Jamel Debbouze

Urodzony w rodzinie marokańskich emigrantów jako najstarszy z szóstki rodzeństwa (ma pięciu braci), dorastał w Trappes pod Paryżem. Rok po jego narodzeniu rodzice powrócili do Maroka. W 1979 Jamel osiedlił się w Trappes, gdzie spędził resztę swojego dzieciństwa. 17 stycznia 1990 przeżył poważny wypadek kolejowy, podczas przekraczania torów na stacji SNCF, w Trappes. Debbouze został uderzony przez pociąg relacji Paryż-Nantes, jadący z prędkością 150 km/h, w wyniku czego aktor stracił władzę w prawym ramieniu.

Zachęcony przez kierownika teatru z okolicznego miasteczka, występował na scenie i brał udział w konkursach recytatorskich. W 1990 spotkał pedagoga teatralnego Jamela Alaina Degoisa, który zorganizował warsztaty improwizacji, gdzie dołączył do jego zespołu. Wraz z zespołem brał udział we francuskich mistrzostwach improwizacji w 1991 roku, występował w Quebeku i Maroku. Zadebiutował przed kamerami w wieku siedemnastu lat, rolą niezrozumianego przez otoczenie Marokańczyka, w filmie krótkometrażowym "Niebieskie kamienie pustyni" (1992). Następnie zrealizował swój własny program "C'est Tout Neuf" (1995), pojawił się w radiu Radio Nova i wziął udział w telewizyjnym programie "Nova Premiere".

Popularność w rodzinnym kraju zdobył jako Jamel Dridi, operator w szpitalu, w sitcomie Canal+ "H" (1998-2001) oraz jako prezenter programu "Jamel Comedy Club" (2006). Współpracował z humorystą Gadem Elmaleh, u którego zagrał w spektaklu opowiadającym o konflikcie izraelsko-palestyńskim.

Jego kreacja Luciena, pomocnika gburowatego sklepikarza w melodramacie "Amelia" (2001), przyniosła mu nominację do nagrody Cezara. Kolejną nominację do Cezara zdobył w komedii fantasy, "Asterix i Obelix: Misja Kleopatra" (2002) jako Numérobis, przyjaciel Panoramiksa, który na zlecenie Kleopatry, nadzoruje budowę pałacu, mającego powstać w zawrotnym terminie trzech miesięcy.