Brian May

Brian Harold May już w wieku 5 lat grał na pianinie, a jako 7-latek otrzymał swoją pierwszą gitarę. Mając 16 lat (sierpień 1963) rozpoczął wraz z ojcem-inżynierem budowę własnej gitary elektrycznej, gdyż z powodów finansowych nie mógł sobie pozwolić na kupno nowej. Gitara ta, nazwana Red Special (lub Fireplace) wykonana została m.in. z fragmentu starego piecyka, części motocykla i zwykłych guzików. Gitara służyła Brianowi przez całą późniejszą karierę, gdyż pomimo swego "amatorskiego" pochodzenia, wykazała się niecodziennymi cechami, czyniąc brzmienie artysty niepowtarzalnym. Brian nigdy nie używał kostki do gry – spokojniejsze partie odgrywał palcami, a do szybkich solówek i ostrzejszych riffów używał monety sześciopensowej (jej ząbkowane krawędzie dawały charakterystyczne, "chropowate" brzmienie).

Pierwszym zespołem, w którym grał Brian, była licealna kapela o nazwie 1984. Później wstąpił do Left Handed Marriage, nagrywając z nimi trzy utwory. Wreszcie, wraz ze szkolnym kolegą Timem Staffelem, założył zespół Smile, który w 1971 po dołączeniu Freddiego Mercury'ego przemianowano na Queen.

Prowadził też intensywną działalność jako muzyk solowy. Pierwszym dziełem nie związanym z Queen był The Star Fleet Project, w którego nagraniu brał też udział m.in. Eddie Van Halen. Po śmierci Mercury'ego w 1991 Brian May poświęcił się całkowicie karierze solowej, jednak w międzyczasie pracował również nad ostatnim w historii Queen, niedokończonym za życia Freddiego Mercury'ego, studyjnym albumem Made in Heaven, (wydanym w 1995).

Pojawił się jako gość na płycie grupy Meat Loaf, Bat Out Of Hell III – jego gitarę można usłyszeć w utworze "Bad For Good".

W 1996 roku odwiedził z Rogerem Taylorem Polskę, aby odebrać Fryderyka za album Made in Heaven. 30 września 1998 roku dał koncert w Warszawie w klubie Stodoła, w ramach trasy Another World Tour. W 2005 roku królowa Elżbieta II uhonorowała gitarzystę Orderem Imperium Brytyjskiego.