Gwyneth Paltrow

Urodziła się w żydowskiej rodzinie jako jedyna córka i starsze dziecko reżysera oraz producenta telewizyjnego Bruce'a Paltrowa (ur. 26 listopada 1943 – zm. 3 października 2002 na raka przełyku) oraz aktorki Blythe Danner (ur. 3 lutego 1943), ma młodszego brata Jake'a (ur. 26 września 1975). Mając jedenaście lat występowała u boku matki na nowojorskiej scenie.

Po ukończeniu prywatnej szkoły średniej dla dziewcząt Spence School w Nowym Jorku, z przyjaciółką Emmy Rossum, studiowała antropologię na Uniwersytecie Kalifornijskim w Santa Barbara. Jednak po kilku miesiącach zajęć i zdecydowała się poświęcić karierze aktorskiej. Rok potem zadebiutowała na kinowym ekranie w dramacie "Wrzask" (1991) oraz pojawiła się jako Wendy, w obrazie Stevena Spielberga "Hook" (1991). Przełomem w jej karierze okazała się miał rola żony oficera śledczego (Brad Pitt), pracującego w wydziale zabójstw, w thrillerze Davida Finchera "Siedem" (1995), za którą była nominowana do nagrody Saturna. Kreacja Emmy Woodhouse, w filmowej adaptacji powieści Jane Austen, "Emma" (1996) przyniosła jej nagrodę Złotej Satelity. Zebrała dobre recenzje za występ w remake'u klasycznego obrazu "Wielkie nadzieje" (1998) oraz otrzymała nagrodę Blockbuster Entertainment, za postać Emily Bradford Taylor, w thrillerze kryminalnym "Morderstwo doskonałe" (1998).

Prawdziwym sukcesem była kreacja Violi De Lesseps, miłości młodego Williama Szekspira (Joseph Fiennes), w filmie kostiumowym Johna Maddena, "Zakochany Szekspir" (1998), za którą została uhonorowana m.in. nagrodą Oscara, nagrodą Złotego Globu nagrodą Empire i zdobyła nominację do nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej (BAFTA). W 2002 roku odniosła sukces na scenie londyńskiego teatru Donmar Warehouse, w spektaklu "Dowód" wyreżyserowanym przez Johna Maddena, dwa lata później przeniesionym na duży ekran.