Marcin Jamiołkowski

Rocznik 1974. Uzależniony od programowania kofeinista, wychowany przez Atari 65 XE i wykarmiony przez magnetofon kasetowy, twierdzi, że pamięta czasy, kiedy gry komputerowe były nadawane przez radio.

Przez ostatnie dziesięć lat związany ze światem hazardu, ale nie jako gracz, choć na wyścigach konnych sobie nie odmawia.

Kiedy nie pisze programów i gier na smartfony, pisze książki i więzi je w szufladach.

Pierwszą książką SF, którą przeczytał był „Bal na pięciu księżycach” Bohdana Peteckiego. Od tej pory ukochał nie tylko fantastykę, ale i bal – sam nie wie, które woli bardziej.

Wyznaje bokononizm i praktykuje boko-maru.