Chained Echoes

Turowe jRPG-i w formacie 8-bitowym to dla wielu klasyka gier, która wielu fanom aż do dzisiaj umie zapewnić przyjemną, wciągającą i zabawną rozgrywkę. Dobrym tego przykładem może być "Chained Echoes", gra indie stanowiąca dowód uznania i miłości w stosunku do ukochanych pozycji sprzed lat.

Trafiamy na wyspę Valandis, która od wielu pokoleń jest teatrem wojny. Pewna tajemnicza eksplozja wstrząsnęła politycznymi filarami tego miejsca i zapewniła rok pokoju. To jednak nie oznacza, że stare urazy czy zatargi zniknęły. Potężni i głodni władzy wciąż plotą swe spiski, ku wyspie zaczynają wyciągać szpony zagraniczne potęgi, a w cieniach tego wszystkiego czają się tajemnicze moce. A gdy świat jest w opałach, to zawsze potrzeba bohaterów. Do nich zaliczają się wyrzutkowie, idealiści, cynicy i obłąkańcy, ale to w ich rękach spoczywa los Valandis, a może nawet całej Eldrei.

Gra prezentuje sobą dość typowego przedstawiciela gatunku jRPG. Podróżujemy po świecie, szukając skarbów, tocząc walki i wypełniając zadania. Oddany nam do dyspozycji teren zabawy jest też całkiem spory. Początkowo nasze możliwości przemieszczania się są dość ograniczone, lecz z czasem poza strefami ważnymi fabularnie mamy bardzo dużą swobodę nieskrępowanej eksploracji. Do tego oprócz znajdowanych z czasem kryształów zezwalających na szybką podróż uzyskujemy też dostęp do transportu powietrznego, co pozwala nam docierać do niedostępnych wcześniej miejsc, dodatkowo zwiększając już i tak duży świat gry.

Jedną z najważniejszych aktywności jest walka. O czym jednak warto pamiętać to fakt, iż poza punktami ważnymi fabularnie większości starć jesteśmy w stanie uniknąć. Co więcej, po każdej potyczce zdrowie i energia postaci ulegają odnowieniu, co redukuje problem mikrozarządzania. Batalie odbywają się w systemie turowym, który u swych podstaw prezentuje się dość prosto. Postacie nie mogą przesuwać się po arenie, a o kolejności ataków decydują statystyki. Podczas przydzielonego ruchu każdy z naszych wojowników może zastosować zwykły atak, obronę, skorzystać z przedmiotów lub umiejętności. To właśnie te ostatnie są główną siłą, a posługiwanie się nimi wymaga użycia punktów technicznych (Tech Points). Ich umiejętne wykorzystanie wymaga odnalezienia słabych punktów naszych przeciwników, ale też przemyślanego łączenia składu drużyny bojowej, co pozwoli na zwielokrotnienie efektów.

Czymś, co stanowi w walce jakże ciekawą, a jednocześnie istotną mechanikę, jest Wyładowanie (Overdrive). Wraz z progresem starć, nasze postacie stopniowo ładują odpowiedni "pasek", co po osiągnięciu pewnego pułapu pozwala im wejść w stan lepszej synchronizacji. W tym trybie otrzymują niższe obrażenia, a koszty użycia umiejętności są mniejsze. Kryje się w tym jednak pewien haczyk. W mechanice istnieje też możliwość wejścia w stan Przegrzania (Overheat), który zwiększa otrzymywane przez bohaterów obrażenia i koszt użycia zdolności. W związku z tym trzeba pilnować, by wskaźnik utrzymywał się na optymalnym poziomie. W tym celu stosuje się zmiany postaci na polu bitwy oraz korzysta z postaw obronnych czy ataków specjalnych. Najważniejsze jednak w tej kwestii jest stosowanie uderzeń wskazanej kategorii, które co jakiś czas ulegają zmianie. Nadaje to całości nowego wymiaru, zmuszając do twórczego myślenia.

Należy też pamiętać, że z czasem uzyskujemy dostęp do walk za pomocą Podniebnych Pancerzy (Sky Armors). Z racji różnicy w poziomie mocy, przydają się do pokonywania potężniejszych wrogów. Poza walką, można je wykorzystać podczas przemierzania świata gry, co pozwala nam dotrzeć we wcześniej niedostępne zakamarki. W kwestii bojowej stanowią ciekawe urozmaicenie, bo prowadzone nimi starcia rządzą się nieco innymi zasadami niż walki piesze. Dzięki temu system tak łatwo się nam nie nudzi.

Dziedzina rozwoju postaci również została ujęta w nieco inny, charakterystyczny sposób. Pokonywanie wrogów nie daje nam punktów doświadczenia, tak więc unikanie większości starć (co jest możliwe) nie stanowi dużego problemu. Zamiast tego wypełnianie zadań głównych i dodatkowych oraz pokonywanie bossów daje nam tzw. fragmenty grymuaru (Grimuar Shards), którymi płacimy za nowe umiejętności. Te zaś dzielą się na aktywne, pasywne i rozwój statystyk. Umiejętności aktywne to ruchy, z których możemy korzystać podczas walki, zaś pasywne to stale działające buffy. W ich wypadku należy też pamiętać, że liczba slotów na nie jest ograniczona, tak więc trzeba je odpowiednio dobierać. Drugą sprawą jest fakt, że umiejętności mają kilka poziomów. Aby je rozwijać, trzeba do tego Punktów Umiejętności (Skill Points), uzyskiwanych ze wszystkich walk. Same starcia rozwijają zdolności, ale korzystanie z tych punktów pozwala na przyspieszenie procesu, dzięki czemu szybciej można dodać im więcej mocy i zmniejszyć koszty użycia. Należy też pamiętać, że poszczególne postacie mogą dysponować wzmacniającymi się nawzajem talentami, co skłania do eksperymentów ze składem drużyny. Co więcej, przy odpowiednio dokładnej eksploracji można uzyskać dość odłamków i punktów, by poznać i mistrzowsko opanować wszystkie umiejętności, co zachęca do eksperymentów.

Jeśli chodzi o zadania dodatkowe i wszelkie aktywności poboczne, to zostały one uporządkowane w ciekawy sposób. Oczywiście te bardziej skomplikowane nadal trzeba znaleźć i aktywować w świecie gry, co uważnej eksploracji. Do tej kategorii należą również aktywności związane z badaniem świata gry, jak znalezienie jakiś przedmiotów czy pokonanie odpowiedniej liczby wrogów. Na dość wczesnym etapie fabuły zyskujemy dostęp do gildii poszukiwaczy przygód, która prezentuje nam tablicę takich aktywności. Wraz z odkrywaniem nowych regionów, ukazują się nam jej kolejne części, wskazując gdzie i jakie wyzwania na nas czekają. Co więcej, symbole ukazujące zadania po ich wypełnieniu, oprócz przyznania związanych z tym nagród, tworzą na tablicy swoiste łańcuchy. Wraz z ich wydłużaniem, gra premiuje wysiłek w postaci bardzo cennych i potężnych przedmiotów.

Skoro o przedmiotach mowa, warto też zwrócić uwagę na nasz ekwipunek. W ramach wyposażenia każda z postaci ma sloty na broń, pancerz, błyskotkę i emblemat klasowy (przedmioty specjalne dające dostęp do dodatkowych umiejętności). Jeśli chodzi o jRPG-i, jest to dość klasyczne rozwiązanie. Warto pamiętać o możliwości ulepszania broni i opancerzenia. Za pomocą przedmiotów zyskiwanych podczas walk czy eksploracji świata możemy podnosić jej domyślne statystyki, zaś montując w nich specjalne kryształy, możemy im nadać dodatkowe, ciekawe właściwości. Nie jest to opcja niezbędna przez większość gry, ale może nam zapewnić przydatne korzyści.

Warto też wspomnieć o ofertach specjalnych (deals). Część ze zdobywanych przez nas przedmiotów podchodzi pod kategorię łupów i nie można z nimi zrobić nic więcej jak je sprzedać. Tu zaś pojawia się bardzo ciekawa opcja, bowiem jeśli sprzedamy handlarzom odpowiednią ilość różnych błyskotek tego rodzaju, to zyskamy dostęp do specjalnego asortymentu, wykraczającego poza zwykłą ofertę sklepu. Ponieważ działa to u wszystkich handlarzy, nie ma też potrzeby urządzania długich wypraw tylko i wyłącznie w tym celu.

Kilka słów warto też powiedzieć o systemie klanu. W późniejszej części gry bohaterowie prowadzą swoje operacje jako właśnie taki klan poszukiwaczy przygód. W skład tego wchodzi pozyskanie bazy operacyjnej, z której prowadzimy swoje działania i która wymaga wprowadzania ulepszeń. Aby to zrobić, musimy rekrutować do klanu kolejnych członków. Zwykle wymaga to znalezienia ich w świecie gry, czasem są z tym związane pomniejsze zadania. Dzięki temu w naszej bazie pojawiają się ośrodki potrzebne do prowadzenia działań, a także zyskujemy dodatkowe premie, tak eksploracyjne jak i inne ciekawostki, dlatego warto dobrze się rozglądać za rekrutami.

Jeśli chodzi o fabułę, to tutaj można na pewno liczyć na budzące zainteresowanie wątki. Wielka sprawa, która z czasem ewoluuje w batalię, której stawką mogą być losy całego świata, wszystko to okraszone barwnymi postaciami, czasem z bagażem emocjonalnym, czasem po prostu dziwnymi. Całość tworzy atmosferę dobrego anime. Nic szczególnie oryginalnego czy odkrywczego, ale nie oznacza to, że jest w tym coś złego. Czy się to graczowi spodoba czy też nie, to już zależy od jego osobistych gustów

W kwestii oprawy graficznej to tutaj nie ma co liczyć na zwalenie z krzesła. Mamy do czynienia z pikselartem sięgającym po tonacje z dawnych lat. Taka prostota ma jednak swój urok i dobrze się sprawdza w ruchu, a więc sam nie mam nic przeciw. Ścieżka dźwiękowa też nie ma sobie nic do zarzucenia – wpada w ucho i dobrze podkreśla miejsca i akcje, z którymi mamy do czynienia (rozwój klanu pozwala też uzyskać dostęp do całości soundtracku w bazie).

Przeglądając sieć, można znaleźć stwierdzenia, że gra ta jest duchowym spadkobiercą "Chrono Trigger". Sam w tę pozycję nie grałem, więc nie będę się w tej kwestii wypowiadał. Ale jeśli tak jest, to na pewno będę chciał też ograć starszy tytuł. Dobra pozycja dla osób lubiących takie klimaty w klasie średniej pod kątem ilości czasu potrzebnego na ogranie tytułu. Dobrze się bawiłem i na pewno mogę polecić.