Mario Van Peebles

Urodzony jako jedno z trojga dzieci czarnoskórego amerykańskiego scenarzysty, reżysera i aktora Melvina Van Peeblesa (ur. 12 sierpnia 1932) i pochodzącej z Kaukazu niemieckiej aktorki Marii Marx, dorastał wraz z siostrą Megan i bratem Maxem w Meksyku. W 1965 roku rodzina przeprowadziła się do Stanów Zjednoczonych. Mając czternaście lat pojawił się po raz pierwszy na kinowym ekranie, w kontrowersyjnym dramacie sensacyjnym swojego ojca, "Słodki Sweetback zły jak pieśń" (1971) oraz w telewizyjnym dramacie kryminalnym CBS "Krzyżujące się prądy" (1971). Po ukończeniu wydziału ekonomii na Uniwersytecie Columbia na nowojorski Manhattanie w 1978 roku, podjął pracę w finansach, wymianie artykułów spożywczych na Wall Street i przez dwa lata zajmował się analizą budżetu nowojorskiego burmistrza Edwarda Irvinga Kocha (1978-89).

We wczesnych latach 80. dorabiał jako model dla Ford Modeling Agency. W 1984 wystąpił na scenie Broadwayu w sztuce "Waltz of the Stork".

Po udziale w operze mydlanej ABC "Jedno życie dla przeżycia" (1982-83) jako Doc Gilmore, pojawił się w sensacyjnym dramacie kryminalnym "Exterminator 2" (1984) jako mesjanistyczny przywódca gangu, kryminalnym dramacie muzycznym Francisa Forda Coppoli "Cotton Club" (1984), komedii "Chłopaki z dostawy" (1985), dramacie sensacyjnym "Bohaterowie Południowego Bronksu" (1985), dramacie "Rappin'" (1985), gdzie wykonał piosenkę >b>"Two of a Kind" oraz telewizyjnym dramacie CBS "Dziecko nocy" (1985).

Przełomem w karierze była kreacja wokalisty rockowego, wychowywanego w bezwzględny sposób na komandosa, w impertynenckiej piechocie morskiej, w dramacie wojennym Clinta Eastwooda – "Wzgórze złamanych serc" (1986), gdzie wykonuje także skomponowaną przez siebie piosenkę "I Love You But I Ain't Stupid". Pojawiał się w serialach: NBC "Prawnicy z Miasta Aniołów" (1986), 20th Century Fox "21 Jump Street" (1987, 98-90), NBC "Sonny Spoon" (1988) jako detektyw.

Debiutował jako reżyser jednego z odcinków serialu CBS "Cwaniak" (1989) i potem thrillera "New Jack City" (1991), dwa lata później odniósł sukces filmem "Posse – opowieść o Jessie Lee" (1993).

Źródło: Wikipedia.