John Cusack

Urodził się w rodzinie katolickiej irlandzkich Amerykanów jako czwarte z pięciorga dzieci reżysera filmów dokumentalnych Dicka Cusacka (ur. 1925 – zm. 2003 na raka trzustki) i nauczycielki matematyki oraz aktywistki politycznej Nancy Cusack. Ma trzy siostry – dwie starsze, Ann (ur. 1961) i Joan (ur. 1962), jedną młodszą, Susie (ur. 1971), oraz starszego brata Billa (ur. 1964).

Uczęszczał do szkoły założonej przez rodziców jego przyjaciela Piven Theatre Workshop w Chicago. Występował w lokalnych przedstawieniach i reklamach. Po ukończeniu Evanston Township High School w Evanston, w stanie Illinois, kontynuował naukę na Uniwersytecie Nowojorskim na Manhattanie.

Mając szesnaście lat zadebiutował w komediodramacie "Klasa" (1983). W 1986 roku w Chicago założył zespół teatralny New Criminals Theatre Company, który stał się jednym z czołowych teatrów w kraju, wyreżyserował cztery sztuki dla New Criminals m.in. "Alagazam After the Dog Years" i "Methusalem", za które w Chicago otrzymał nagrodę im. Josepha Jeffersona. Za rolę wierzącego w prostą i czystą miłość Lloyda Doblera, zakochanego w najzdolniejszej uczennicy w szkole, w melodramacie Camerona Crowe "Nic nie mów" (1989), został uhonorowany nagrodą krytyków filmowych w Chicago. Pojawił się w dwóch produkcjach Woody'ego Allena – "Cienie we mgle" (1992) i "Strzały na Broadwayu" (1994). Zyskał rozgłos dzięki występom w komedii Roba Reinera "Pewna sprawa" (1985) jako zakochany autostopowicz, dramacie sportowym Johna Saylesa "Spisek ośmiu" (1988) w roli baseballisty z drużyna "White Sox" w Chicago i czarnej komedii Stephena Frearsa "Naciągacze" (1990) jako mistrz drobnych przekrętów i syn wytrawnej oszustki (Anjelica Huston).

Jest także współautorem scenariusza do filmu New Crime Productions "Zabijanie na śniadanie" (1997). Za postać szeryfa federalnego Vince Larkina w thrillerze "Con Air – lot skazańców" (1997), dostał w Los Angeles nagrodę Blockbuster Entertainment. Zebrał dobre recenzje za rolę zdesperowanego urzędnika, w niewielkiej firmie LesterCorp, który podgląda życie Johna Malkovicha w komedii "Być jak John Malkovich" (1999). Jego kreacja właściciela niewielkiego sklepiku muzycznego w Chicago, w dramacie muzycznym "Przeboje i podboje" (2000) przyniosła mu nominację do nagrody Złotego Globu.

Spotykał się z Gabrielą Spanic, Neve Campbell (1998, 2002), Minnie Driver, Lili Taylor, Alison Eastwood, Claire Forlani (1997-98), Coriną Katt (1998), Janice Dickinson, Meg Ryan (2002-2003) i Jodi Lyn O'Keefe (2003).