Czarne Lustro – Sezon I

W dzisiejszych czasach nie można sobie wyobrazić funkcjonowania bez udziału technologii w jakiejkolwiek postaci. Wszelkie nowinki i coraz zmyślniejsze urządzenia stają się nieodzowną częścią naszej egzystencji. Oczywiście wiemy, że wszystkie te nowości mają wpływ na nasze życie, jednak nie zdajemy sobie sprawy, jaki poziom osiągnął ten proces. Coraz w większym stopniu technologia, która ma nam ulżyć w codziennych sprawunkach, zamienia nas w swoich niewolników. Zapatrzeni w kolorowe wyświetlacze, ślepo kroczymy w coraz to większe uzależnienie, a technologia, która miała nam ułatwiać życie, potrafi je komplikować. Takie przesłanie próbują przekazać twórcy brytyjskiego serialu "Czarne Lustro", wyróżnionego nagrodą Emmy za najlepszy mini serial 2011 roku.

Pierwszy sezon produkcji składa się z trzech odcinków, przedstawiających różne przejawy wpływu rozwoju technologii na codzienne życie ludzi w niedalekiej przyszłości. Wszystkie piętnują negatywne skutki pogoni za rozwojem, dostępem do informacji i niemożności "odłączenia się" od technologicznego szaleństwa w dość prozaicznych życiowych sprawach. Nie wszystkie rozwiązania przedstawione w serialu są czystym wymysłem scenarzystów. Kilka obecnych w nim wątków już ma miejsce w dzisiejszym społeczeństwie. Jest to pewnego rodzaju przestroga, by nie patrzeć bezkrytycznie w najbliższą przyszłość, jaką oferuje nam rozwój myśli technologicznej.

"The National Anthem" to pierwszy i jedyny odcinek sezonu, który nawet nie muska tematyki sci-fi, przedstawiając obecnie panujące realia w telewizji i portalach społecznościowych. Fabuła rozpoczyna się od przekazania premierowi Wielkiej Brytanii informacji o porwaniu księżniczki rodziny królewskiej, będącej jednocześnie ulubienicą narodu brytyjskiego. Bynajmniej szokiem nie jest sam śmiały akt, a żądania porywacza w zamian za uwolnienie dziedziczki korony. Głowa rządu staje przed wyborem – czy ma się publicznie upokorzyć, ale nie zostać obwinionym za śmierć księżniczki, czy też zachować godność, poświęcając jej życie. Bardziej skandaliczne niż samo żądanie jest zachowanie polityków, mediów oraz samych wyborców, którzy mimo świadomości zwyrodniałej formy okupu, nie potrafią wyłączyć odbiorników, obserwując nawet makabryczną, finalną scenę. "The National Anthem" przedstawia degrengoladę panującą w społeczeństwie. Żądni sensacji, ekscytacji, skandali i upokorzenia drugiej osoby, nie wszyscy jesteśmy w stanie pojąć, gdzie jest granica. Albo, co gorsze, jesteśmy tego świadomi, lecz mimo to przekraczamy ją, brnąc dalej w to błędne koło.

"Fifteen Million Merits" rozgrywa się w nieco dalszej przyszłości, w której większość ludzi zarabia, pedałując na rowerach treningowych, jednocześnie oglądając telewizję, grając w gry bądź prowadząc innego rodzaju wirtualne zajęcie. To świat całkowicie zależny od mediów, gdzie każdy dzień jest przesycony rutyną zarabiania pieniędzy i wydawania ich na trywialne rzeczy. Jedyną szansą na ucieczkę z tego kieratu wydaje się być partycypacja w programach typu reality show, by wreszcie robić coś, co sprawia radość, przynajmniej do czasu aż delikwent nie znudzi się pedałującej publiczności. Autorzy pokusili się o wykreowanie zatrważającej alternatywnej rzeczywistości, która wielu może wydawać się abstrakcyjna. Jednak nie jest to aż taka fantastyka, jak mogłoby się wydawać. Obecnie już panuje dość silna tendencja do tworzenia coraz to nowszych form telewizyjnej rozrywki, talent show czy żenujących komediowych programów. Stacje telewizyjne biorą udział w wyścigu o jak największą oglądalność, a ludzie, będąc zmęczeni po pracy, zasiadają w fotelach, bezmyślnie wpatrując się w niezbyt kaloryczną pożywkę dla mózgu i nie próbując wyrwać się z tej dobijającej rutyny.

Ostatnim odcinkiem sezonu jest "The Entire History of You", stanowiąc równocześnie świetne podsumowanie idei całego serialu. Segment ten znacznie wyróżnia się na tle wcześniej zaprezentowanych, które były dość standardowe, mimo wysokiego poziomu merytorycznego oraz samego wykonania. Dzieje się tak z powodu przedstawienia sposobu, w jaki technologia mająca ułatwić życie, bardziej je komplikuje i staje się przyczyną poważnych tragedii. Trzeci odcinek przedstawia świat, w którym większość ludzi ma wszczepiony w korę mózgową mały chip rejestrujący i gromadzący obrazy zarejestrowane przez oko. Dzięki temu człowiek jest w stanie przypomnieć sobie dawne wydarzenia, dokładnie analizować przeszłość i w efekcie skolekcjonować całą swoją historię. Co więcej, wspomnienia można odtwarzać nie tylko dla siebie samego, ale także wyświetlić je na ekranie dla innych. Coś, co wydawać mogłoby się ciekawym rozwiązaniem dla ludzkości, zostaje przedstawione jako przyczyna rozpadu związku pewnych dwojga młodych ludzi. Dzięki szczegółowej rejestracji kolacji wśród grona znajomych, mąż jest w stanie przeanalizować każdy gest zaistniały między jego żoną a starym przyjacielem, co ostatecznie doprowadza do tragicznych skutków. Historia odcinka została poprowadzona w ciekawy sposób. Typowo ludzkie podejrzenia o zdradę, w połączeniu z dobrodziejstwami techniki, stały się smutnym obrazem tragedii pary młodych ludzi.

Serial "Czarne Lustro" to interesujące podejście do koncepcji rozwoju technologii i jego wpływu na codzienne życie ludzi. Można się pokusić o stwierdzenie, że przedstawione w poszczególnych segmentach historie to ekstrema i mało prawdopodobne fantazje. Możliwe, ale przecież właśnie takie futurystyczne wizje stały się podstawą do stworzenia najróżniejszych technologicznych urządzeń, bez których dziś nie wyobrażamy sobie życia. Natomiast ukazane, wydawałoby się skrajne, przypadki nie są przecież obce dzisiejszemu społeczeństwu, a sama technologia zaognia problem.