Burt Reynolds

Burton Leon Reynolds Jr. jest synem szefa policji Burtona Milo Reynoldsa (zm. 20 kwietnia 2002), pół-Indianina Czirokeza, pół-Irlandczyka i Fern H. Miller (zm. 5 maja 1992), która ma pochodzenia angielsko-saksońsko-włoskie. Ma starszą siostrę Nancy Ann Brown (ur. 1930) i brata Jimmy'ego (ur. 1936). Po ukończeniu w 1954 roku szkoły średniej Palm Beach High School na Florydzie, kontynuował naukę w Palm Beach Community College. Zanim zajął się aktorstwem, chciał być futbolistą. Po przeprowadzce do Nowego Jorku, zarabiał na życie jako pomywacz i ochroniarz w nocnych klubach. W końcu zauważyli go producenci seriali, a potem westernów i proponowano mu role Meksykanów czy Indian.

Aktorski debiut w sztuce "Outward Bound", wystawianej przez Palm Beach Junior College, dał mu sławę w całym stanie i stypendium nowojorskie Hyde Park Playhouse. W 1958 roku ukończył Florida State University w Tallahassee, gdzie otrzymał stypendium jako dobrze zapowiadający się sportowiec. Zajął się aktorstwem od momentu, kiedy poważny wypadek samochodowy przekreślił jego szanse dalszej kariery profesjonalnego piłkarza. Pierwzym poważnym debiutem była rola w nowojorskiej premierze sztuki "Pan Roberts". Po udziale w serialach "M Squad" (1959), "Playhouse 90" (1959-1960), "Johnny Ringo" (1960), "Alfred Hitchcock przedstawia..." (1960), po raz pierwszy pojawił się na kinowym ekranie, w dramacie "Angel Baby" (1961). Zwrócił na siebie uwagę szerszych kręgów publiczności, rolą młodego pilota rzecznego Bena Frazera w przygodowym westernie NBC "Riverboat" (1959-1960). Potem występował w kolejnym serialu-westernie CBS "Gunsmoke" (1962-1965).

Jego popularność znacznie wzrosła po filmach: "Sto karabinów" (1969), "Sam Whiskey" (1969), "Skullduggery" (1970) i "Fuzz" (1972). Później przyszedł olbrzymi sukces, zarówno kasowy, jak i u krytyki, w dramacie przygodowym "Wybawienie" (1972) jako Lewis Medlock, który musi odnaleźć w sobie pokłady brutalności, by przetrwać. W kwietniu 1972 roku sesyjne zdjęcie w negliżu na futrze z niedźwiedzia, trafiło na rozkładówkę jednego ze słynnych kobiecych magazynów Cosmopolitan; stał się hollywoodzkim symbolem seksu lat 70. Jako aktor wykreował wizerunek sympatycznego, choć nieco cynicznego zawadiaki, który nie ukrywa swoich wad.

Jako reżyser zadebiutował sensacyjnym dramatem kryminalnym "Gator" (1976), w którym zagrał również tytułową rolę. Zasłynął rolą kierowcy w kowbojskim kapeluszu, o ironicznym stosunku do samego siebie, w dwóch komediach sensacyjnych – "Mistrz kierownicy ucieka" (1977) i "Mistrz kierownicy ucieka II" (1980). Podobną postać kierowcy J.J. McClure stworzył, w kolejnych dwóch komediach sensacyjnych: "Wyścig Armatniej Kuli" (1981) i "Wyścig Armatniej Kuli II" (1984).

Za rolę Wooda Newtona, byłego zawodowego gracza futbolu amerykańskiego, w sitcomie CBS "Evening Shade" (1990-94) nieoczekiwanie odebrał nagrodę Emmy, Złoty Glob i Q Award. Za rolę detektywa Nicka McKenny, w komedii familijnej "Półtora gliniarza" (1993) otrzymał anty-nagrodę Złotej Maliny, którą krytycy przyznali mu po raz kolejny za ekranowy duet z Demi Moore, w komedii kryminalnej "Striptiz" (1996), gdzie wystąpił w roli kongresmana. Rola Jacka Hornera, reżysera i producenta filmów porno, w dramacie "Boogie Nights" (1997) przyniosła mu znakomite recenzje i obsypana została nagrodami krytyków na Florydzie oraz w Nowym Jorku, Las Vegas, Los Angeles, Dallas, Chicago, a także dodatkowo Złotym Globem, Złotą Satelitą i zdobyła nominację do Oscara.

Był dwukrotnie żonaty; z Judy Carne (od 28 czerwca 1963 do 1965) oraz aktorką Loni Anderson (od 29 kwietnia 1988 do 7 marca 1995), z którą w 1988 roku zaadoptował syna Quintona. Spotykał się z Inger Stevens (w latach 70.), piosenkarką Dinah Shore, aktorką Sally Field, Miko Mayamą, tenisistką Chris Evert, piosenkarką country Tammy Wynette i kelnerką Pam Seals (w styczniu 1998).

Źródło: Wikipedia.