Carrie Fisher

Jej ojcem był artysta wokalny pochodzenia żydowskiego Eddie Fisher, zaś matką znana aktorka Debbie Reynolds. Miała młodszego brata Todda i dwie siostry przyrodnie, Joely Fisher i Tricię Leigh Fisher – również aktorki.

Kiedy Carrie miała dwa lata, jej ojciec rozwiódł się z matką i poślubił Elizabeth Taylor. W następnym roku jej matka poślubiła Harry'ego Karla.

Mając lat 12 wyjechała z matką do Las Vegas. Chodziła do szkoły średniej w Beverly Hills, ale opuściła ją i została aktorką. Debiutowała rolą tancerki w musicalu "Irene", wystawionym na Broadwayu. Niedługo potem zapisała się do londyńskiej szkoły aktorskiej.

Jej najbardziej znaną rolą jest rola księżniczki Lei w pierwszej trylogii "Gwiezdnych wojen" (epizody IV-VI). Jej partnerami byli m.in. Harrison Ford (Han Solo) i Alec Guinness (Obi-Wan Kenobi). Zagrała także w "The Blues Brothers" byłą wściekłą narzeczoną Johna Belushi.

Na początku lat osiemdziesiątych jej partnerem i przez krótki czas mężem był znany muzyk Paul Simon.

Fisher była też znaną pisarką. Na swoim koncie ma cztery powieści: "The Best Awful" (2004), "Delusions of Grandma" (1993), "Surrender the Pink" (1990), "Pocztówki znad krawędzi" (1987). Jest laureatką Los Angeles Pen Award za debiut książkowy. Na podstawie jej autobiograficznej książki "Pocztówki znad krawędzi" w 1990 roku nakręcono film z Meryl Streep i Shirley MacLaine w rolach głównych. W filmie ukazano historię rywalizacji pomiędzy Carrie a jej własną matką, Debbie Reynolds.

Cierpiała na chorobę afektywną dwubiegunową.