Billy Bob Thornton

William Robert Thornton ma pochodzenie Czoktawów. Przyszedł na świat w rodzinie metodystów jako najstarszy z czterech synów Billy'ego Ray'a Thorntona (ur. 14 listopada 1929 – zm. 8 sierpnia 1974 na raka płuc), nauczyciela historii i trenera koszykówki oraz cierpiącej na zaburzenie psychiczne Virginii Roberty Faulkner Thornton, ma trzech młodszych braci – muzyka Jimmy'ego Dona (ur. 12 kwietnia 1958 – zm. 3 października 1988), Jima Beana i lekarza Johna Davida (ur. 1969). Swoje dzieciństwo spędził w Alpine i Malvern, w stanie Arkansas, a także u swojego dziadka Otisa Thorntona, w małej chacie w lesie. W 1973 roku ukończył szkołę średnią Malvern High School, gdzie był uznanym graczem w baseball i myślał o tym, by zagrać w Kansas City Royals. Przez krótki okres pracował przy układaniu asfaltu w Państwowych Zakładach Transportu Arkansas. Następnie podjął studia psychologiczne na Henderson State University w Arkadelphia, w stanie Arkansas, jednak odpadł po dwóch semestrach.

W 1981 roku zamieszkał w Los Angeles, aby wraz ze swoim wieloletnim przyjacielem Tomem Eppersonem, zapoczątkować swoją karierę jako aktor i scenarzysta. Grał na perkusji i śpiewał w zespole Tres Hombres w miejscowych barach, a także z muzykiem RPA Jackiem Hammerem. Dorabiał w telemarketingu, na farmie wiatrowej i fast foodach. Kiedy pracował jako kelner, spotkał reżysera Billy'ego Wildera, który zachęcił go do kariery jako scenarzysta.

Po raz pierwszy pojawił się na planie filmowym dreszczowca "Krew łowcy" (1987), a następnie w serialu NBC "Matlock" (1987) i telefilmie HBO "Człowiek, który zerwał 1000 łańcuchów" (1987) jako konduktor i sitcomie CBS "Rozpalone serca" (1992-94) w roli Billy'ego Boba Davisa. Zwrócił na siebie uwagę krytyków jako złoczyńca w thrillerze "Jeden fałszywy ruch" (1992), do którego także napisał scenariusz wspólnie z Tomem Eppersonem. Zagrał potem w filmach: "Niemoralna propozycja" (1993), "Szary rycerz" (1993), "Więzy krwi" (1993), "Tombstone" (1993) i "Na zabójczej ziemi" (1994).

Za swój adaptowany scenariusz do wyreżyserowanego przez siebie dramatu "Blizny przeszłości" (1996), w którym zagrał opóźnionego umysłowo Karla Childersa o dramatycznej przeszłości, został uhonorowany nagrodą Oscara, natomiast jego kreacja przyniosła mu wiele nagród oraz nominację do Oscara. Kolejną nominację do Oscara, Złotego Globu i Saturna zdobył za drugoplanową rolę nierozgarniętego Jacoba, w dramacie kryminalnym Sama Raimi "Prosty plan" (1998).

Nagrał trzy albumy: "Private Radio" (2001), "The Edge of the World" (2003) i "Hobo" (2005).