Stanley Kubrick

Jego ojciec był lekarzem, którego pasją były szachy i fotografia. Przyszły reżyser nie był dobrym uczniem w szkole, podzielał hobby ojca. W wieku 17 lat podjął pracę fotografa w magazynie "Look", sporo podróżował i czytał, a wiedzę uzupełniał w Columbia University. W 1947 roku ożenił się z Tobą Metz. Był częstym gościem Museum of Modern Art. Podziwiał filmy Orsona Wellesa, Siergieja Eisensteina, Maxa Ophülsa.

W 1950 roku zrealizował 16 minutowy film dokumentalny "Dzień walki" – o bokserze Walterze Cartier. Trzy lata później zadebiutował z filmem fabularnym i po raz drugi ożenił się z tancerką Ruth Sobotką. Założył spółkę producencką z producentem Jamesem B. Harrisem.

Od sukcesu filmu "Spartakus" (1960), mieszkał pod Londynem z trzecią żoną, Susanne Christiane Harlan.

Pracował przy pisaniu scenariuszy, m.in.: "Dwa oblicza zemsty" (reż. Marlon Brando), z których niewiele wykorzystano. Planował realizację filmów: "Wartime Lies", "Artificial Inteligence" i widowiska historycznego o Napoleonie. Kręcił rzadko, ale niemal wszystkie filmy były głośne.

Jedynego Oscara otrzymał za efekty wizualne do "2001: Odysei kosmicznej", choć kilka razy był nominowany w kategoriach "scenariusz", "reżyseria" oraz za "najlepszy film".

W świecie kina był znany ze swoich wysokich wymagań – kręcenie jednej sceny powtarzał czasem nawet przeszło 100 razy, dbał bardzo o realizm scen.