Art Carney

Arthur William Matthew "Art" Carney do historii filmu przeszedł w 1975, kiedy to niespodziewanie otrzymał Oscara dla najlepszego aktora za rolę w filmie "Harry i Tonto" (1974), w reżyserii Paul'a Mazursky'ego. W rywalizacji o nagrodę pokonał wówczas takich gwiazdorów jak: Albert Finney, Jack Nicholson, Al Pacino i Dustin Hoffman.

Carney był przede wszystkim aktorem telewizyjnym i radiowym, a co najciekawsze nigdy nie skończył żadnej szkoły filmowej. W latach 30 i 40 prowadził w radiu magazyn kryminalny, a następnie program dla dzieci. Uchodził wówczas za jednego z najwybitniejszych radiowych aktorów Ameryki. Potem przez 20 lat prowadził własny program w telewizji. Jako aktor teatralny zadebiutował na Broadwayu w 1956 u boku Walter'a Matthau. Olbrzymią popularność przyniosła mu uwielbiana przez Amerykanów postać Eda Nortona, którą odgrywał w znanym w USA serialu "The Honeymooners" (właśnie na podstawie tego amerykańskiego serialu zrealizowano polskie "Miodowe lata"), gdzie stworzył niezapomniany duet z Jackie Gleason'em. Rola w tym serialu przyniosła mu 5 nagród Emmy. Współpracę z Gleason'em z powodzeniem kontynuował, w jego autorskim programie telewizyjnym "Jackie Gleason Show".

Oscarowa rola Carney'a w "Harry i Tonto", była praktycznie jedną z jego pierwszych większych ról na dużym ekranie. Potem stworzył jeszcze kilka ciekawych kreacji m.in. w filmach: "Droga do kariery", "Śmiertelny krzyk", "Ostatni seans", "Wizyty domowe", "W starym, dobrym stylu" czy "Wyzwanie".

W 1993 wycofał się z życia publicznego. Ostatnie 10 lat życia spędził spokojnie na wsi Westbrook w stanie Connecticut.