Sharon Stone

Sharon Vonne Stone urodziła się w miasteczku Meadville, w stanie Pensylwania jako drugie z czworga dzieci Joego Stone'a, robotnika i Dorothy, gospodyni domowej (rodzeństwo: starszy brat Michael, młodszy brat Patrick, siostra Kelly).

Ze względu na wysoki iloraz inteligencji, władze szkolnego okręgu Saegetown nalegały na przyspieszenie edukacji Sharon. Do szkoły zaczęła chodzić w wieku 5 lat. Po ukończeniu szkoły elementarnej uczyła się w liceum Saegertown (Saegertown High School). W 1973 roku, będąc jeszcze w szkole średniej, zaczęła brać udział w zajęciach na Edinboro University of Pennsylvania – wybrała tam literaturoznawstwo; później, jako drugi główny przedmiot studiów, obrała architekturę nowożytną. Występowała w szkolnych przedstawienia teatralnych.

W 1975 wystartowała w okręgowym konkursie piękności i wzięła udział w wyborach "Miss Pensylwanii". Nie zajęła w nich żadnego punktowanego miejsca; jeden z jurorów zasugerował jednak, że powinna zacząć karierę modelki. W efekcie pod koniec 1976 roku została modelką Agencji Modelek Eileen Ford w Nowym Jorku. Wystąpiła w kilkudziesięciu reklamówkach, m.in. Burger Kinga i Maybelline. Zarobione pieniądze inwestowała w kursy aktorskie. W 1979 roku zrezygnowała z pracy modelki i zamieszkała w Los Angeles.

W 1980 zadebiutowała w filmie – pojawiła się jako "piękna dziewczyna w pociągu" w filmie "Wspomnienia z gwiezdnego pyłu" w reżyserii Woody'ego Allena. Nie wypowiedziała ani jednego słowa, całowała tylko głównego bohatera Sandy'ego Batesa (granego przez samego Allena) przez szybę wagonu. Rok później zagrała w "Śmiertelnym błogosławieństwie" Wesa Cravena. Zauważona w filmie Allena, przez francuskiego reżysera Claude'a Leloucha, zagrała epizodyczną rolę w jego dramacie "Jedni i drudzy".

Cały czas podnosiła swoje kwalifikacje aktorskie – brała udział w Warsztatach Aktorskich Tracy Roberts i Warszatach Improwizacji Komediowej Harveya Lembecka. Pobierała prywatne lekcje u Allana Richa.

Po raz pierwszy zwróciła na siebie uwagę krytyków w filmie "Różnice nie do pogodzenia" (1984), gdzie zagrała początkującą gwiazdeczkę filmową, która rozbija małżeństwo głównych bohaterów. Za rolę tę Sharon Stone otrzymała sporo przychylnych recenzji.

Po występie w filmie telewizyjnym "Gra o wszystko w Las Vegas" wyjechała do Zimbabwe, gdzie miano kręcić nową adaptację powieści H. Ridera Haggarda "Kopalnie króla Salomona". Zdjęcia rozpoczęły się 6 stycznia 1985 roku. Od razu postanowiono nakręcić dwa filmy – obok "Kopalni króla Salomona" realizowano jego kontynuację zatytułowaną "Allan Quatermain i zaginione miasto złota". Stone wcieliła się w postać Jasse Huston, która – szukając swojego ojca, zaginionego w Afryce profesora archeologii – wynajmuje łowcę przygód, Allana Quatermaina, granego przez Richarda Chamberlaina. Scenariusze obu filmów okazały się kiepskie; poza tym ekipa filmowa miała do czynienia z licznymi problemami: niepokojami politycznymi w Zimbabwe, nienotowanymi od dawna gwałtownymi burzami, wiszącą nad filmowcami groźbą malarii. Za rolę w Allanie Quatermainie otrzymała pierwszą w swojej karierze nominację do Złotej Maliny w kategorii "najgorsza aktorka".

Po powrocie do Stanów Zjednoczonych, życie zawodowe Sharon Stone nie wyglądało najlepiej. Zgłosiła swoją kandydaturę do głównej roli w "Fatalnym zauroczeniu", jednak nie została dopuszczona nawet do przesłuchania.

Dostrzeżona została przez krytykę i publiczność dopiero w 1990, w filmie science-fiction "Pamięć absolutna", gdzie grała obok Arnolda Schwarzeneggera. Początkowo chciała odrzucić ofertę zagrania w tym filmie, jednak przekonało ją nazwisko reżysera Paula Verhoevena. W ramach przygotowań do roli Lori uczyła się taekwondo.

W ciągu dwóch lat po sukcesie "Pamięci absolutnej", Sharon Stone zagrała w pięciu niskobudżetowych filmach. Prawdziwym przełomem w jej karierze stała się rola biseksualnej pisarki Catherine Tramell w "Nagim instynkcie" Paula Verhoevena w 1992 roku. Do historii przeszła scena przesłuchania, kiedy to zakładała nogę na nogę. Stone została doceniona przez krytykę (m.in. nominacje do Złotego Globu i Saturna), ale także okrzyknięto ją symbolem seksu (m.in. MTV przyznało jej tytuł "Najatrakcyjniejszej Kobiety Roku 1993").

Jedną z najważniejszych w jej karierze była rola Ginger w filmie "Kasyno" w reżyserii Martina Scorsese w 1995 roku; w 1996 za tę rolę otrzymała Złoty Glob oraz nominację do Oscara w kategorii "najlepsza aktorka".