Miranda Otto

Urodziła się w Brisbane, w Queenslandzie. Jest córką aktora Barry'ego Otto i Lindsay Otto. Imię dla niej, zaczerpnięte z sztuki "Burza" Szekspira wybrała matka, aktorka i projektantka, która jednak zrezygnowała z dalszej kariery po urodzeniu córki. Miranda wychowywała się w Brisbane i Newscastle, a po separacji rodziców (1973) krótko przebywała w Hongkongu. Jej zainteresowania aktorskie, rozwijały się pod okiem ojca, u którego spędzała wakacje i weekendy.

W ciągu następnych lat zagrała kilka ról w „Nimrod Theatre”. W 1986 po raz pierwszy trafiła do filmu. Zagrała główną bohaterkę filmu "Emma's War" (reżyseria Clytie Jessop), opowiadającego o losach australijskiej nastolatki, która podczas II wojny światowej, przeprowadza się na wieś. Choć film nie odniósł większego sukcesu, jej gra została dobrze przyjęta. Oprócz aktorstwa uczyła się również baletu, ale z racji lekkiej skoliozy, musiała z tego zrezygnować. Krótko studiowała medycynę, ale ostatecznie postanowiła związać swoją przyszłość z aktorstwem.

W 1990 ukończyła prestiżową szkołę National Institute of Dramatic Art (NIDA) w Sydney, której absolwentami są m.in. Cate Blanchett, Mel Gibson, Hugo Weaving. Jeszcze przed ukończeniem NIDA zagrała kilka pomniejszych ról (filmy "Initiation" i "Trzynaste piętro").

W 1991 otrzymała rolę w filmie "The Girl Who Came Late", reżyserowanym przez Kathy Mueller. Zagrała młodą kobietę, która może porozumiewać się z końmi. Kreacja ta została doceniona przez Australijski Instytut Filmowy (AFI), bowiem Otto otrzymała nominację do nagrody Instytutu, w kategorii Najlepsza aktorka.

Jej kolejny film, "W rodzinnym kręgu", opowiadający o relacjach między członkami zwykłej, australijskiej rodziny, przyniósł jej kolejna nominację do nagrody AFI, tym razem w kategorii Najlepsza aktorka drugoplanowa. W 1993 zagrała w prowokacyjnej komedii "The Nostradamus Kid", opartej na wspomnieniach Boba Ellisa. Dwa lata później pojawiła się w małej roli w filmie niezależnym "Sex Is a Four Letter Word".

Poza tą rolą Otto w 1995 nie zagrała w żadnym filmie i wyłącznie przebywała w swoim domu w Newcastle. Miała zresztą wątpliwości czy wybór kariery aktorskiej był słuszny, a czas wypełniała malowaniem domu matki.

W 1996 reżyserka Shirley Barrett zaangażowała Otto w swój film "Miłosna Serenada". Rola nieśmiałej, samotnej kelnerki, która na równi ze starszą siostrą, poszukuje mężczyzny życia, przyniosła aktorce bardzo pozytywne recenzje (Steve Rhodes z Internet Reviews stwierdził, iż gra Otto była najbardziej interesująca i zabawna w całym filmie).

Pierwszoplanowe role zagrała Miranda w dwóch filmach w 1997. Pierwszym z nich była "Studnia", w reżyserii Samanty Lang. Aktorka obawiała się, czy mając trzydzieści lat, w sposób przekonywający zagra rolę osiemnastoletniej Katherine, uwikłanej w klaustrofobiczną znajomość z samotną staruszką. Jej gra, jak i film, zebrały mieszane recenzje: część krytyków była pod wrażeniem, część wręcz przeciwnie. W każdym razie Otto otrzymała kolejną nominację do nagrody AFI.

Drugim filmem, w którym zagrała główną rolę, był niskobudżetowy "Marząc o Patsy Cline". Również i ten obraz otrzymał dość rozbieżne recenzje. Nadmienić można, iż w filmie tym Otto śpiewa kilka standardowych utworów country. Po obu tych filmach australijskie media niejako zauważyły osobę aktorki i zaczęły poświęcać jej sporo uwagi, a ze szczególnym zainteresowaniem przedstawiały jej życie prywatne.

Kolejnym filmem w którym zagrała była komedia romantyczna "Zagubione listy" (1988), w której to po raz pierwszy pojawiła się na ekranie wspólnie ze swoim ojcem (zagrała dziewczynę, która na poczcie zajmuje się listami do nieznanych adresatów). W tym samym roku wystąpiła w "In the Winter Dark", w którym zagrała ciężarną dziewczynę, porzucona przez chłopaka. Odbiór filmu przez krytykę był bardzo pozytywny i Otto otrzymała czwartą w karierze nominację do nagrody AFI. Jednocześnie zagrała niedużą rolę (żony jednego z żołnierzy), w dramacie wojennym "Cienka czerwona linia". Była to pierwszy niejako „pozaustralijski” film w jakim się pojawiła.

Thriller "Co kryje prawda" (2000) otwiera listę obrazów z Hollywood, w których zagrała Otto, występując obok Harrisona Forda i Michelle Pfeiffer. Film, który zebrał różne recenzje, okazał się międzynarodowym sukcesem (zarobił 291 milionów dolarów). Rok później zagrała w komedii "Wojna plemników", która jednak okazała się filmem niezbyt udanym, zarówno jeśli chodzi o opinie krytyków, jak i popularność w kinach. Poza tym aktorka zagrała w miniserialu BBC "Czasy, w których przyszło nam żyć", ekranizacji powieści Anthony'ego Trollpe'a, w którym wcieliła się w rolę pani Hurtle, kobiety z Południa, która próbuje znaleźć męża.

W 1999 Peter Jackson rozpoczął kręcenie "Władcy Pierścieni". Miranda Otto otrzymała rolę księżniczki Éowiny z Rohanu. Jackson zaproponował jej tę rolę zaraz po obejrzeniu video z fragmentami filmów w jakich zagrała w Australii. Postać grana przez aktorkę pojawiła się w drugiej i trzeciej części cyklu, "Dwóch Wieżach" i "Powrocie Króla". Ekranizacja powieści J. R. R. Tolkiena okazała się wielkim sukcesem. Za rolę Éowiny Otto otrzymała nominację do nagrody Akademii Filmów Science Fiction, Fantasy i Horrorów w kategorii Najlepsza aktorka drugoplanowa. Została również uhonorowana przez amerykańskie Stowarzyszenie Aktorów Filmowych, nagrodą w kategorii Najlepsza rola w filmie.

W pewnym stopniu polskim akcentem w jej karierze, jest udział w filmie Agnieszki Holland "Julia wraca do domu", w którym zagrała matkę próbującą uratować chorego na raka syna. W tym celu z Kanady jedzie do Polski, skąd pochodzili jej rodzice (w roli jej ojca wystąpił Jerzy Nowak), na spotkanie z rosyjskim uzdrowicielem.

Następnie aktorka wystąpiła w komedii "Danny Deckchair" i "Locie Feniksa", remake'u filmu z 1965. Zagrała tytułową bohaterkę australijskiego miniserialu "Historia Lindy Chamberlain" (2004), opartym na tragicznej historii procesu o morderstwo z 1982 roku, kiedy to Linda Chamberlain została skazana za zamordowanie swojej córki-niemowlęcia. Za tę rolę Otto otrzymała nagrodę Logie Award telewizji australijskiej, w kategorii Najlepsza aktorka w serialu dramatycznym.

W 2005 Miranda Otto wystąpiła w filmie "Wojna światów" Stevena Spielberga. Reżyser zaangażował ją, będąc pod wrażeniem jej roli we "Władcy Pierścieni", a nawet zmieniając nieco scenariusz, aby mogła zagrać, ponieważ była wtedy w ciąży.

Po urodzeniu córki w tym samym roku, aktorka nieco zawiesiła swoją działalność, skupiając się na wychowaniu dziecka. Poza grą w teatrze zdecydowała się na występowanie w miniserialu "The Starter Wife" (gdzie zagrała żonę reżysera) oraz w serialu "Cashmere Mafia", w którym to wciela się w postać kobiety sukcesu z Nowego Jorku. Jak stwierdziła sama aktorka do zaangażowania się w oba amerykańskie seriale, zachęciły ją ciekawie zarysowane postacie bohaterek i możliwość grania ich przez dłuższy czas, co wiąże się niejako z „rozwojem” postaci. Zarazem, w 2008, Otto wzięła udział w pracach nad kolejnym filmem kinowym, kryminałem "How to Change in 9 Weeks".