Mark Wahlberg

Mark Robert Michael Wahlberg przyszedł na świat w rodzinie rzymskokatolickiej jako najmłodszy z dziewięciorga dzieci Szweda dostawcy Donalda Wahlberga i Irlandki pielęgniarki Almy Wahlberg. Ma pięciu braci: Arthura, Jamesa, Paula, Roberta i Donalda (ur. 17 sierpnia 1969 r.) oraz trzy siostry: Debbie, Michelle i Tracey. W 1982 roku, kiedy miał jedenaście lat jego rodzice rozwiedli się, został z matką po rozstaniu się rodziców. Wkrótce porzucił szkołę Copley Square High School w Bostonie i w wieku czternastu lat zaczął na siebie zarabiać kradnąc i handlując narkotykami, został notowany przez policję.

W 1985 roku, po odsiadce pomocną dłoń wyciągnął do niego jego starszy brat Donnie, ówczesny członek znanego boysbandu New Kids On The Block, z którym był związany przez sześć miesięcy. W 1988 roku jako szesnastolatek został skazany na czterdzieści pięć dni więzienia, za pobicie dwóch Wietnamczyków. Następnie Donnie skomponował dla brata, występującego solo pod pseudonimem Marky Mark, z towarzyszącym zespołem The Funky Bunch, parę utworów w stylu hip-hopu, najsłynniejszy z nich to "Good Vibrations", oraz wyprodukował za własne pieniądze jego debiutancką płytę "Music for the People" (1991), która doczekała się statusu platynowej. Został nowym idolem nastolatków w bejsbolówce i luźno opadających spodniach, a w czasie koncertów ściągał spodnie i chwytał się za krocze. W 1992 roku przez dwa lata brał udział w roznegliżowanej reklamie męskiej bielizny, słynnego kreatora mody Calvina Kleina, pojawił się na wielkich billboardach z Kate Moss.

W 1993 roku kariera Marky'ego Marka zaczęła podupadać z powodu rasistowskich wyzwisk, pod adresem czarnoskórych uczniów i odkrycia przez dziennikarzy sprawy pobicia Wietnamczyków, a Mark został okrzyknięty rasistą. Swoją autobiografię zaś zadedykował penisowi, przy okazji opisując burzliwy romans z Madonną. Jeszcze większy atak prasy spowodowało wzięcie w obronę przez Marka muzyka dancehall Shabby Ranksa, który nieopatrznie w wywiadzie zażartował, iż "wszyscy homoseksualiści powinni zostać ukrzyżowani". W USA został wówczas obiektem ataków zarówno prasy jak i mniejszości narodowych oraz seksualnych.

Gdy druga płyta "You Gotta Believe" (1992) nie sprzedawała się tak dobrze jak poprzednia, rozpoczął karierę aktorską. Po występie w programie HBO "Ben Stiller zaprasza" (1993), zagrał w telewizyjnym thrillerze "Zastępstwo" (1993) jako student, który odkrywa, że nowa nauczycielka literatury nie jest tym, za kogo się podaje. Zadebiutował na dużym ekranie rolą buntowniczego szeregowego Tommy'ego Lee Haywooda, w komediodramacie Penny Marshall "Inteligent w armii" (1994). W biograficznym dramacie kryminalnym "Przetrwać w Nowym Jorku" (1995) pojawił się jako Mickey, niespokojne dziecko ulicy. W dreszczowcu Jamesa Foleya "Strach" (1996), zagrał postać psychopaty dotkniętego morderczą obsesją, za którą był nominowany do nagrody MTV.

Kreacja Dirka Digglera, gwiazdora porno-bizesu lat 70., o przyrodzeniu niespotykanych rozmiarów, w dramacie "Boogie Nights" (1997) została odebrana z uznaniem przez widzów i krytyków. Za rolę sierżanta pierwszej klasy Troya Barlow, w filmie "Złoto pustyni" (1999), odebrał nagrodę Blockbuster Entertainment. Jako producent filmowy przebojowego serialu HBO "Ekipa" (2004–2007), otrzymał nagrodę Brytyjskiej Akademii Filmowej (BAFTA). Rola detektywa sierżanta Dignama z rodzinnego Bostonu, w dramacie kryminalnym Martina Scorsese "Infiltracja" (2006) przyniosła mu nagrodę krytyków w Bostonie, National Society of Film Critics Award, National Board of Review i nominację do nagrody Oskara oraz Złotego Globu.