Lambert Wilson

Jeden z dwóch synów znakomitego francuskiego aktora, Georges'a Wilsona i fotomodelki, Nicole. Ma pochodzenie irlandzkie. Wychowywał się dosłownie w cieniu sceny, wśród przyjaciół-aktorów. Pierwsze kroki aktorskie stawiał na scenie Théâtre National Populaire w 1974 roku. W latach 1974-78 studiował w Drama Center w Londynie. Debiutował w niewielkiej ekranowej roli u boku takich sław jak Jane Fonda, Vanessa Redgrave i Meryl Streep, w dramacie "Julia" (1977) Freda Zinnemanna, u którego zagrał po pięciu latach efektowną postać wysokogórskiego przewodnika, w dramacie "Pięć dni pewnego lata" (1982). Jego ostre rysy twarzy i orli nos sprawiły, że obsadzony został w roli heroicznego romantyka, mesmeryzującego pustynnego szejka Jaffara, w niezależnym dramacie przygodowym "Sahara" (1983).

Na liście jego filmowych sukcesów i nominacji do nagrody Cezara są takie kreacje jak: rola szalonego terrorysty, w dramacie Andrzeja Żuławskiego, "Kobieta publiczna" (1984); postać desperackiego współlokatora agenta nieruchomości, w melodramacie "Spotkanie" (1985); uduchowionego księdza w dramacie biograficznym "Zima 54 – ksiądz Pierre" (1989); Marc Duveyrier w komedii muzycznej "Znamy tę piosenkę" (1997) oraz Arthus de Poulignac w komedii "Wielki świat" (2000). Imponował wszechstronnością jako zimny i cyniczny Mikołaj Stawrogin, w ekranizacji powieści Fiodora Dostojewskiego, "Biesy" (1988) w reżyserii Andrzeja Wajdy. W 1990 roku w Paryżu odebrał honorową nagrodę im. Jeana Gabina.

Komercyjnym sukcesem światowym była kreacja Merowinga, w kasowej hollywoodzkiej produkcji sci-fi, "Matrix Reaktywacja" (2003) i sequelu "Matrix Rewolucje" (2003). Pojawił się jako czarny charakter, cyniczny miliarder, w adaptacji powieści Clive'a Cusslera, "Sahara" (2005). Jednak za rolę bezwzględnego szefa imperium finansowego koncernu kosmetycznego "Hedare Beauty", w nieudanym hollywoodzkim filmie sensacyjnym, "Kobieta-Kot" (2004), zdobył nominację do nagrody Złotej Maliny, dla najgorszego aktora drugoplanowego.