John Boorman

Choć ma w dorobku także dzieła innych gatunków, jest uznawany za mistrza kina sensacyjnego. Jego filmy charakteryzuje szczególna dbałość o psychologiczną wiarygodność występujących w nich postaci. Karierę zaczynał w angielskiej telewizji, w 1965 zrealizował film muzyczny "Catch Us If You Can" z popularną w latach 60. grupą The Dave Clark Five. Dwa lata później powstaje jego pierwszy amerykański film – psychologiczny dreszczowiec "Zbieg z Alcatraz" z Lee Marvinem w roli głównej. Po wejściu na ekrany film spotkał się z niezbyt przychylnym przyjęciem, dziś jest jednak uważany za dzieło wybitne.

W 1969 Boorman nakręcił kolejny obraz z Marvinem – w wojennym "Piekle na Pacyfiku" partnerował mu Toshirō Mifune. W 1972 realizuje "Wybawienie", brutalną opowieść o grupie kajakarzy zaatakowanych w czasie spływu przez miejscowych. W tej dekadzie Boorman kręci także film sci-fi "Zardoz" z Seanem Connerym (1974) oraz drugą część "Egzorcysty" (1977).

Zrealizowany w 1981 we współpracy amerykańsko-brytyjskiej "Excalibur" jest pełną rozmachu ekranizacją mitu o Królu Arturze. Z kolei "Nadzieja i chwała" (1987) jest najbardziej osobistym filmem Boormana – reżyser powraca w nim pamięcią do wojennej Wielkiej Brytanii i dorastania w bombardowanym Londynie.

W 1998 Boorman realizuje "Generała". Film odtwarza życie autentycznego dublińskiego bandyty Martina Cahilla i luźno nawiązuje do konfliktu w Ulsterze. W 2002 na ekrany kin wszedł dramat szpiegowski "Krawiec z Panamy" zrealizowany na podstawie powieści Johna le Carré o tym samym tytule. Filmy Anglika kilkakrotnie zostały nominowane do Oscara.