim, a to – w ZSRR, obecnie Ukraina. Od pomyślnie zdanych egzaminów wstępnych na wrocławską rusycystykę mieszka we Wrocławiu. Na swoim koncie ma kilkanaście powieści z nurtu SF i fantasy, thriller SF, melanże powieści sensacyjnych i fantastycznych. Niemal setka napisanych opowiadań opublikowana została na łamach "Fantastyki", "Nowej Fantastyki", "Fenixa", "Portalu", "Magazynu Fantastycznego" i "Science Fiction" – kilka z nich zostało przetłumaczonych na niemiecki, węgierski, czeski i rosyjski. W dawnych dobrych czasach trzy powieści prezentowane były na antenie III programu Polskiego Radia; Teatr Polskiego Radia prezentował adaptację powieści "Śmierć magów z Yara", poza tym w radiu również można było posmakować słuchowisk – własnych adaptacji opowiadań i napisanych specjalnie dla radia tekstów. W konkursie na słuchowisko dla PR zajął II miejsce, zaraz – co bardzo Jacka Inglota uradowało – po rzeczonym autorze z Wrocławia.

Znany jest głównie z opisanych w siedmiu tomach przygód detektywa Owena Yeates'a, nawiązującego narracją i dynamizmem akcji do A. McLeana czy R. Chandlera. Owen to taki Philips Marlowe przeniesiony – już – sto parędziesiąt dobrych lat do przodu, z mistrzów gatunku pozostał klimat i podstawowe cechy – autoironia, niezależność, poczucie humoru, dynamika akcji, zaskakująca pointa. Oprócz tego ED znany jest, oczywiście, z przygód Hondelyka i Cadrona. Jak o ED piszą inni: "Jedna z najbarwniejszych postaci polskiego fandomu – pisarz i fan. Twórca postaci Hondelyka, rycerza-xameleona (dziwnie przypominającego samego Giena). Świetny kompan i gawędziarz, niestety przeważnie pozostaje w cieniu bardziej hałaśliwych kolegów. Można go spotkać na niewielu konwentach, jednak przyjeżdża na katowickie seminaria, Polcony i Cerkiewnik" (Joe Anna).

Współpracował przez cały czas funkcjonowania pisma z "Fenixem", pojawia się, dość rzadko, w "Nowej Fantastyce", współtworzył miesięcznik sieciowy "Fahrenheit", samodzielnie redagował, organizował i emitował również internetowy "Srebrny Glob". Po fuzji "Fahrenheita" i "Korby" przez pewien czas był redaktorem naczelnym sieciowca, obecnie widnieje tam raczej tylko w stopce, w charakterze Ojca Założyciela.

Współpracował, tworząc opowiadanie "ze świata", przy tworzeniu gry "Crime Cities".

Otrzymał nagrodę Śląskiego Klubu Fantastyki "Śląkfa", kilkakrotnie nominowany do nagrody Zajdla, jednak nigdy jej nie zagarnął. Natomiast jest jedynym pisarzem na świecie posiadającym aż dwie nagrody specjalnie dlań ustanowione: Nagrodę "Mątwy" i "Srebrnej Muszli". Dzięki jego staraniom w 1999 roku powstało stowarzyszenie zrzeszające pisarzy zajmujących się fantastyką "Asocjacja Polskich Pisarzy Fantastycznych". Wobec nikłego zainteresowania środowiska profesjonalnych autorów utworzeniem "gildii zawodowców", po trzech latach zwinął APPF, zniknęła z mapy nagród ta, która miała być bardzo miarodajną – "Srebrny Glob".

Tłumaczy fantastykę rosyjską: Bułyczow, Pierumow, Wasiljew, Rybakow, Jes'kow, Łazarczuk, Loginow, Kamsza, Ugriumowa, Oldie, Kudriawcew i inni.

Ojciec dwóch synów. Maciej, pomysłodawca "Srebrnego Globu", trzymał na swych barkach stronę techniczną i dizajnerską tego sieciowca. Filip – rozwojowy student AWF (inicjały FKD, czy to nie znaczące? Hint: Ph.K.Dick – jeden z ulubionych autorów EDa).

Sługa aktualnie dwóch kocurów, Pixel – miłośnik wylegiwania się na kompie, Frost – amator kukurydzy, na biurko wskakuje tylko po wyłuskane z kolby ziarna.