Stephen Dorff

Stephen Dorff Jr. jako starszy syn żydowskiego kompozytora muzyki filmowej Steve'a Dorffa (ur. 21 kwietnia 1949) i chrześcijanki, dorastał w Los Angeles. Jego młodszy brat Andrew podobnie jak ojciec – został muzykiem. Po latach ojciec ożenił się po raz drugi z aktorką Lori Dorff, z którą ma dwie córki – Callie (ur. 28 lipca 1997) i Kaitlyn Hannah (ur. 6 marca 2000).

Mając jedenaście lat, pojawił się w telewizyjnej reklamie firmy Mattel Kraft. Uczył się aktorstwa w Young Actors Space w Van Nuys. Jego kariera rozpoczęła się w 1985 roku, gdy pojawił się w familijnym sitcomie ABC "45 minut dla Harlemu". Dwa lata później zadebiutował na dużym ekranie główną rolą w horrorze "Wrota" (1987), za którą zdobył nominację do nagrody Saturna. W następnych latach występował głównie w produkcjach telewizyjnych, m.in. w sitcomie Świat według Bundych" (1989).

Przełomem kinowym była postać 18-letniego boksera P.K., w dramacie "Zew wolności" (1992). W 1992 roku został laureatem nagrody NATO/ShoWest jako Gwiazdor Jutra. Jego status obiecującego młodego aktora przypieczętowała kreacja bliskiego przyjaciela Johna Lennona – piątego Beatlesa – Stuarta Sutcliffe'a, w biograficznym dramacie muzycznym "Backbeat" (1994). Otrzymał wiele pochlebnych recenzji, za rolę transseksualnego Candy'ego Darlinga, w biograficznym dramacie kryminalnym "Mignął Andy Warhol" (1996).

Hollywood podbił rolą przywódcy wampirów, zamierzającego zapanować nad ludzkością w horrorze "Blade: Wieczny łowca" (1998), zdobywając nagrodę kinową MTV i Blockbuster Entertainment Award. W 1999 roku zagrał w pierwszym filmie pt. "What Dreams may Come", przygotowywanym specjalnie dla Internetu.

Wystąpił w ponad 35 teledyskach, m.in. do piosenki "American Woman" (1999) Lenny'ego Kravitza, "Cryin" (1994) zespołu Aerosmith, "Rollin" grupy Limp Bizkit i "Everytime" (2004) Britney Spears.

Źródło: Wikipedia.