Wesley Snipes

Wesley Trent Snipes – syn wojskowego Amerykańskich Sił Powietrznych Rudolpha Snipesa i Marion, dorastał na ulicach nowojorskiego Południowego Bronxu. Ukończył artystyczną szkołę średnią High School for the Performing Arts w Nowym Jorku. Swoją edukację kontynuował w szkole średniej w Orlando na Florydzie. W latach 1978-82 uczęszczał na Uniwersytet Stanowy Nowego Jorku (SUNY), w Purchase w stanie Nowy Jork, na kierunek sztuki teatralnej, jednak dyplom uzyskał w 1985 roku. Występował w obiadowych teatrach i regionalnych produkcjach. W 1985 roku podjął pracę jako instalator telefoniczny koło Nowego Jorku. Zadebiutował na scenie Broadwayu w dwóch spektaklach – "Chłopaki zimy" jako L. B. w Biltmore Theatre (1-8 grudnia 1985) i "Egzekucja sprawiedliwości" – Emily Mann w potrójnej roli Richarda Pabicha, siostry Boom Boom i Sullivana, w Virginia Theatre (13-22 marca 1986). Przyłączył się także do podróżniczej trupy aktorskiej Struttin'Street Stuff, występując w pobliskich parkach i szkołach.

Swoją karierę na dużym ekranie, rozpoczął od udziału w komedii sportowej "Dzikie koty" (1986) jako zawodnik futbolu amerykańskiego Trumaine i serialu "Policjanci z Miami" (1986). W 1987 roku wystąpił w 17-minutowym teledysku Michaela Jacksona "Bad", w reżyserii Martina Scorsese jako przywódca gangu Mini Max. Jego kreacja sierżanta Bookmana w serialu HBO "Opowieści wojenne z Wietnamu" (1988) przyniosła mu nagrodę CableACE.

Po występie w komedii sportowej "Pierwsza liga" (1989) oraz sensacyjnym dramacie kryminalnym Abela Ferrary, "Król Nowego Jorku" (1990), został zaangażowany do dwóch filmów Spike'a Lee – "Mo' Better Blues" (1990) jako saksofonista jazzowy i "Malaria" (Jungle Fever, 1991).

Wystąpił potem w kasowych filmach: "Biali nie potrafią skakać" (1992), "Pasażer 57" (1992), "Taniec na wodzie" (1992), "Wschodzące słońce" (1993), "Człowiek demolka" (1993), "Strefa zrzutu" (1994), "Ślicznotki" (1995), "Pociąg z forsą" (1995), "Fan" (1996) oraz "Wydział pościgowy" (1998).

Jest dwukrotnym lareatem nagrody Image; za rolę króla handlu narkotykami, w dramacie kryminalnym Mario Van Peeblesa – "New Jack City" (1991) i postać George'a Du Vaula w tele-dramacie HBO "Amerykański sen" (1996). Za kreację reżysera z Los Angeles w dramacie "Ta jedna noc" (1997) został uhonorowany Pucharem Volpi na Festiwalu Filmowym w Wenecji.

Swoje umiejętności sztuk walki karate, kung-fu i capoeira zaprezentował na ekranie w roli dhampira Blade'a w filmie akcji "Blade: Wieczny łowca" (1998), za którą odebrał nagrodę Blockbuster Entertainment.

Po nieudanym związku małżeńskim z April DuBois (1985-1990), z którą ma syna Jelaniego Asara (ur. 1988), w dniu 17 marca 2003 roku poślubił koreańską artystkę malarkę Nakyung "Nikki" Park. Mają troje dzieci; dwie córki – Iset (ur. 2001) i Juę (ur. 2003) oraz syna Alimayu Moa-T (ur. 26 marca 2007). Spotykał się z azjatycką modelką Donną Wong (1996-1998) i Halle Berry.

W 1993 roku został zatrzymany za nielegalne posiadanie broni, a rok potem uciekając przed policją z prędkością ponad 200 km na godzinę, spowodował wypadek i był aresztowany za przekroczenie prędkości na autostradzie. W 2008 r. sąd w stanie Floryda skazał aktora na trzy lata więzienia, za przestępstwa podatkowe. Udowodniono mu umyślne uchylanie się od płacenia podatków federalnych w latach 1999 – 2001.