Ernest Borgnine

Ermes Effron Borgnine pochodzi z rodziny włoskich imigrantów. Jest weteranem II wojny światowej – do US Navy wstąpił w 1935, tuż po ukończeniu szkoły średniej. W marynarce służył do 1945, po jej opuszczeniu rozpoczął karierę teatralną. Występował na scenie prestiżowego Barter Theatre w Abingdon (Wirginia). Na Broadwayu debiutował w 1949.

W Hollywood pojawił się w 1951. Pierwszą ważną rolę zagrał w "Stąd do wieczności" Freda Zinnemanna. W 1956 zdobył Oscara za pierwszoplanową rolę Marty'ego Pillettiego w "Martym". Inne znaczące pozycje filmowe w których wystąpił to "Czarny dzień w Black Rock" (1955), "Parszywa dwunastka" (1967), "Dzika banda" (1969) czy "Władca północy" (1973).

Choć rzadko kiedy grał pierwszoplanowe role w wielkich produkcjach, od lat jest jednym z najlepiej rozpoznawalnych amerykańskich aktorów – ma na swoim koncie szereg charakterystycznych ról drugoplanowych. Chętnie występuje w produkcjach telewizyjnych ("Na Zachodzie bez zmian", serial "Airwolf").